நான் ஏன் மதம் மாறினேன்…? – 5

இந்து மதம் – ஒரு பதில்.
இந்த சீரியல் பதிவுகள் போட்டபின் பல மாதங்கள் கழித்து இந்து மதத்தை ஏன் ‘ஆட்டைக்குச் சேர்த்துக் கொள்ளவில்லை’ என்ற ‘குற்றச்சாட்டு’டன்  இப்போது ஒரு பின்னூட்டம் வந்துள்ளது. அப்பின்னூட்டம் நீளமானதாகவும், என் பதில் அதனிலும் வெகு நீளமாகவும் ஆனதால் இதை ஒரு ‘பின்னூட்டப் பதிவாக’ இங்கு பதிவிடுகிறேன். தொடரின் எண்களை அதற்காக வேறு விதமாய் வரிசைப்படுத்தியுள்ளேன்.

பின்னூட்டம்:



பொன்ஸ் Says:
June 6th, 2006 at 5:19 pm e

தருமி,
உங்க நான் ஏன் மதம் மாறினேன் 7 பாகமும் இப்போத் தான் படிச்சு முடிச்சு சுடச் சுடப் போடும் பின்னூட்டம்:

* உங்க உழைப்பு – பாராட்ட வார்த்தையே இல்லை.. இப்படிப் பட்ட பேராசிரியரோட அறிமுகமும், சரிக்கு சரியா பேசும் பாக்கியமும் கிடைச்சதுக்கு எனக்கு முதல்ல ஏற்பட்டது பெருமை தான். இந்தத் தொடர் முழுவதும் உங்க உழைப்பும், பக்குவமும் தெரியுது. ரொம்ப நல்லா இருக்கு.

* இஸ்லாமையும் கிறித்துவத்தையும் விமர்சிச்ச அளவுக்கு நீங்க இந்து மதத்தை விமர்சிக்கலைன்னு தோணுது. ஏனோ தடவிக் கொடுத்து விட்டுட்டீங்க.. இங்க இருக்கும் பிரச்சனைகளை ஏற்கனவே பல பேர் பல மாதிரி புத்தகங்களில் போட்டுட்டாங்க / வேண்டிய அளவுக்கு விமர்சிச்சிட்டிடாங்க என்பது கூட ஒரு காரணமாக இருக்கலாம். என்ன இருந்தாலும் எங்க மதத்தை நீங்க எப்படி விமர்சிக்காம, உங்க பாஷையில எங்களை மட்டும் எப்படி ஆட்டைல சேர்த்துக்காம விடலாம்?!! கொஞ்சம் கோபம் தான்

* உலகம் தழுவிய மதம்னு எதுவுமில்லை.. சரிதான்..
மதத்தைப் படைச்சது மனுஷன் .. சரிதான்..
ஆனா, மனிதம் என்னும் மதத்தைத் தழுவும் முன், மற்ற மதங்கள் தேவையா இருக்கு.
அந்த ultimate சரணாகதி நிலையை அடைபவன், மனிதாபிமானம் அல்லது இன்னும் விரிவானதா எல்லா உயிர்களிடத்திலும் அன்பு செய்வதுதான் கடவுள்ன்னு நிச்சயம் தெரிஞ்சு வச்சிருக்கான்.

நீங்க சொல்வது போல் இந்து மதம் எனக்குப் பல சமயங்களில் வெறும் சாயும் தூணா, பளுதாங்கிக் கல்லாத் தான் பயன் பட்டிருக்கு..

ஆனா, பல அறிவியல் உண்மைகளையும் மனிதவியல் உண்மைகளையும் மனிதர்களுக்குச் சுலபமாப் புரிய வைக்க மதத்தைத் தவிர வேற வழி இல்லை.

அழும் குழந்தைக்கு போலீஸ்மாமா கிட்ட பிடிச்சு கொடுத்துடுவேன்னு சொல்லி சாதம் ஊட்டுவது போல் தான். குழந்தை பெரியவன் ஆகும் போது ஒண்ணு போலீஸ் மேல பயம் போய்டும்.. தானே சாப்பிடுவதன் முக்கியத்துவத்தை உணர்ந்துக்கும்…  இல்லைன்னா, போலீஸ் மேல பெரிய அளவில் பயம் வரும்.. வெறுப்பு வரும். போலீஸுக்கு விரோதமா போகணும்னு தோணும்.. இது ஒரு obsession ஆகிடும்.. அவ்வளவு தான்.. தீவிர மதவாதிகள் இந்த இரண்டு திக்கில் ஒண்ணுல இருந்திடறாங்க..

போலீஸ் ஒரு கருவி தான்னு புரிஞ்சிக்கிடற குழந்தைகள், அப்படிச் சின்னவயசுல சாப்பிட உதவின போலீஸை மரியாதையா பார்க்கிறாங்க.. நன்றியோட இருக்காங்க.. தன் மக்களுக்கும் அதே சொல்லி சாப்பாடு கொடுக்கிறாங்க..
ஆக இந்த பரவச, தீவிர, தெளிவு நிலைக்குப் போகும்முன் மதம் வேணுமே? குழந்தை வளர்ந்து சாப்பிடுவதன் பெருமையை உணரும் முன்னே அதைச் சாப்பிட வைக்க போலீஸ் வேணுமே?

* அடுத்த கேள்வி, ஆதாரம்… எந்த தியரிக்கும் ஒரு base வேணும்.. அதாவது, Basic assumption… இது கடவுள் பத்தி கேள்வி கேட்கும் என் நண்பர்களுக்கு பொதுவா நான் சொல்றது..

a, b, c, dன்னு alphabets எங்கிருந்து வந்தது? இது தான் அ ந்னு சுழிச்சு எழுதினப்போ, எப்படி நம்பினீங்க? 1, 2ன்னு நம்பர்களை நம்பினாத் தானே, கூட்டல் கழித்தல்னு ஒரு கணக்குப் பாடத்துக்கு அடுத்து போக முடியும்?! சில விசயங்களைக் கேள்வி கேட்காம நம்பித்தானே ஆகணும்?

நம்மையும் மீறின ஏதோ ஒரு சக்தி இருக்கு.. அது gravitational force-o இல்லை, வேற ஏதாச்சும் attractive/repulsive force-ஆன்னு எப்படித் தெரியும்?

பொதுவா நியூட்டனோட “Every Action has equal and opposite Reaction” என்ற விதி (இரண்டாவது விதி??) எனக்கு ரொம்பப் பிடிக்கும். இந்த reactive force-ஐ நான் பல விஷயங்களுக்குப் பொறுத்திப் பார்ப்பேன்.. எங்க வீட்டு மல்லிச் செடி கிட்ட நாளைக்கு நிறைய பூ பூக்கணும்னு சொல்லி தண்ணிவிட்டா, அதுவும் அடுத்த நாள் நல்லா பூக்கும்.. நாய் பூனை எல்லாம் நம்ம சொல்றதைக் கேட்பது ஒண்ணும் பெரிய விஷ்யம் இல்லை.. ஆனா, செடியும் பூவும் கேட்பது என்னை பொறுத்தவரை ஏதோ cosmic rays மாதிரி funda இருக்கணும்..எனக்கும் அந்தச் செடியோட எண்ண அலைகளுக்கும் நடுவில்.. – சில சமயத்தில் ஏதோ லூசுத் தனமான நம்பிக்கையா எனக்கே தோணினாலும், இதை நான் பார்த்திருக்கேன்..

சில பேரோட நமக்கு ரொம்ப சீக்கிரமா ஒத்த அலைவரிசை வந்துடும்.. பழகுதல், பேசுதல் போன்ற அவசியங்கள் இல்லாம ஒண்ணும் காரணமே இல்லாம, சிலரைப் பிடிக்கும்.. பேசின பின், பழகின பின் அந்தக் கருத்துகள் உறுதிபெறும்.. இதுக்கு என்ன காரணம்? ஏதோ ஒரு கெமிஸ்ட்ரின்னு இப்போதைய சினிமாக்களில் சொல்றாங்க.. அந்த மாதிரி ஏதோ ஒரு கண்ணுக்குத் தெரியாத attractive force ரெண்டு பேருக்கும்/பொருளுக்கும் இடையில் இருக்கு.. சரியா?

அப்போ அந்த force-உக்கு ஏதாச்சும் பேர் வேணுமே?

* மத்தபடி, உங்க கட்டுரை படிச்சு எனக்கு இந்து மதத்தின் மேல மதிப்பு அதிகமாய்டுச்சு.. சாதி வேறுபாடுகளைத் தவிர்த்து இந்துமதத்தில் எந்த பிரச்சனையும் இல்லை. மனிதனை மனிதனா மதிக்கணும்.. ஆடு மாடுகளையும் மற்ற அஃறிணை உயிர்களையும் மதிக்கணும், பெண்களை சக்தியின் உருவமாப் பாராட்டணும் என்பன போன்ற தத்துவங்கள் ரொம்ப உயர்ந்ததா தெரியுது. கடவுளை வணங்க இதில் கூறியிருக்கும் முறைகளும், மனிதர்கள் தானே விரும்பிச் செய்வது தானே – voluntary?! தீச்சட்டி தூக்குதல், மண்சோறு சாப்பிடுதல் போன்ற சில மூட நம்பிக்கைகளை (இதுவும் இடையில் வந்ததாகத் தான் இருக்கணும்) விட்டு பார்த்தால், இந்து மதத்தின் பல்வேறு கடவுள் பூஜை சமாச்சாரங்கள், உடல் அல்லது மனப் பயிற்சியே..

* இந்து மதத்தின் அறிவியல் பத்தி ஒரு புத்தகம் படிச்சிருக்கேன்.. பிரம்மா, விஷ்ணு, சிவன், பிள்ளையார், அம்மன், முருகன் எல்லாருடைய உருவத்தையும் நம்ம உடலின் பாகங்களுக்கு ஒப்பிட்டு வரும். அந்த விதத்தில் Xray, Microscope எதுவும் இல்லாமலேயே பல அறிவியல் சமாச்சாரங்களைக் கண்டு பிடிச்சு அனாயாசமா மதத்துக்குள்ள மறைச்சு வச்சிட்டு போன நம்ம முன்னோர்கள் மேல எனக்கு ரொம்ப மரியாதை உண்டு.

* அடுத்து எந்த மதமும் செக்ஸ் பத்தி ஓபனா பேசாதேன்னு சொல்லுது.. ஆனா, மதங்களில் அவற்றைப் பற்றி மறைமுக கருத்துச் சிதறல்கள் இல்லையா? எனக்கு மற்ற மதங்களைப் பத்தி அத்தனை ஆழமாத் தெரியாது.. என்னோட மதத்தைப் பத்தி சொல்றேன்.

மாதொரு பாகன், நெஞ்சில் இலக்குமியை வைத்திருக்கும் மகாவிஷ்ணு இப்படி பல விதங்களில் மறைமுகமா செக்ஸ் பத்தியும் மதங்கள் பேசுது.. என்ன, தெளிவா பேசுவது இல்லை.. தெரிஞ்சிக்க வேண்டிய நேரத்தில் மக்கள் அதைத் தெரிந்துகொண்டால் போதும் என்பது தான் முன்னோர்களின்(கவனிக்க, கடவுளின் அல்ல  ) கொள்கை. முன்னாடியே தெரிஞ்சால் இப்போ இருப்பது போல் நோய்கள் இன்னும் அதிகமாய்டும்..

இன்னோரு உளவியல் ரீதியான வியூவும் இருக்கு.. இதுவும் சமீபத்துல படிச்சது தான். ரொம்ப அது பத்தி பேசப் பேச, கொஞ்ச நாளில் மற்றவை(உணவு, உடை) போல செக்ஸும் அலுத்துப் போய்விடும் ஆபத்து உள்ளது. மறைபொருளாக வைத்திருப்பதில், அதில் ஒரு ஆர்வம் இருந்து கொண்டே இருக்கும்.. That will keep the marriage bonding more thicker.

I guess its becoming too long.. ultimately,

//உன்னையும் என்னையும் ‘மனிதம் உள்ள மனிதனாக’ வைத்திருக்க வந்ததே மதமும், கடவுளும். இந்த ‘வெளிச்சத்திற்கு’(இதைத்தான் enlightenment? என்கிறார்களோ?) வந்த பின், இல்லாத கடவுள் மனிதனுக்கு எதற்கு?// — இது உண்மை

ஆனால், இந்த வெளிச்சத்திற்கு வரும் முன், மதம் தேவை.. மனிதனை ஒரு நிலைப் படுத்த, மனிதன் மனிதம் உள்ள மனிதனாக இருப்பதன் அவசியத்தை வலியுறுத்த – அன்பாலோ, கட்டாயத்தாலோ!! இன்றைய காலகட்டத்தில் மதம் தேவை.. ஆனால் இன்னும் கொஞ்சம் நாளில் உலகமயமாக்கப் பட்ட நாடுகள் தழுவிய மதமாக உருவெடுக்கும்.. இல்லைன்னா, மதச் சண்டைகளால, அடுத்த உலக யுத்தம் வந்து மொத்தமா அழிஞ்சு போய் மறுபடி பூஜ்யத்திலிருந்து ஆரம்பிக்கும்..

இக்கேள்விகளுக்கு என் பதில்:

¼br /> பாராட்டுக்களுக்கு மனமார்ந்த நன்றி.

//இந்து மதத்தை மட்டும் எப்படி ஆட்டைல சேர்த்துக்காம விடலாம்?!! //

முதல் பத்தியிலேயே ஒன்று சொல்லியிருந்தேனே…:இது ஒரு மதமல்ல; ஒரு வாழ்க்கை நெறி’ – எல்லோரும் சொல்லும் இதற்கு என்ன பொருள் என்று எனக்குப் புரிந்ததில்லை”. இந்து மதம் என்பதைஎப்படி வரையறுப்பது என்பதே ஒரு பிரச்சனையல்லவா?
1. ப்ராமணீய இந்து மதம் (உபநிஷத்தும், வேதங்களும் உள்ளடைக்கியது; மேலும் சாஸ்திர சம்பிரதாயங்கள் என்ற கட்டுக்கோப்பு உடையது); இவைகளோடு கம்பராமாயணம், மகாபாரதம் போன்ற காவியங்களையும் சேர்த்துக் கொள்ளுங்கள்.
2. இரண்டாவது, (இந்துமத) தத்துவங்கள் – இதை வரையறுப்பதிலும் குழப்பம் (எனக்கு) – உதாரணமாக, நம் ராதாகிருஷ்ணன்,ஜிட்டு கிருஷ்ணமூர்த்தி, ஏன் ஓஷோவையும் சேர்த்துக்கொள்ளுங்கள். இவர்கள் பேசிய தத்துவங்களை இந்தியத் தத்துவங்கள் என்றழைப்பதா, இந்து மதத் தத்துவங்கள் என்றழைப்பதா?
3. smaller gods என்று சொல்லப்படும் சிறு தெய்வ வழிபாட்டைக் கைக்கொள்ளும் பெரும்பான்மை மக்கள் – சாதி அமைப்பில் கீழே தள்ளப்பட்ட இந்த மக்களை இந்துக்கள் என்றும், அவர்களின் ‘மதத்தை’ இந்து மதம் என்றும் அழைக்கலாமா? (ஏற்கெனவே நான் சொல்லியுள்ள காஞ்சையா இலியா-வின் கருத்துக்களை இங்கு நினைவில் கொள்ளவும்.)
அப்பாவுக்குப் பெயர் ராமன் (வைஷ்ணவ கடவுளின் பெயர்) என்று இருக்கும். பையனுக்கு முருகன் என்றிருக்கும். அப்பா வைணவர், பையன் சைவக்காரன் என்று கொள்ள முடியுமா? ப்ராமணர்களைத் தவிரவும் ,மற்றவர்களிடம் போய் நீங்கள் த்வைதிகளா, அத்வைதிகளா என்று கேட்டுப் பாருங்கள். படித்த நண்பர் ஒருவரிடம் – ப்ராமணர் அல்லாத இந்து – இந்து மத ‘பெருந்தெய்வங்களின்’ பெயர்களையும், உறவுகளையும் கேட்டுப் பாருங்களேன். அநேகமாக பலருக்கும் தெரிந்திருக்காது.

இப்படி ஒரு amalgamation- ஆக இருக்கும் ஒன்றே இந்து மதம் என்று பொத்தாம் பொதுவாக அழைக்கப்படுகிறது. ஏன் வேதங்களைப் பின்பற்றுகிறீர்கள் என்று தாழ்த்தப்பட்ட மக்களைக் கேட்டால் என்ன பதில் வரும்?  ஏன் சுடலைமாடனையும், மாரியாத்தாவையும் கும்பிட்டுக்கொண்டு, பாத யாத்திரை போய்க்கொண்டு, கடாவெட்டி பலிகொடுத்து, மண்சோறு சாப்பிடுகிறீர்கள் என்று கேட்டால் முற்படுத்திக் கொண்டவர்கள் என்ன சொல்வார்கள்?  இருவருமே இது எங்கள் பழக்கம் இல்லல என்பார்கள். இங்கே பொதுவில் இந்து மதத்தை நோக்கி எந்தக் கேள்விகளையும் கேட்க முடியாது என்பதே நிதர்சனம்.
மற்ற மதங்களை அதுவும் ஆபிரஹாமிய மதங்களை நான் Organized religions என்றழைக்கிறேன். இங்கு அதற்கென ஒரே ஒரு “புத்தகமும்”, ஒரு தலைமையும், கட்டுக்கோப்பும் உண்டு. Chance to raise pointed questions are there only in these organized religions. அதற்காகவே அந்த மதங்களைப் பற்றி என் ஆய்வை கொஞ்சம் விஸ்தாரமாக வைத்தேன். ஆயினும் இந்து மதத்தை ‘ஆட்டைக்குக் சேர்க்கவில்லை’ என்றதும் அதற்கென சில வேடிக்கையான interpretations வந்தன.

//இந்த பரவச, தீவிர, தெளிவு நிலைக்குப் போகும்முன் மதம் வேணுமே? குழந்தை வளர்ந்து சாப்பிடுவதன் பெருமையை உணரும் முன்னே அதைச் சாப்பிட வைக்கபோலீஸ் வேணுமே? //
மதங்களை போலீசுக்கு பலரும் ஒப்பிடுவது ஒரு ஆச்சரியம்தான்.நீங்க சொன்னது ரொம்ப சரி. ஏன் அப்படி சொல்றேன்னா, நானும் அதத்தான் சொல்லியிருக்கேன். ” சிறு வயதில் கடவுள் பயம் தேவை – மனத்தை நல்வழிப் படுத்த;வயதும், மனமும் வளர வளர அந்தக் கடவுள் concept தேவையில்லை…”//எந்த தியரிக்கும் ஒரு base வேணும்.. அதாவது, Basic assumption… //
எந்த தியரிக்கும் ஒரு base வேணும்..அதைத்தான் hypothesis என்கிறோம். அது  thesis ஆவது எப்பொதென்றால் நமது hypothesis நிரூபிக்கப்படும்போது மட்டுமே. நிரூபிக்கப் பட முடியாது போனால் அது wrong  or disproved hypothesis என்றளவிலேதான் இருக்கும். இதற்கடுத்த alphabet, numerals, வைத்து நீங்கள் கொடுத்திருக்கும் உதாரணம் கொஞ்சம் உதைக்கிறது!

//சில விசயங்களைக் கேள்வி கேட்காம நம்பித்தானே ஆகணும்? //
அப்டியா? ஏன்? எதுக்காக?
நிச்சயமா எதையும் கேள்வி கேட்கலாமே. அதற்குப் பதில் கிடைக்கிறதா, இல்லையா என்பது வேறு. பைபிளில் ஒரு வசனம்: ‘கடவுள் பயமே ஞானத்தின் ஆரம்பம்’ என்று. அதைவிட ‘கேள்விகளே ஞானத்தின் ஆரம்பம்’ என்பது எனக்குப் பிடிக்கிறது.  கேள்வி கேட்பது தவறென்று சொல்வது மதங்களே. ஏனெனில் கேள்விகள் கேட்க ஆரம்பித்தால் எந்த மதமும் ஆட்டம் காணும் என்பது நிச்சயம். எனக்கு இந்து மதத்தின் மேல் முன்பு ஒரு விஷயத்தில் பிடித்திருந்தது. ஏகக் கடவுள் (ப்ரம்மம்), முப்பது முக்கோடித்தேவர், கடவுள் மறுப்பு (கபிலம்) இப்படி பல நம்பிக்கைகளையும் உள்ளடக்கி இருக்கிறதே; பரவாயில்லை என்று நினைத்திருந்தேன். ஆனால் மனுவில் ப்ராமணன் எக்குற்றம் செய்யினும் மன்னிக்கப்பட வேண்டியவன்; ஆனால் கடவுளைப் பற்றி, வேதங்களைப் பற்றிக் கேள்வி கேட்டால் அவன் கடுமையாகத் தண்டிக்கப்படவேண்டும் என்று இருப்பதாக அறிந்த போது, ஓகோ, இந்து மதமும் இந்த விஷயத்தில் இப்படிதானா என்று புரிந்து கொண்டேன்.! எல்லா மதங்களுமே இந்த “தற்காப்பு நடவடிக்கைகளை” நன்கு எடுத்து தயாராகவே இருக்கின்றன். எல்லாம் வரும் முன் காக்கும் செயல்தான்.



//எங்க வீட்டு மல்லிச் செடி கிட்ட நாளைக்கு நிறைய பூ பூக்கணும்னு சொல்லி தண்ணிவிட்டா, அதுவும் அடுத்த நாள் நல்லா பூக்கும்..//
எனக்கும் இந்த அனுபவம் உண்டு. ஆனால் என் பேச்சுக்கு அவைகள் சொன்னபடி கேட்பதேயில்லை. அதுவும் சில செடிகளைச் செல்லமாக வைத்திருந்து, ரொம்ப அன்பாகக் கூறியும் அவை பட்டுப் போயுள்ளன!

//சாதி வேறுபாடுகளைத் தவிர்த்து இந்துமதத்தில் எந்த பிரச்சனையும் இல்லை. //
இரண்டு பதில்கள்:
1. சாதி வேறுபாடுகள் தவிர்த்தும் பல பிரச்சனைகள் உண்டல்லவா? மேலே சொன்னபடி எதை எதையெல்லாம் இந்து மதத்திற்குள் கொண்டு வருவது? இந்து மதம் என்பது ஒரு -  is it a single entity? என்ற கேள்வி இப்போதுள்ள சூழலில் பூதாகரமாக வடிவெடுக்கிறதே. காஞ்சாயா இலியா (ஏன், நம் தமிழ் மணத்திலும் இப்போது இந்தக் கேள்வி பொதுவில் வைக்கப்பட்டுள்ளதே) சொல்வது போல பெரும்பானமை இந்தியர்களை (பிற்படுத்தப்பட்டோர், தாழ்த்தப்பட்டோர்) இந்துக்கள் என்றழைப்பதற்கு மறுப்பு தெரிவித்துள்ளாரே. அக்கருத்து எனக்கும் உடன்பாடே. அப்படியானால், நான் ஏற்கெனவே சொன்னதுபோல இந்துமதமும் ஒரு மைனாரிட்டி மதமே (கிறித்துவம், இஸ்லாம் மாதிரியே!) முதல் பிரச்சனையே: எது இந்து மதம்? என்பதே.

2. இன்று நம் சமூகத்தைத் தாக்கும் ஊழிக்காற்று இந்த சாதி வேறுபாடுகள்தான். இந்து மதத்தை விட்டு சாதிப் பிரிவுகளைப் பிரிக்க முடியாது. (பிரிக்கக் கூடாது என்று நம் தேசத்தந்தையே கூறி விட்டார்!) இந்து மதம் தழைக்கும் வரை சாதி வேறுபாடுகள் தொடர்ந்தே வரும். இதை விடவும் பெரும் பிரச்சனை இருக்குமா – இந்து மதத்தைப் பொருத்தவரை? இந்து மதமும், சனாதன தர்மமும் ஒன்றைவிட்டு ஒன்று இருக்குமா? முடியாதெனவே நினைக்கிறேன். ஆகவே இந்த ஒரு பிரச்சனை போதுமே! இதனால்தான் சாதிகளை ஒழிக்க இந்து மதத்தை ஒழிக்கணுமா என்ற ஒரு கேள்வி எழுகிறது.  அனால் அது தேவையில்லை. கிறித்துவம் இரண்டாக – கத்தோலிக்கர், பிரிவினைக்காரர்கள் – என்று பிரிந்தது போல, இங்கும் ஒரு மார்ட்டின் லூதர் வந்து இந்து மதத்தை இரு பிரிவுகளாகப் பிரித்தால் நலமாயிருக்கும் – ஒரு பக்கம் மைனாரிட்டிகளான ப்ராமணிய இந்து மதத்தைக் கடைப்பிடிப்பவர்கள்; ‘சிறு கடவுளர்களை’ வணங்கும் மற்ற பெரும்பான்மையான மக்கள் சார்ந்த இந்து மதம் என்ற இரு பிரிவுகளாக நமது மக்கள் கணக்கெடுப்பில் மாற்றினால் இந்த சாதிகள் ஒழிய வழிகிடைக்குமா?  இங்கும்கூட கிறித்துவத்தில் உள்ளது போலவே பிரிவினைக்காரர்கள் என்ற பெயரை இரண்டாம் குழுவிற்குக் கொடுத்துவிடலாம்.

//பல அறிவியல் சமாச்சாரங்களைக் கண்டு பிடிச்சு அனாயாசமா மதத்துக்குள்ள மறைச்சு வச்சிட்டு போன நம்ம முன்னோர்கள் மேல எனக்கு ரொம்ப மரியாதைஉண்டு.//
மஞ்சட்காமாலைக்கு கீவாநெல்லி சரியான மருந்து என்று நம் முன்னோர் எப்படிக் கண்டுபிடித்திருப்பார்கள்? – இது போன்றே பல மூலிகைகள் குணம் பற்றி – without மஞ்சட்காமாலைக்கு கீவாநெல்லி சரியான மருந்து என்று நம் முன்னோர் எப்படிக் கண்டுபிடித்திருப்பார்கள்? – இது போன்றே பல மூலிகைகள் குணம் பற்றி – without any chemical analysis – எப்படிக் கண்டுபிடித்திருப்பார்கள் என்ற ஆச்சரியம் எனக்கும் உண்டு. இதே போல் வானியல், கட்டிடக்கலை போன்ற பல விஷயங்களைப் பார்த்து நானும் ஆச்சரியப்படுவதுண்டு. ஆனா. இந்த விஷயங்களோடு ‘அறிவியல் சமாச்சாரங்களை மதத்துக்குள்ள மறைச்சு வச்சிட்டு’ என்பது எனக்கு ஒரு கேள்விக்குறியே. நம் மதத்தை உண்மையான மதம் என்று நிரூபிக்கவேண்டிய கட்டாயத்தோடு பல விஷயங்கள் எங்கள் மதத்திற்குள் மறைந்திருக்கின்றன என்று கூறிக் கொள்வது எல்லா மதத்தினரும் கைக்கொள்ளும் ஒரு தேவையற்ற போட்டி என்றுதான் நான் நினைக்கிறேன். அணுவின் அமைப்பு நடராசர் சிலையில் உள்ளடங்கி

இருப்பதாக இந்துக்கள் கூறுவதும், எதிர்காலத்தை அப்படியே எங்கள் வெளிப்பாடுகளில்’ (revelation) சொல்லப்பட்டுள்ளது என்று கிறித்துவர்கள் சொல்வதும், space பற்றி எங்கள் புத்தகத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது என்று இஸ்லாமியர் கூறுவதும் எனக்கு உடன்பாடில்லை. அப்படியே அங்கே அந்தந்தக் கடவுளர்கள் ‘புட்டு புட்டு’ வைத்திருந்தால் ஏன் அவைகள் பெரும்பாலும் மறைந்த மொழியில் சொல்லப்படவேண்டும். straight-ஆக 2+2=4 என்பதுபோல் சொல்லியிருக்கலாமே!

//எந்த மதமும் செக்ஸ் பத்தி ஓபனா பேசாதேன்னு சொல்லுது.. ………..தெரிஞ்சிக்க வேண்டிய நேரத்தில் மக்கள் அதைத் தெரிந்துகொண்டால் போதும் என்பது தான்முன்னோர்களின்(கவனிக்க, கடவுளின் அல்ல  ) கொள்கை. //
உடன்படுகிறேன். ஆனால், செக்ஸ் என்றாலே அது ‘பாவம்’ , அருவருக்கத்தக்க ஒரு விஷயம், celibacy உயர்ந்த விஷயம்(கிறித்துவம்), ‘பெண்ணென்னும் மாயப்பிசாசை’ பார்த்தும்விடாதே; மூடி வை (இஸ்லாம்) என்பது போன்ற மனப்பான்மையை பொதுவாக மதங்கள் (இந்துமதம் இதில் ஒரு விலக்காக இருக்கலாம்)மக்கள் மனதில் ஏற்படுத்துவது தேவையா?

//இந்த வெளிச்சத்திற்கு வரும் முன், மதம் தேவை.. மனிதனை ஒரு நிலைப் படுத்த, மனிதன் மனிதம் உள்ள மனிதனாக இருப்பதன் அவசியத்தை வலியுறுத்த – அன்பாலோ, கட்டாயத்தாலோ!!//
இதையேதான் நானும் சொல்லியுள்ளேன். சிறு வயதில் கடவுள் பயம் தேவை – மனத்தை நல்வழிப் படுத்த; வயதும், மனமும் வளர வளர அந்தக் கடவுள் conceptதேவையில்லை;   என்று சொல்லி, அதோடு………”உன்னையும் என்னையும் ‘மனிதம் உள்ள மனிதனாக’ வைத்திருக்க வந்ததே மதமும், கடவுளும். இந்த   என்று சொல்லி, அதோடு………”உன்னையும் என்னையும் ‘மனிதம் உள்ள மனிதனாக’ வைத்திருக்க வந்ததே மதமும், கடவுளும். இந்த‘வெளிச்சத்திற்கு’(இதைத்தான் enlightenment? என்கிறார்களோ?) வந்த பின், இல்லாத கடவுள் மனிதனுக்கு எதற்கு?” – என்று முடிவாகச் சொல்லியுள்ளேன்.

ஆக, நம் இருவரின் முடிவுரையும் ஒன்றே!



பொன்ஸ்:

விவாதத்திற்குத் தொடர்புடைய புதிய சுட்டிகள்:

1. http://whatiwanttosayis.blogspot.com/2006/06/blog-post.html – அருள் குமார்
2. http://thekkikattan.blogspot.com/2006/06/blog-post_09.html – Thekkikattan
3. http://pithatralgal.blogspot.com/2006/06/103.html – நாமக்கல் சிபி

TheKa on June 7, 2006 at 7:45 pm said:

பொன்ஸ் தாயீ…

ரொம்ப ஆழமா சிந்திக்கிறீங்க… அந்த மல்லிப்பூ செடி விசயம் அசத்தல்… உண்மையோ உண்மை!

ஆங்காங்கே பெருமூச்சு மட்டுமே எனக்கு…

தருமி சாமீ…

என்னமோ போங்க நேற்றுதான் நான் என்னோட ஆங்கில பதிவுல புத்சா ஒரு பதிவு போட்டேன், அதில் கேள்விக்கும் ஞானத்திற்கும் ஏதாவது தொடர்பு இருக்குமோன்னு வினாவி இருந்தேன், நீங்க இங்கன அதெப் பத்தி பேசியிருக்கீங்க… எனக்கு மண்டை வெடிக்கப் போகுது… நாம ரெண்டு பேரோடா ஒத்தமித்த விசயங்கள் ஒரிடத்தில் குவிவதைப் பார்க்கும் பொழுது.

அப்புறம் இந்து மதத்(musth)திலே, எனக்கு என்னமோ சுற்றப்புற சூழல் சார்ந்த விசயங்களை நிறைய குட்டி சாமீகளொட இணைச்சு விழிப்புணர்வு ஏற்றி இருக்கிறதா தோணச் செய்து. எல்ல சாமீகிட்டயும் எதாதவது ஒரு விலங்கு பார்க்க முடியுது (Ecology in Hinduism). கொஞ்சம் நோட்டம் விடலாமா?

இங்கெ நிறையப் பேருக்கு இந்த மதம் பிடிக்குது எதுக்குன்னு கேட்டதற்கு இப்படி சொன்னாங்க – சுதந்திரம் நிறைய இருக்கிது, உன்னை வளர்த்து விட்டுட்டு அதற்கப்புறம் மவனே உன் சமத்துன்னு விட்டுடறது, விடப் பிடியா இப்படி நீ இருந்தாத்தான் இது நீன்னு இருக்க வேண்டியதில்லை அப்படிங்கிறதாலே அப்படின்னு சொன்னாங்க. அப்புறம் மற்ற விசயகங்கள் ராதாகிருஷ்ணன்,ஜிட்டு கிருஷ்ணமூர்த்தி, ஓஷோ இவங்கெல்லாம் எதிலெ விழுறாங்க (இந்தியா தானே அவங்க தோற்றம்) ஆனா பெரிய பெரிய விசயமெல்லாம் சொல்லியிருக்கிறாங்க அப்படிங்கிற மலைப்பு வேற…

சரி உங்க அத்தனை ஆராய்ச்சி கட்டுரையும் இப்பெ படிச்சி ஆவணும் நான். நான் நினைச்சேன் உங்களொடதெ படிச்சி எனக்கு அந்த தாக்கம் வந்துறக்கூடாது, சுயமா சிந்திச்சுட்டு பின்னால் திருப்பி பார்க்கலாமின்னு யோசிச்சா, உங்க கட்டுரைகள் விடாது போல….

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 7, 2006 at 8:03 pm said:

//முதல் பிரச்சனையே: எது இந்து மதம்? என்பதே//
இது எனக்கும் தெரியலை தருமி.. நல்லா குழப்பிட்டீங்க 
உண்மைதான். இது மறுபடி ஆரம்பத்திலேர்ந்து படிக்க வேண்டிய விஷயம். காஞ்சி இலியா நான் படிச்சதில்லை. படிச்சிட்டு சொல்றேன். (பெரிசா ஒண்ணும் மாறாதுன்னு தான் தோணுது.):mrgreen:

//இதற்கடுத்த alphabet, numerals, வைத்து நீங்கள் கொடுத்திருக்கும் உதாரணம் கொஞ்சம் உதைக்கிறது!
//
உதைக்கிறது:?: ? புரியலை:cry:. அதாவது, என்ன புரியலை, இல்லை சரியில்லை அதுல?:eek:

// அதுவும் சில செடிகளைச் செல்லமாக வைத்திருந்து, ரொம்ப அன்பாகக் கூறியும் அவை பட்டுப் போயுள்ளன!//
chemistry work out ஆகலை 

//இங்கும் ஒரு மார்ட்டின் லூதர் வந்து இந்து மதத்தை இரு பிரிவுகளாகப் பிரித்தால் நலமாயிருக்கும் //
இன்னும் வேற பிரிக்கணுமா:evil:? இருக்கிற பிரிவினை எல்லாம் இல்லாம இருந்தாலே நல்லா இருக்கும்னு தான் நான் சொல்லிகிட்டு இருக்கேன்.

//ஏன் அவைகள் பெரும்பாலும் மறைந்த மொழியில் சொல்லப்படவேண்டும். straight-ஆக 2+2=4 என்பதுபோல் சொல்லியிருக்கலாமே!
//
காரணம், கொஞ்சம் நாம சுயமா யோசிக்கவும் ஏதாச்சும் வேணுமே. எதுக்குச் சொல்லி இருக்காங்கன்னு யோசிக்கிறவங்களுக்கு இது வெறும் வழிகாட்டல். மதம் சொல்வதை ஆதாரமா எடுத்துகிட்டு காரணம் யோசிப்பாங்க. யோசிக்க விருப்பமில்லாதவங்களுக்கு spoon feeding. “சொல்லி இருக்காங்களா, செஞ்சோமா. நல்லா இருந்தோமா அவ்வளவுதான்”. 
அதுக்குத் தான் சொன்னேன். மதம் என்பதை 1, 2 என்னும் நம்பர் குறியீடுகள் போல எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும். அதுக்கு மேல நம்ம தான் கூட்டல், கழித்தல் எல்லாம் நம்ம அறிவை வச்சு போடணும். 0,1,2,3,..9 வரைக்கும் மனப்பாடம் செஞ்சு தான் ஆகணும். 1+3=4 என்பதை புரிஞ்சி, விரல் விட்டு எண்ணிப் படிக்கணும். அதையும் மனப்பாடம் செய்தால் (அப்படியே ஒப்புக் கொண்டால்), நாளைக்கு 3+4 என்ன என்று கேட்கும் போது தப்பான விடை தான் வரும். மதங்கள் சும்மா வழிப்படுத்தத் தான். அதன் basic விதிகளை எடுத்துக் கொண்டு, உண்மையான காரணங்களை நாம் தான் கண்டு பிடிக்க வேண்டும். நமது இன்றைய நிலைக்கும், வாழ்வியலுக்கும் ஏற்றவிதத்தில் மாற்றிப் புரிந்து கொள்வது நமது கையில் தான் இருக்கிறது.

//செக்ஸ் என்றாலே அது ‘பாவம்’ என்பது போன்ற மனப்பான்மையை மக்கள் மனதில் ஏற்படுத்துவது தேவையா?//
I dont think this is true. இவை ஒருவனுக்கு ஒருத்தி என்பதை வலியுறுத்த வந்த கோட்பாடுகள் என்றே நான் நினைக்கிறேன். Anyway I am not 100% sure.. 

// வெளிச்சத்திற்கு’(இதைத்தான் enlightenment? என்கிறார்களோ?)//
ofcourse enlightenment only.. 

//இந்த‘வெளிச்சத்திற்கு’ வந்த பின், இல்லாத கடவுள் மனிதனுக்கு எதற்கு?” ஆக, நம் இருவரின் முடிவுரையும் ஒன்றே! //

இருங்க இருங்க.. நான் என்ன சொல்றேன்னா, வெளிச்சத்துக்கு வந்த பின், மனிதர்களால் உருவாக்கப்பட்ட மதம் எதற்கு? கடவுள் வேண்டாம்னு நான் சொல்ல மாட்டேன். நம்மையும் மீறி ஏதோ ஒரு சக்தி இருக்கு.. ‘அது சும்மா இருக்கு’, ‘நமக்கு அதனால எந்த பயனும் இல்லை’ன்னு ஆயிரம் விளக்கம் கொடுத்தாலும், ஏதோ ஒண்ணு இருக்கு.. தனி மனிதனைப் பொறுத்தவரை அவனோட கடவுள் அவனோட மனசாட்சி தான்.. அந்தக் கடவுளை நான் நம்பறேன்.. அவ்வளவு தான்.. 

இதுவும் நீளமா போய்டுச்சு..  

One Last thing:twisted::

முதன் முறையா உங்கப் பதிவோட போட்டோ எனக்குப் பிடிக்கலை  என் பெயரைப் போட்டு இது மாதிரி ஒரு போட்டோ போட்டு, “அய்யோ.. எத்தனை விளக்கினாலும் சும்மா விட மாட்டேங்கறாங்களே”ன்னு அலுத்துக்கிடறது மாதிரி இருக்கு இந்த போட்டோ 

Reply ↓

தாணு on June 7, 2006 at 8:34 pm said:

ஐயோ
மறுபடியும் ஆரம்பிச்சுட்டாங்கையா, ஆரம்பிச்சுட்டாங்க! வயிறு காயும்போது மதமும் கிடையாது மனித நேயமும் கிடையாது, விலங்கியல் மட்டும்தான். நாமெல்லோரும் ஒரு விதத்தில் புளியேப்பம் விட்டுக்கொண்டுதான் பதிவு எழுதுகிறோம்!

Reply ↓

premalatha on June 7, 2006 at 8:57 pm said:

ஒரு விஷயம் சொல்ல விரும்புறேன். உங்களுக்கும் தெரிஞ்சிருக்கலாம். It may or may not be relevant to your post and/or your current discussion. secondly, I am in for information sharing only. Not for arguements.

இந்து மதத்தில் regional வேறுபாடுகள் வேற இருக்கு. தீபாவளி எதுக்கு கொண்டாடறோம்னு உங்களுக்கு தெரியுமா?
1) எனக்கு சொல்லிக்கொடுக்கப்பட்டது, திருச்செந்தூர்ல முருகன் நரகாசுரனை கொன்ற நாள்னு.
2) வடநாடு போனப்போ கேள்விப்பட்டது: ராமன் ராவணனைக் கொன்ற நாள்னு. (some north indians believe that Sothies, particularly Tams do not celebrate Diwali, because Ravanan is supposed to be our king/god, so we consider Diwali a black-day. We supposedly have temples for Ravanan. According to them Tams are asuras. interesting linkhttp://tamizhachchi.blogspot.com/2006/04/asura-vatham-vs-sura-samharam.html)(side storyக்கு போகாம எப்போதான் நேர பேசப்போறேனோ),
3) இங்கிலாந்துக்கு வந்தப்புறம் மற்ற தமிழ்காரங்ககிட்டயிருந்து தெரிஞ்சுக்கிட்டது: கிருஷ்னா நரகாசுரனைக் கொன்ற நாள்னு.
4) It also coincides with end of Dashera. or நவராத்திரி (கொலு).

another interesting link http://en.wikipedia.org/wiki/Diwali

எனக்குத்தெரிஞ்ச இன்னொரு festival: ஓணம். இது எதுக்காக கொண்டாடப்படுதுன்னு பாருங்க. பாலி அப்படிங்கிற அரசர் கேரளாக் காரங்களுக்கு கடவுள் போன்றவர். அவரைப் போற்றித்தான் ஓணம். அவரே அசுரராக வாமண அவதாரக் கதையில வரும்.

பாண்டிய மன்னர்களும் அசுரர்களாக நம்பப்படுகிறார்கள். இது தெரியுமா?

imo, it is a story of power. empovering the society.

Shore temple in Mahabalipuram is an example rather a record of such a empovering fight betweeen Saivam and Vaishnavam.
Later Saivam and Vaishnavam merged. (I didn’t know until recently that it still exists in the form of Iyers and Iyengars.. I had absolutely no idea that Iyers are Saivites and Iyengars are Vaishnavites. I thought the difference in these subreligions is a history. anyway, even though the difference does exist, they are considered as subreligions, and when you see Iyers with Ramar names and Iyengars with Shivan names, we can say that the difference is much less when compared to what it was before)..

imo, it was about power.

Go to Africa, I can bet that you will find they having gods and goddess. What Hinduism did was, Try to amalgamate such a tribal religion/belief with Hinduism by making up a stroy. Either try saying they are asuras and their king is an asura. if it doesn’t work, tell them that their god is another incarnation of one of the gods (Rama or Shiva) of Hinduism. Try giving a name to their god, if it doesn’t work, take up their name and add it to the list of names of the god whose reincarnation the tribal god is going to be.

Egyptian religion (now dead) was one of the religions similar to hinduism, in terms of having several gods. Similar to our Siva/vaishanava conflicts, they had Sun/Moon conflicts. One of the pharohs changed their sun worshipping tradition to moon worshipping tradition. He shifted their temple. he founded a new religion.. If I remember correct, he was killed and the religion died with him. Worship was brought back to the original sun temple and the religion was reversed back to sun worshipping.
It was about power, from what I understand.

Greek religion (dead again) was similar to Hinduism, again in terms of having several gods, having one god for one specific role etc.

Greeks had strong links with Tams during first century BC, long before the shiva / vaishnava days of Pallavas and after period.

It was buddism and Jainism before that time.

Hinduism derives a lot of its customs from these two religions. Mainly vegetarianism.

Following pictures are very interesting.
http://img343.imageshack.us/img343/1056/lionde17yw.jpg
http://img343.imageshack.us/img343/4066/deer14tg.jpg
http://img205.imageshack.us/img205/5281/deer21hn.jpg

These depict the sacrificial rituals conducted by Saivaite hindus of Pallava period (Mahabalipuram). One of my old friend, doctorate in Social anthropology who specialises in scarificial customs of hinduism, notes that All hindus (not just tribal groups) practised sacrificial rituals. The ஹோமம் ritual which is still being practised, though does not sacrifice any living thing, it uses kumkum to symbolise the blood sacrifice..

Human sacrifice was also found represented in Mahabalipuram
http://img343.imageshack.us/img343/7766/goddess17qq.jpg
http://www.art-and-archaeology.com/india/mamallapuram/d2482.jpg
those men (sitting just infront of Kaali/Durga) are offering their head to her.
I used to think that Kaali was a tribal god of the tamils, but my friend tells that she was the tribal god of the Bengalis (Durga). Or it could be that Durga was different and Kaali was different but amalgamated as i have described before.

Well, there is a lot to learn in this world.

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 7, 2006 at 9:10 pm said:

//அப்புறம் இந்து மதத்(musth)திலே, எனக்கு என்னமோ சுற்றப்புற சூழல் சார்ந்த விசயங்களை நிறைய குட்டி சாமீகளொட இணைச்சு விழிப்புணர்வு ஏற்றி இருக்கிறதா தோணச் செய்து. எல்ல சாமீகிட்டயும் எதாதவது ஒரு விலங்கு பார்க்க முடியுது (Ecology in Hinduism). கொஞ்சம் நோட்டம் விடலாமா?//

தெகா, தருமி,. இதை இங்கிலீஸ்ல நோண்டாதீங்க.. தமிழில் நோட்டம் விட்டா நானும் சேர்ந்துகிடுவேன் 

Reply ↓

Sivabalan V on June 7, 2006 at 9:19 pm said:

பொன்ஸ், தெகா மற்றும் தாணு எல்லாம் அருமையாக சொல்லிருக்காங்க.

தாணு சொன்ன விலங்கியல் எனக்கு மிகவும் சரின்னு தோனுது..

காட்டில் இருக்கும் வில்ங்கின் (என்னம், சிந்தனை) என்னவாக இருக்கும்?

பரிமான விலங்கான மனிதனின் பகுத்தறிவு சிந்தனை என்னவாக இருக்கனும்?

பொன்ஸ், தெகா கொஞ்சம் பதில் சொல்லுங்க.

Reply ↓

H.Selva on June 7, 2006 at 9:19 pm said:

அன்புள்ள பெரியவர் தருமி அவர்களுக்கு,

காஞ்சா எல்லையாவின் ஒரு கட்டுரையை வைத்துக் கொண்டு இந்துக்களைப் பற்றி ஒரு முடிவுக்கு வருவீர்கள் என்றால் கொஞ்சம் பொறுமையாக இதையும் படிக்க வேண்டுகிறேன். அவர் ஊர்க்காரர் ஒருவரே (தெலுங்கில்) எழுதிய கூர்மையான விமர்சனம் இது. பட்டணத்துராசா என்பவரும் இன்னொரு இடத்தில் இதைப் பற்றிச் சொல்லியிருந்தார். அவரும் இதைப் படிக்கட்டும்.

Kancha Ilaiah’s ‘Why I am Not a Hindu’

A Critical Review by Shri M. V. R. Sastry

[Note: Casteism is the major evil afflicting all religious communities in India. This evil must be fought continuously till it disappears from the Indian society. Caste-based discrimination against Harijans (Scheduled Castes) and Vanavasis (tribals) has been mitigated to a great extent in the last few decades through
legislation, social and religious reforms, education, affirmative actions, industrialization and urbanization. However, much more needs to be done.

A disturbing trend in the battle against this social evil is the emergence of a nexus of hate-filled Islamists, Christian missionaries, misguided and marginal/elitist ‘Dalit’ leaders, Marxists, Anglophile Indian elites (still bearing the white man’s
burdens) and lately, western Indologists/South Asian
Studies’ specialists. These disparate groups seem to have only one thing in common – a deep hatred for Hindus and Hinduism.

Kancha Ilaiah’s book “Why I am not a Hindu” is a manifestation of this trend. Ever since the book was published, Ilaiah has become a celebrity for various Christian missionary, Islamist, Indian Marxist and other Hinduphobic groups. The title ostensibly seeks to place the book in the league of texts such as Ibn Warraq’s “Why I am not a Muslim” (New York:
Prometheus Books, 1995) or Bertrand Russel’s “Why I am not a Christian”. Ilaiah’s book however differs from the others in its undisguised hatred for the targeted community (Hindus), for its crudeness, a general lack of scholarship and academic rigor, in the abundance of cheap rhetoric, in its distortion of facts
and finally, in the author’s total lack of understanding of the religion it seeks to denigrate. Surprisingly (?), the book seems to be quite popular in some American and European Universities. On various Internet discussion lists,scholars such as Lise McKean, Linda Hess, Eliza Kent etc., routinely recommend it as an introduction level reading material on Hinduism! While one can understand the inclusion of critical views (provided they are scholarly) in advanced classes on individual religions, the inclusion of this hate-filled and negative text in introductory courses on Hinduism and
India by Professors (often of Indian Marxist extraction) at schools such as the Columbia University, New York
is simply baffling, and also disturbing. One never encounters the inclusion of Warraq’s text in elementary courses on Islam, or of Russel’s classic in an introductory course on Christianity.

Even for advanced courses on Hinduism, these learned
Professors should be able to find something that is more
academic, instead of relying on a hate-filled tract.
The exception made in the case of Hinduism by ‘scholars’ is reminiscent of trends in Germany in the early 1900s when bashing of Jews was quite fashionable in Universities. What resulted from this ‘scholarly’ hatemongering (combined with other factors) in Hitler’s Germany is well known. The asymmetric, prejudiced treatment reserved for Hinduism needs to be seen in the context of the discussions on Hinduism in ‘scholarly’ Internet forums and in academic ‘South Asian studies’/Indology conferences, where the quickest way to
popularity and promotion of one’s career seems to be
merciless, sadistic bludgeoning of Hindus and Hindu dharma.

Scholar spin doctors take a vicarious pleasure in branding various aspects of Hindu dharma as ‘Hindutva’, and from there, anything goes. In many cases, the fig-leaf of ‘scholarly’ distinction between Hindutva and Hinduism is also discarded, and Hindu dharma is bashed unabashedly. Even the present book is titled ‘Why I am not a Hindu’, but the subtitle says that it is a ‘Sudra critique of Hindutva’! The cause of this scholarly hatemongering against Hindus by ‘scholars’ merits a
separate study, and cannot be dealt with here in any detail.

The following review of Ilaiah’s claim to fame (or notoriety, as a Hindu may see it), i.e., the book “Why I am not a Hindu”, was initially written in 4 parts by Sri M.V.R. Sastry, Editor of Andhra Bhoomi, a leading Telugu newsmagazine. The Telugu text was then translated into English by Sri K. Satya Deva Prasad, and published in two parts titled ‘Ilaiah’s howlers – I and II’ in the
ezine ‘Bharatiya Pragna’ (Sept. 2000, Vol. II, No. 9 & Oct. 2000, Vol. II, No. 10).

These articles have long since disappeared from the Internet.

We obtained a copy of the same and are now reproducing
them for wider dissemination. We have slightly modified the style of the aforementioned English version in order to make it more comprehensible. Formatting changes have been incorporated merely to make the article look more pleasing to the eye. No significant change in the substance of the critique has been made. – Bharatvani Team, July 8, 2003].
__________________________________________________

What are the ‘five great books’ of the millennium? It is a question that will baffle most of the learned and the intellectual bibliophiles. Why? Because enormous amounts of literature has been composed in every language, say in Telugu, over the past thousand years, in various forms like the short story, novel, poetry, social critique, etc.,. In India, there are over a dozen such major regional languages. Put together, the number of all the books produced in English, Hindi and
regional languages goes into thousands. To pick up just five out of that mountain of books is a dizzy task even to the highly learned and informed.

Yet, such a daunting task was performed in a jiffy by the Delhi based English daily “The Pioneer”. The list of the five great books runs thus:

* “Annihilation of Caste” by Dr. B.R. Ambedkar

* “Gopitha” by Namdev Dassal

* “Untouchable” by Mulkraj Anand

* “Gabbilam (The Bat)” by Joshua

* “Why I am not a Hindu” by Kancha Ilaiah

Of the above, the first four books were authored and published several years ago, whereas Ilaiah’s book is quite a new entrant in the market. It has been creating its own kind of sensation since its first publication. The English original has even been translated into Telugu, Kannada and Tamil.

People are naturally curious as to what this “great” book of the millennium has to offer to the reader. Apart from being trumpeted as the book of the millennium, the author seems to be fairly convinced about the greatness of his book even before it entered the market! His pompous declaration, “My date of birth may matter little to the country but the date of publication of this book is very important. I am confident that it is going to influence the march of history.” The declaration reflects the author’s mental immaturity.

The learned author informs us that his magnum opus is
prescribed as a text in many universities in various countries; that historians, social scientists, political theorists, economists, philosophers and all sorts of experts are avidly reading it! It is used, according to him, by foreigners as a source book to know India! It seems one US ambassador reportedly said that the book presents Indian reality with chilling accuracy.

How exciting!

But how factual is the account of India presented by Ilaiah?

What kind of chilling truths are there in it? This is the mute question.

So far, hundreds of books have come out dealing with Dalits, Bahujans, weaker sections of society, their plight in the society and so on. Of these, many are penned by people who actually belong to the suffering, disabled strata of the society. But what puts Ilaiah – in his own estimation – distinctly in that class
is his so-called personal experience. According to his detailed self-description, Ilaiah has the distinction of not only being born in the backward Kuruma caste in a backward Telangana village, but of actually rearing sheep while he was young.

He describes at length how meticulously he learnt the
intricacies of his caste-craft and its lingo; of the esoteric techniques to distinguish various sheep like the bolli gorre, the pulla gorre, the nalla gorre; of the diseases that attack the sheep; of the rustic herbal concoctions used to cure the diseases; of the hot-iron application in case the paltry medication fails; of the task of mid-wifing the birth of sheep-lings; tending to the young and grown-up sheep; above all, the expertise to shear wool from sheep without hurting it. This is
the source of the caste-based knowledge and experience
acquired by the millennium author.

In addition to sheep rearing, he acquired a doctorate in
academic studies and became Associate Professor of Political Science at Osmania University, which knowledge and academic expertise he has used in analyzing his childhood experiences and in formulating his “Dalit-Bahujan” theories and perceptions.

The education acquired by Ilaiah would have found its
consummation had he utilized it to analyze, clarify and rectify the ideas he acquired during his childhood through mere hearsay. It would have also served the cause of the Dalit-Bahujans so dear to his heart. But that was not to be.

What actually happened in Ilaiah’s case is quite different. He never verified what he saw and heard in his childhood with his immature inchoate capabilities in later years.

He never seemed to consult any worthwhile source before
making venomous remarks about the Brahminism and Brahmin
lifestyle, much less did he observe the present actual situation.

There is not the slightest hint that he did any impartial and methodical study, however sketchy, about the Brahmins. What all we know of his knowledge about Brahmins and Brahminism is his so-called discussions with one or two of his colleagues.

And these colleagues are, per his own admission, feminists well known for their pathological hatred for everything connected with Hindu tradition, notwithstanding their own Brahminical birth.

In his childhood, certain things were clear, some were not (as Iliah himself admits). Yet he never bothered to understand them even in his “enlightened” years.

Now hear certain truths right from the horse’s mouth:

(Note: The following quotations are from the English as well as the Telugu version quoted in the article by M.V.R. Sastry.

Many passages in the Telugu version do not occur in the
English version – Translator)

“The social structure in which I first became conscious of the world around me was a Kuruma social structure. My
playmates, friends and, of course, relatives all belonged to the Kuruma caste. Occasionally, the friendship circle extended to Goudaa and Kaapu boys. We used to meet youngsters of all castes except those of Baapana (Brahmins) and Komati

(Baniya / Vaishya) castes in pastures, hedges and fields. But we did not have any occasion to peep into the ways of life and work of the Baapana and Komati youngsters.” (p.4)

There was no effort on the part of Ilaiah even thereafter.

“We hear the Maadiga elders chide their children not learning to make footwear and beat a drum as unworthy of their caste. but in what manner and in what words the Baapanas and Komatis show their anger or love towards their children is unknown to us.” (p.6) “It is beyond our guess as to what chores the Bapana and Komati girls learn at home.” (p.8)

In spite of this self-confession about his ignorance about Brahmin and Vaishya lifestyles, Ilaiah lets his imagination go berserk.

“How do the Baapana and Komati youngsters learn the human and sexual relationships? Probably when they go to temples and while performing puja, their boys and girls get an opportunity to mingle. In fact, in our younger days, we did not know about the social aspect of those families.” (p.9)

“We do not know anything about the kind of words used by
Baapana, Komati, Kshatriya children while learning to form the mutual social relationships within the Hindu fold. I only came to know later in my life that the Brahmin children are never sent to the field, do not ask them to tend to cattle, to look after harvest, that they are sent to school while quite young. I never knew that they hate mud, soil, cow, buffalo, sheep, oxen, etc.”
(p.13-14)

He does not know the reality, yet (or therefore?) attributes sinister motives.

What Ilaiah declares as the hate-targets of upper castes are in fact icons of worship for the latter. Annam or food or crop is worshipped as Parabrahman (the highest form of God). The mud that gives food is one of the five primal elements (prithvi) worshipped. Even the urine and dung of the cow is considered sacred not to speak of the mother cow itself. The bull is worshipped as the mount of God Shiva. Yet Ilaiah’s wisdom sees hate all the way!

On his own admission, Ilaiah does not know a thing about the workings of Bapana and Komati individuals and familial and social relations. He has no acquaintance with what is happening in those families, their customs, practices at all. Yet he asserts with authority as to how disgusting the upper caste lifestyles are!

Look at the following quotation where Ilaiah “unearths” unheard of truths!

“That a father in the traditional Baapana household never physically touches his children was not known to me until my Baapana mates told me.” (p.14)

This is something unheard of even to the Brahmins. If Ilaiah is right, then every Brahmin child in every Brahmin household in India should forthwith go to the police station and book a case under untouchablility crime! And we are all eager to know as to which planet the Baapana mates of Ilaiah belong!

Now more of Iliah’s wisdom:

“Child rearing is a wife’s burden. So thinks the male in the Baapana household. While the mother looks after the child, does the so-called upper caste father help in the kitchen? No.

The kitchen too is a dirty place which he should not enter. But the eatables cooked in that kitchen are godly things!

Baapanness never understands the dialectic relation between impurity and cleanliness.”
(p.14)

Only Master Ilaiah could unravel the mystery of this dialectics in the past thousand years!

“I was aghast when I heard that the widow in a Baapana
household should always get her head shaved, wear white
robe, should not mingle with people in general, should not lie on a cot and so on.” (p.15) “I was also felt aghast when I came to know that the Hindu wives burn themselves on the pyre of their husbands.”
(p.26)

When did he observe these customs? How often are they
practiced now-a-days? – These questions never bother Ilaiah.

Nor did Ilaiah care to look at the full flowing hair of Brahmin widows that he comes across in his University campus or on the road. He never cared to ascertain whether these customs are still in general practice.

Read on for more of Iliah’s pearls of wisdom:

“Baapana children pick up the inhumanness of Hindu religion quite easily. They are taught that those who love and work with soil are sub-humans; that those who eat meat are mean and so on. In imparting those venomous ideas, the Brahmin mother also plays a major role along with the father-teacher who teaches Veda. So much so that their children are prevented from loving the soil and the people. Day in and day out, the Brahmin ladies never spare any effort in moulding their children into beasts in the later years.” (p.17)

“In Hindu households, open discussions about sexual
experience are totally out of place. Mothers can never discuss their sex life with daughters.” (p.17)

“No Brahmin lady could author a book. How come the goddess of learning herself remain unlettered? It is the direct outcome of the cruelty and the devilishness of Brahminism.” (p.94)

“Vishnu reclining on the serpent is an indication of his
inhumanness. Goddess Laxmi has a full hand in the plots
hatched by Vishnu against the Dalitbahujans. Should any
Dalitbahujan individual acquire wealth, or turn against the caste system, Goddess Laxmi spies on them and informs Vishnu. Then Vishnu kills them with his Vishnu chakra (disc).” (p.96)

“Siva and Parvati are probably girijans. But Parvati also works against Dalitbahujans in tandem with Laxmi and Saraswati.” (p. 98)

“A large number of Brahmins came along with Sita, Rama and Laxmana to overthrow and usurp the Adivasi Republics and independent Bahujan kingdoms. They killed Tataka and
usurped her kingdom. They also murdered Sambuka and
occupied his kingdom.” (p.107)

What profound Puranic wisdom! Goddess Saraswati is
illiterate; Sri Krishna “stole” Gita; Sita went to forest with the adolescent Rama even before marriage, occupied the kingdom of Tataka and after marriage she got Shambuka killed and occupied his kingdom (of a poor hut!). Well to counter these charges of murder and trespass framed by Ilaiah is beyond the capability of Gods what to speak of us mortals! They are so senseless.

It is to describe this kind of fantasies that the author of Venugopala Satakam (one hundred verses on Venugopala)
aptly said “Ramanda katalella memerunganiviya, Kaatama
rajuku Karnudode”, i.e., “We well know the Ramanda
(Ramayana mis-spelt) stories – doesn’t Karna lose to
Katama Raja!”

Claiming to show off his knowledge of Ramayana, Ilaiah-like intellectual declares that the Ramayana is about the story of defeat of Karna at the hands of Katama Raja. What Karna of the Mahabharata has to do with the 14th century Nellore king Katama Raja is anybody’s guess.

One can condone Ilaiah for his ignorance about the Hindu
deities and the intricacies of Hindu dharma and Hindu classical literature. One can also condone his hateful, illogical, incoherent rants against Hinduism made without the least home-work. For many savants a life-time respectful study of Hindu dharma is not enough to fully grasp its intricacies, what then, to speak of the half-baked, hate-filled pseudo-scholars like Kancha Ilaiah!

That apart, does this gentleman possess even a paltry
acquaintance with the village deities whom he quixotically pits against the Hindu deities? Let us examine at some length.

See this tell-tale quotation from his article of April 30, 2000 –
“Is it not ironical that the Hindu mythology constructed a god image like Krishna who robs butter, steal clothes of women – that too when they were bathing. While all other Hindu Gods get constructed as monogamian Sativratas (One wife worshippers) Krishna was shown to have indulged in post- modernist sexual orgies.”

His grouse is that if other Gods are conceived as having one wife (Here the word he uses to denote the husband with one wife is ‘Sativrata’ which is a travesty of the actual _expression ‘Eka Patnivrata’. So much for his knowledge of Hindu idiom), why should Krishna be depicted as a Casanova? Sri Krishna might feel happy for Ilaiah siding with him. The Lord of the three worlds would definitely get enthralled for having found a
staunch advocate in Kanche Ilaiah to argue against the
mountainous injustice done by Hindu devotees in treating
him as butter stealer, saree-grabber as also for all the insults meted out to him at the hands of the wicked Hindu Brahminical devils!

Now, it is well known that some of the other Hindu Gods also possess more than one wife. They will certainly dance with ecstasy for having given a clean chit by Master Iliah who further argues -
“As of now, the Brahmin Pundits are in a terrible mess because of the RSS men and women shout slogans like “Jai Sriram Laloo Prasad shout back “Jai Srikrishna” by reframing the image of Krishna as anti-Hindutva god. Not knowing the possibility of such a situation the nationalist Brahminism declared Krishna as the author of Gita and it was also declared to be the text of Hinduism.”

That is it! When RSS people shouted “Jai Sriram” Laloo faced them with the slogan “Jai Srikrishna”. This jostled the Brahmin Pundits into a fix. Not foreseeing such a twist to the events, the nationalist Brahmindom of yore declared Krishna as the author of Gita. Now that he is found in Laloo’s camp, the Brahmins fell
in a trap. So goes Ilaiah’s gleeful daydreaming.

Ilaiah’s dreaming apart, what is so damaging if Laloo raises slogans in praise of Sri Krishna, the Jagadguru and Jagannatha? Let him also gets some religious merit. What loss does Hindutva incur? Why do Hindus need to fell embarrassed if Laloo Prasad Yadav praises Lord Krishna.

Or shall we feel happy that of all Hindu Gods who faced
brickbats from Ilaiah, at least Krishna is treated as a B.C. and let off the book! On the contrary, in his Telugu version of ‘Why I am not a Hindu’, the author does not take kindly to Krishna. Ilaiah pummels Sri Krishna’s image in his own inimitable simpleton-fashion!

“Who is Krishna? Why did the Brahmins create such a god? It is the same Krishna who is said to have authored the most Brahminical text the Bhagavad Gita. At a time when the Sudras had no right to education, how did a Yadava write the Gita?

How did a Yadava writer not provide any social space for
Yadavas themselves, leave alone the other Dalit bahujans? (Page 82 & 83 of English version; P. 101 of Telugu version)

At a time when the likes of Kancha Ilaiah could not avail the benefit of modern education without any degree or doctorate,

without occupying any post in any University, how can a
Yadava write a Bhagavad Gita? This is a potent question
posed by Master Ilaiah. In both the events – whether the
answer is ‘Yes’ or ‘No’, Krishna, and Hinduism along with him, stand convicted. To put Ilaiah’s litigation in a few words – if we say that a Yadava cannot write such a profound work at such an unfavourable time to the BCs, one should admit that Krishna is not a Yadava. On the other hand, if Krishna choose to side with Laloo and Ilaiah and declares that he belongs to Yadava community, then he should also admit that he did not write the Gita.

But if he says he is not a Yadava, he stands convicted for showing false caste certificate. Either way, he faces conviction at the hands of our grand inquisitor, Ilaiah. Here below he spells out the ‘real’ purpose of Krishnavatara -
The Brahmins needed to project a person who could rebuild a consent system to contain the Yadava revolts. The Brahmins created an image of one who was said to have been born and brought up among the Yadavas themselves. They worked out the strategy of creating a Krishna who was born in a Kshyatriya family and brought up in a Yadava family. The young Krishna grows up in a Yadava culture, but the political Krishna never identifies himself with Yadava culture. In no
single incident did he stand by the Dalit Bahujans. It did not matter whether his beloved was a Yadava-Radha, or whether the other Gopikas were Yadavas. All his legal wives were Kshatriya women.” (p.84-85 Eng.) (P.103 Telugu).

And lo, our great researcher unearths the infallible secular truth that Krishna of Mahabharata mimicked Kautilya of Mauryan times! –
“All the Kautilyan statecraft were exhibited by Krishna in the battle field”
(P.86 Eng; P.103 Tel).

There is no better way to stand Indian history on its head! Any thing is possible with Iliah’s fertile imagination.

He elaborates the same esoteric truth in the article of April 30 in the following lines:-
“Krishna became acceptable as a hero of Mahabharat because that was a time which needed a hero who had combined qualities of Kautilya and Vatsayana to safeguard the interests of Brahminical nationalism.”

Thus, according to our ace-academician, a hero combining the spirit of Kautilya and Vatsayana was needed at the time of Mahabharata. So the Brahmin nationalists of that period (?) accepted Krishna as hero!

When did Mahabharata take place? To which period did
Kautilya and Vatsayana belong? How on earth could Krishna who predates the other two savants mimic them? This is the lunatic’s history our Professor doles out.

By the way, Iliah also mangles and mutilates Arthasastra to press it in the service of his Dalit bahujan cause. He
pompously declares-

“Brahmins infest in and around the state treasury just as fish live amidst water. So much so, no one can detect how the fishes swallow water. So also no one can doubt how much of state money the Brahmins swallow!”

Kautilya must be turning in his grave! What actually he said in the Arthasastra is this-
“Matsyaa yathanthah salile charantho
jnatum na sakyaah salilam pibanthah
Yuktasthathaa Kaaryavidhon niyuktaa
Jnaatam na sakyaa dhana maada daanaah”

Just as it is not possible to know when the fish which live in water consume it; so also it is impossible to detect when the state officials swallow public money.

Thus what Kautilya said about errant state functionaries is straightaway pasted to Brahmins! That is Ilaiah’s sleight of hand!

Now he resorts to number game which is out and out divisive.

“The fight was between the minority Pandavas (Brahmins,
Kshatriyas and Vaisyas were always a minority – they
constitute 15% of the population) and the majority
Kauravas. The hundred Kauravas stood against Brahminical
Dharma and represented Dalit bahujans, whereas the five

Pandavas represented the Brahminical minority.
In the fight for land (and for the kingdom) Krishna stands by the minority. The majority were not willing to give up the land they acquired through sweat and blood.

Finally, Krishna resorts to violence. After the defeat of the majority in struggle for land, the Gita was used to create a much stronger consent system to ensure that no serious revolts emerged from the Dalit bahujan social base.

Whenever such attempts were made, either by Yadavas or by other Dalit forces, Krishna’s Gita was effectively used to manipulate them into submission.” (p.85 &
86 . Eng; p.105 Tel.).

This outlandish interpretation of Mahabharat will certainly find the ardent readers of the classic dumb-struck! How come we have first cousins of whom some are Brahmins and some Dalit bahujans? What are the difficulties undertaken by Kaurava Dalit Bahujans to acquire land? (except fraud and misrepresentation). Majority reluctant to part with, chances of another revolt from Dalit bahujan camp (how many times?).What has Gita got to do with all this? What treachery
and breach of trust did Krishna commit?

So far Bharata war is believed by almost all those who knew the epic to be a feud between two groups of cousins spurred by envy and greed for kingdom. Now Ilaiah’s prophetic perception tells him that it is a feud between OCs and BCs!

To understand such deep secrets, we lesser mortals should know something of Iliah’s version of Indian history and tradition! Read it in his own words:

“All the Gods and Goddesses are institutionalized, modified and contextualized in a most brazen anti-Dalit bahujan mode.

All Hindu Gods were opposed to Dalit bahujans. The religion, from its very inception, has a fascist nature. To suppress the revolts of Dalit bahujans, the Brahminical forces instigate their
Gods.” (p.92 Tel; p.72 Eng.)

Pray, tell which God suppressed which revolt? Which god
opposed Dalits? Whence did Hinduism – which always
respected all paths to God – assumed fascist nature?
What is fascism and how does it relate to Hinduism? What
does Ilaiah mean when he says that Hinduism produces Gods like sheep in a wolve’s clothing? He continues –

“Indra is the chief of Brahminical Gods. Hence he is called Devaatideva” (p.93 Tel.)

If you cross ‘Deva’ with ‘Atideva’, you will get the compound word ‘Devaatideva’. But you will find no such mongrel word. In fact, one need not fear for misspelling and misuse of words.

Anything is fair with Ilaiah if only it is used against Hindus and Hinduism. Probably Ilaiah thought that ‘devaatideva’ is the correct form of ‘devaadhideva’.

“Probably Indra either raped or made slaves of a number of Dalit bahujan women. That is why Hindu puranas describe him as lustful person” (p.93 Tel.)

“Brahma is depicted with four and sometimes with eight hands.

Brahma the God of Wisdom always bears arms to yield them
on his enemies the Dalit Bahujans.” (p.93 Tel.)

“Is Saraswati, the so called Goddess of learning educated? Irrespective of her own learning why did Saraswati deny education to Dalit bahujans? … because of the prohibition imposed by Brahmins on learning by women, even Saraswati had to remain unlettered.”

“The daily menu of Brahmins consists of at least 12 curries”.

“While the Brahmins and Baniyas remain lazy gourmets, our parents toil to produce food stuffs, feed others, but go without food for themselves. While the Brahmin Baniya youngsters are nincompoop eaters, our young people are contributing to the country’s economic development.” (p.28 Tel.)

“They appeared to us like young pythons with soft bodies who are brought up in the venomous Hindu culture” (p.18)

“The Baniya, with his huge belly, loose-hanging flesh looks very ugly. Thread on the upper body, ashes on the forehead complete the appearance.While the Hindu priest earns without fear of sin through free doles, the Hindu Baniya earns without fear of sin through trade.” (p.42 Tel.)

“If a Brahmin invested anything at all, it is only manthra chanting. It is well known how much a Brahmin fears work. The Brahmin’s craving for food also confirms it.” (p. 141 Tel.)

“Because they are mostly idle, the Brahmins could conjure-up sixty four poses of copulation.” (p.46 Tel.)

“When a Brahmin dies with a desire to enjoy eternal happiness in heaven, his wife has to follow him. She has to commit sati. If she remains alive, there is chance that she may cohabit with a Sudra or a Chandala. So her death settles the problem for ever.” (p.122 Tel.)

“A Brahmin’s death is so very different from that of a Dalit bahujan. The former’s death is related to planetary and stellar motions. No one should express sadness on his death. The members of his household should never weep openly. They are allowed to weep in a hushed manner.” (p.124 Tel.)

“The Brahmin’s life is not communal in life. It is not so in death. It is eternally alone-Food craving.” (p.125 Tel.)

“Probably Brahmins invented the practice of cremating the dead in ancient times. Because the Hindus massacred
thousands of Dalit bahujans who revolted against
Brahmin hegemony. To destroy evidence of that atrocity the practice of cremation came handy.” (p.132 Tel.)

“There is no custom among Dalit bahujans to get photographed. The credit of preventing them to preserve their past goes to Brahmins. The Brahmins of old never allowed Dalit bahujans to preserve their past in the form of pictures.”
(p.132 Tel.)

Thus Kancha Iliah depends more on heresy regarding the
lifestyle, customs, food habits, social family routines; fills gap rest with his own imagination without ever bothering to verify what he heard or imagined; accuses upper castes even for his fellow bahujans not getting photographed or portrayed; parades his illogical, baseless, senseless picture of society as the most authentic and authoritative one. Such writing is
unbecoming of a University teacher to say the least.

Ilaiah’s ire is not just confined to Hindu upper-caste social customs and practices. It has also engulfed their deities, sacred beliefs and sentiments.

But how authentic is his critique? Sadly enough, it is crude and uninformed in the extreme.

Here are some examples:

“The priest makes the newlywed Dalitbahujan couple utter the words Arthechha, Kamechha, Dharmechha. These are not only unintelligible to the couple, but inapplicable to their lives as well… Artha, kama, moksha are entwined with nature’s forces for the Dalitbahujans… Kama is not a mere act to satisfy bodily desire.” (p. 35 Tel.)

“When we hear what the Brahmin priest tells about
Kaamechha, not only the Dalitbahujan couple, but even the Brahmin, Baniya couples are taken aback at first… The Dalitbahujan couple learn a lot about Kaamechha from their parents, relatives and friends.” (p. 44 Tel.)

This discourse by Ilaiah on the four ends of human life displays an abysmal ignorance coupled with superlative self-righteousness. A bit of clarification will make things clear.

In a Hindu marriage, the bride’s father tells the groom:

“Dharmecha, Arthecha, Kaamecha, twayaisha naati
charitavyaa.”

It means “in matters of Dharma, Artha or Kaama (desire), you should not be unjust to her”.

In reply, the bridegroom says:
“Naati charaami” (I shall not transgress).

Just as we say Dharma and Artha and Kaama in English, we
say Dharmecha, Arthecha, Kaamecha (‘cha’ = and) in
Sanskrit. Kaamecha means “and kaama” (or “kaama also”).

Whereas Ilaiah twists kaamecha into ‘kaamechha’ with
emphasis on “chha”, which means desire (more precisely,
sexual desire).

Thus, kama + cha is understood by Iliah as kama + ichha and then he foams at the mouth at the wily priest!

Ilaiah twists not only words, but also the images of
unsuspecting Hindu gods! In this, he does his own brand of “rival creation” (prati-srusthi) and threatens Brahma’s position!

For instance, on page 94 of the Telugu version, the picture of a Hindu god with eight hands is given and the description below reads thus:
“Brahma’s eight hands with weapons, aimed at us?”

Anyone with the least cursory knowledge of Hinduism will
confirm that the said picture is of god Vishnu, not of Brahma as asserted by Ilaiah in his blind rage.

But if you dare to differ with our learned professor, you are under the grave risk of being branded as the fascist, wily, Hindu-Brahmin agent or stooge or whatever!

What of the mere images of gods? Kancha Ilaiah is inimitable in rewriting their history and creating new Puranas! The following are some of the travails of the Hindu gods according to Ilaiah:

“The Hindu gods became heroes by waging wars… in fact,
violence is ingrained in the Hindu religion at every step…”

Such violence is not in the least to be seen in the Dalitbahujan deities of South India… not one story can be picked in which violence forms the major theme.

Pochamma, maisamma, maaramma, potharaju, malliah like
gods’ and goddesses’ private life (including sexual life) is not known at all to the Dalitbahujans.

Such discussion is out of place in the context of those deities.

“Who is this Pochamma? Why people worship her? Because
she protects them from diseases. Probably she discovered
neem leaf to be the cure for small-pox and thereby saved
people. Whether Pochamma has a husband, nobody knows”.
(Telugu version)

Even if Ilaiah does not know (on his own admission) about Pochamma, her husband; or about the private life of Maisamma and Maaramma; or whether violence is
inherent in their nature; it is known to everyone who has some general knowledge. The lives and deeds of these village deities are being known for hundreds and thousands of years to the village folks and sung by them in the form of folk-art forms like oggukatha, jamukulakatha, gollasuddi and other narrative media.

Let us take a look at the Telugu folkstory of Pochamma in brief.

Goddess Parvati had a desire to have a child. She begs
Sankara. Sankara says that all those born in Kali Yuga are their progeny and hence there is no need for more kids. But Parvati persists saying that one should have one’s own children and there lies the fulfilment of motherly instinct. But Sankara refuses again. Meanwhile, Laxmi and Saraswati come to Parvati and offer her their own children for adoption. They have an eye on Parvati’s wealth. But Parvati refuses the offer saying that I myself should give birth to a child and bring it up
in seven mansions with silver swings. She again approaches Sankara and pesters him for the boon of a child.

Sankara plans to cajole her for the time being by giving her a jasmine flower and went away to turn the wheel of creation.

Parvati ate the flower and within a few hours suffered labour pains. She sent for Sankara who learnt the truth and went to Parvati’s parents. He chided them for Parvati becoming pregnant in his absence. Then he went to Parvati, tied her limbs, made her walk on a caltrap (Palleru Kayalu).

They arrived at the burial ground where a pyre was arranged with eight carts of sandal wood. Siva made Parvati lie on the pyre and lights it.

Then the foetus in the womb of Parvati speaks out: “Do not weep, my mother. I am your support.” Meanwhile, the pyre burned out but no harm came to Parvati. Born in Kaadu (cremation ground in Telugu), the child was named Pochamma.

Sankara then realises, “My wife Parvati is chaste. The child born in cremation with wood shall thereafter be called Karrapochi.” (karra = wood) The child came
of age and desired to be worshipped by one and all.

She demands the same from her father which displeases him.

Sankara curses that Pochamma shall not have sexual
enjoyment. Later she was married to a “forest recluse”.

Pochamma becomes the presiding deity of small-pox. She
assumes a fearsome appearance when angered. She makes
all suffer alike – near and not so near.

This is the story of Pochamma in short.

This is one of the many stories which are in vogue among the common people. As already admitted by him, a few like Ilaiah may not know much about the private (including sexual) life of Pochamma, most of the people who worship her knew all these facts of her life. Moreover, she does not owe her popularity to the imaginary role attributed to her by Ilaiah, namely, the role of a rustic doctor ‘who might have invented the
cure for small-pox’. At least the common people who worship her do not do so because of what the likes of Ilaiah imagine.

Hindu deities and Dalit deities do not turn antagonistic
overnight because the great Ilaiah said so. The origins of Dalit deities are inseparably linked to the Hindu, Brahmanic, Puranic deities however much Ilaiah may deny it. As shown in Pochamma’s story, none other than the prime Hindu deities Siva and Parvati are the parents of the so-called Dalitbahujan deity Pochamma. Not only to her, they are the parents of Ellamma and Poleramma too.

Ellamma’s story goes like this:
Once Trimurtis (Brahma, Vishnu and Siva) started on a world tour.

Parvati wanted to accompany them. So she was taken into
cart. After covering some distance, sweat appeared on Siva’s face. A drop of sweat fell on the earth in a termite mound. It was swallowed by a snake in the mound and gave birth to a girl child. Unaware of this, the gods went on their way.

On return, Parvati heard the girl’s cry and wanted to lift her up.

On Parvati’s request, Siva dropped a lock of hair to help the child crawl up. But the mischievous child started swinging in the mound with Siva’s hair. Siva felt pain and told her to come up. She refused asking that she needs water, goat, rice, fruits and many other articles for food.

To satisfy her, Vishnu assumed the form of Pothuraju, Siva as Baindla, Brahma as Kinnara, Parvati, Laxmi, Saraswati, Arundhati, Savitri as “muttaiduvas” went to the mound and requested the girl to “Ellu Amma” (Come out, mother). She came out and thereafter called as Ellamma.

Should we consider Ellamma as a Hindu deity because of her origin and close relations to Hindu deities or shall we consider as antagonistic to Hindus simply because an Ilaiah said so?

Here is the story of Ellamma -

Ellamma is also called Maahuramma, Akkali Devi, Renuka
Devi, Ekaveera. Parvati and Parameswara marry her in her
twelfth year to Rishi Jamadagni. Parasurama was
born to Jamadagni and Ellamma. Once Ellamma or Renuka
was immersed in watching the passing Gandharvas and
displays her temptation. Jamadagni orders Parasurama
to cut down his mother. Knowing the plight of Renuka or
Ellamma, a maadiga woman embraces and weeps.

Parasurama cuts both of them. Pleased by Parasurama’s
obedience, Jamadagni grants a boon. Parasurama asks for his mother’s life.

Jamadagni bids his son to join the head to the trunk and
sprinkle sacred water. In his hurry, Parasurama joins the wrong trunk to his mother’s head. Both the dead ladies come alive but one with a Brahmin trunk and maadiga head as Ellamma, the other with a Brahmin head and maadiga trunk as Maaramma.

Poleramma is another village deity born out of Siva’s sweat.

She takes revenge on Prataparudra in the most fearsome way by spreading epidemics, killing people and so on. Another deity called Ankamma is considered to be the mother of Trimurtis. The origin and lives of almost all these deities is replete with violence, bloodshed, spitefulness, etc.

Yet Ilaiah remarks about them:
“One who encourages killing is not a god. He is a devil.
Pochamma, Kattamaisamma did not become deities by killing someone. They became deities because they protected us from disease and hunger.” (p. 27 Tel.)

“We do not find one story in Dalitbahujan tradition realting to violence.”

“That the Dalitbahujan deities are the symbols of production oriented cultures has never occured to the Communists. They did not know that Kattamaisamma invented construction of tanks; Pochamma invented herbal medicines for all diseases. They did not and do not intend to know.” (p. 79 Tel.)

Beside exerting to divide the present day society and pit Dalitbahujans against other members of the society, Ilaiah has tried hard to divide gods into Dalit and Hindu classes with no connections whatsoever. He has also attempted to present Hindu gods as bearing arms to massacre Dalits and Sudras even though there is not an iota of evidence to that support. He has tried to paint ‘Dalit deities’ as peaceful, non-aggressive
benefactors in the form of tank builders and herbal healers. By the way, he might as well recommend a professorship to Pothuraju!

“I do not know, did not try to know, do not intend to know,” says Ilaiah.

Had he the slightest sense to get informed before abusing those whom he hates, he would not have considered the paltry information he acquired from his fellow sheep-rearing friends of childhood as encyclopaedic. He would have tried to inform himself better through those who really know about the
deities of Dalitbahujans. If Brahma, Siva, Vishnu. Parvati, etc. are Brahminical gods, then are not Ankamma, the mother of Trimurtis, Ellamma and Poleramma born to Siva and Parvati equally Brahminical? Do not all Hindus worship these latter class of deities with equal reverence? Had he been better informed, questions like this might have occured to Iliah and removed the thick veil of ignorant prejudice blinding him. Had not Ilaiah laboured under chronic Brahmin-phobia, he would have opened his eyes and ears to those Christian missionaries
whom he likes very much.

Had he tried, he would have obtained the copy of a book
named “The Village Gods of South India”.

Even the most cursory perusal of that book might certainly have convinced him that it was not written to purposely mislead the great Ilaiah because it was published in 1916, at least three to four decades prior to his birth. He might have also realised that it was authored by one Reverend Henry Whitehead with formidable credentials – a Bishop of Madras who roamed all over South India with the sole aim of converting

Hindus to Christianity by making an in-depth study of
Hindu village deities, festivals and fairs, sacrifices and other customs. The book might have offered a mine of authentic information as it comes not from a Hindu agent. The book, on its 119th page describes an interesting account of the origin of the custom to sacrifice he-buffalo to the village deities.

The story goes like this:
In ancient days, the story runs, there lived a karnam, i.e. a village accountant, in a village to the east. He was blind, and had only one daughter. A Pariah, well versed in the Vedas, came to the village in the disguise of a Brahmin. The elders of the village were deceived and induced the blind karnam to give his daughter to him in marriage, that he might succeed to the office of karnam in due time. The marriage was celebrated
by Brahmin rites, and the karnam’s daughter bore sons and daughters to her Pariah husband, without any suspicion arising in her mind as to his origin. After a time a native of the Pariah’s own village came to the place where they were living, and recognised the Pariah disguised as a Brahmin. Seeing however that he was a man of influence he said nothing to the villagers, but went and told the Pariah’s old mother. As he was her only son, the old woman set out in search of him, and came to the village where he lived, and sat down by the well used by the caste people. The Pariah happened to go
here, and recognised his mother; so he took her to a barber, had her head shaved, passed her off as a Brahmin widow and brought her to his house, telling his wife that she was his mother and was dumb.

He took the precaution strictly to enjoin her not to speak, lest her speech should betray them. One day the wife ordered a meal with a dish made of wheat flour baked with sugar and made into long strings. During the meal, the mother, forgetting the injunction of silence, asked her son what the preparation was, saying it looked like the entrails of an animal!

The wife overheard the remark, and her suspicions were
aroused by the fact that her mother-in l-law could speak, when her husband had said that she was dumb, and did not know a common Brahmin dish like the one prepared by her; so she watched their conduct, and felt convinced that they belonged to a low caste, and were not Brahmins at all.

Accordingly, she sent their children to school one day,
when her husband was away from home, managed to get rid of the mother-in-law for a few hours, and then set fire to the house and burnt herself alive. By virtue of her great merit in thus expiating the sin she had involuntarily committed, she reappeared in the middle of the village in a divine form, declared that the villagers had done her great wrong by marrying her to a Pariah, and that she would ruin them all.

The villagers implored mercy in abject terror. She was
appeased by their entreaties, consented to remain in the
village as their village goddess, and commanded the villagers to worship her. When she was about to be burnt in the fire, she vowed that her husband should be brought before her and beheaded, that one of his legs should be cut off and put in his mouth, the fat of his stomach put on his head, and a lighted lamp placed on the top of it. The villagers seized the husband, stripped him naked, took him in procession round the village, beheaded him in her presence, and treated his leg and fat of his stomach as directed. Then her children came on the scene, violently abused the villagers and the village officers, and told
them that they were the cause of their mother’s death. The deity looked at her children with favour, and declared that they should always be her children, and that without them no worship should be offered to her. The Asaadis claimed to be descendents of these children, and during the festival exercise the hereditary privilege of abusing the villagers and village
officers in their songs. After being beheaded, the husband has born again as a buffalo, and for this reason a buffalo is offered in sacrifice to vuramma, the village goddess.

What lessons can be drawn from the above story may be left to Ilaiah’s discrimination. He being born and brought up in India says: “What have Dalitbahujan gods to do with Hindus? Do Hindus worship our gods?”

To this, the person (Rev. Whitehead) born in a foreign land comes here, undertakes thorough research and declares:

“For the most part, the same people in town and village
worship the village deities and the Brahmin gods. In the vast majority of the districts, the worship of the village deities and the worship of Siva and Vishnu go on side by side.”

To the jaundiced eyes of Ilaiah, the mere presence of weapons in the hands of Brahma, Vishnu and other Hindu gods is a proof enough of the violent blood-thirsty nature of those gods.

He conjured up shivering visions of those weapons being
aimed straight at the Dalitbahujans!

Killngs of hundreds of animals to propitiate the so-called Dalitbahujan deities and the blood-curdling rituals do not perturb our angel of peace and non-violence!

Look at this graphic account of a typical sacrifice to the village deity described by Rev. Whitehead:

“The worship of the village deities contains much that is physically repulsive. The details of a buffalo sacrifice are horrid to read about, and still worse to witness, and the sight of a pujari parading the streets with the entrails of a lamb round his neck and its liver in his mouth would be disgusting and doubtless, there is much drunkenness and immorality connected with the village festivals…” (Village Gods of South
India, p. 141)

And again:
“It is the kind of offering that is made to the local policeman or a tyrannical government official to secure his favour… The village deity is nothing more than a petty local spirit, tyrannising over or protecting a small hamlet. Occasionally renting her spite or her ill-temper on a handful of poor villagers… Taking the system as a whole… we can only condemn it from a moral and religious point of view as a debasing superstition.” (p. 154-155)

What the foreign missionary Henry Whitehead condemned as
the practices in no uncertain terms some eighty years ago, our great intellectual Kancha Ilaiah goes into raptures while describing “to these (village) deities yellow-rice, curd-rice are not the offerings. In a year of plenty, a well-fed buffalo is offered in sacrifice. Its blood is sprinkled around the harvesting fields… once in five years, a buffalo is killed in the temple of
Polimeramma and cooked rice mixed with the blood is
sprinkled on all houses in the village. What we eat
is also eaten by our gods and goddesses. Our gods eat
chicken, meat, fish and drink toddy.”

Per Ilaiah’s scale of culture, offering curd-rice and yellow-rice to the god is sinful. But beheading buffalos and goats is meritorious. This is what the learning of Ilaiah taught him.

“In the history of this country, the date of birth of this book is more important than my date of birth,” boasts Kancha Iliah in his preface to the Telugu version.

Maybe. But he does not know his own date of birth!

“While the author was tending to cattle, teacher Rajalingam took him to school and there registered the date of birth as October 5, 1952 on the basis of the crude guess of his grandma” – so declares the author towards the end.

He does not know his date of birth, but takes for granted its momentous significance to this ancient society! This is but a small sample of his inscrutable ways! He rarely reveals the details about his life experiences, but whatever he reveals has no rhyme or reason!

Take for instance his personal details given above. The only person that has anything to do with the great authority, is his teacher Rajalingam apart from the unnamed grandma. If what Ilaiah emphatically and frequently says about the hatred possessed by teachers towards Dalitbahujans is true, then how come a teacher takes special interest in taking a Dalitbahujan boy like young Iliah to school? But Iliah never desists from showering abuses on teachers at the slightest provocation. According to Iliah, the teachers of his
time used to say that they were teaching the Dalits reluctantly and ill-treated them as useless Sudras!

He pompously assumes that he belongs to the first generation Dalits who acquired modern learning. He declares, “We, who are the first to hold the slate and chalk in the Dalitbahujan history, plunged headlong into school studies by leaving our daily labour.” (p. 21 Tel)

Then…

“From the meagre learning we had in our village single teacher school until obtaining a M.A. degree from University, the myriad experiences enriched us… had not the Dalitbahujan mind possessed the supple adaptability, the first generation Dalitbahujans like us would not have…” (p. 83 Tel.)

In reality, by the time Ilaiah took birth, five years passed after we had got our Independence. By that time, a number of persons who belong to Ilaiah’s Dalitbahujans were educated for some generations and occupied important
positions in various fields. Poets like Joshua, politicians like Damodaram Sanjivaiah have already illumined public life as beacons of Dalits. Even in Ilaiah’s own Telangana, the oppressed peoples like Dalits, barbers, washermen, farm-labourers have acquired awareness through adult schools, revolted and led an armed struggle against the tyrannical Nizam several years before Ilaiah’s birth. Yet, Iliah claims that he belongs to the first generation of educated
Dalits!

He declares with all the confidence and enthusiasm of a
neophyte:
“Hinduism with its Brahmin hold prohibited education to us, change in times and the spread of modern education, and also due to the reservation system that came due to Dr. Ambedkar’s efforts. Until then there was no educated class in these castes.” (p. 20)

Such wise men like Ilaiah should know better before making an accusation or levelling a charge. Prior to the formation of Andhra Pradesh State, the Telugu speaking area was a part of the Madras presidency. The indigenous education system existing at that time was vividly described in books like

1. The Beautiful Tree – Indigenous Indian Education in the Eighteenth Century,
2. OneTeacher, One School, etc. These books detail the information gathered by British officials submitted to the British government of that time. It reveals that under indigenous system, education was not the monopoly of any one caste. It was within the reach of all castes and classes of people. Both teachers and students came from all castes. For instance in the Madras Presidency, of the total number of students, 22% were Brahmins, 10.4% Vaishyas and the rest were Sudras and
other castes. Even though the number of Dalit students was much less compared to their population, their number was not as low as it is made out by the likes of Ilaiah. There were both students and teachers from the Scheduled Castes. These facts show that there was some education among the Dalits much before Iliah. But he never cares for such truths.

Ilaiah does not respect Ambedkar’s findings on the origins of Sudras and Brahmin-Dalit relations, yet he quotes Ambedkar when it suits him.

“We do not come across a social thinker like Ambedkar for the past three thousand years… who forms the backbone for the Dalit struggle against the age-old caste system.”

Yet our professor does not care to know what Dr. Ambedkar spoke or wrote about caste system and the slavery of low castes.

Had Iliah the least knowledge about what Ambedkar’s writings on these issues say, he would not have asserted that “Rama was an Aryan invader and Ravana, a Dravid saviour” (p. 11); “the Aryans massacred the Adidravidas (Ilaiah’s Dalitbahujans) in thousands” (p. 93); that South India was occupied by Aryans after the death of Ravana; that South India until then was casteless until the Brahmins from the North established it there; that Brahminism was imposed from above in South India, i.e., an external imposition (p. 107-108).

Ilaiah may as well know what the Dalit savant Dr. Ambedkar said before mutilating history to suit his quixotic formulations. In his book, “Who were Sudras”, Dr Ambedkar disproved the Aryan Invasion Theory with sound logic. After explaining at length that the caste system has nothing to do with the Aryan
invasion, he comes to the conclusion that:

1. The Vedas do not know any such race as the Aryan race.

2. There is no evidence in the Vedas of an invasion of India by the Aryan race and its having conquered the Dasas and Dasyus supposed to be the natives of India.” (Dr. Ambedkar, “Writings & Speeches”, Vol. 7, pages 74-85)

Not only that “caste existed much before Manu. It is incorrect to say that Brahmins created caste. The Brahmins might have committed many sins but to impose caste system on the whole non-Brahmin people is beyond their capacity.”
(Dr. B.R. Ambedkar in “Caste in India”)

Ambedkar declares: “Brahmins and the untouchables belong to the same race. From this it follows that if the Brahmins are Aryans, the untouchables are also Aryans. If the Brahmins are Dravidians, the untouchables are also Dravidians.”
(Dr. Ambedkar, “Writings & Speeches”, Vol. 7, pages 302-303)

Are not the Aryan-Dravidian, Brahmin-Dalit equations conjured up by Ilaiah shattered by his mentor’s words? Not only that Dr. Ambedkar has the following firm convictions as to who Sudras are:

1. “The Sudras were one of the Aryan communities of the Solar race.

2. There was a time when the Aryan society recognised only three varnas, namely, Brahmins, Kshatriyas and Vaishyas.

3. The Sudras did not form a separate varna. They ranked as part of the Kshatriya varna in the Indo-Aryan society.

4. There was a continuous feud between the Sudra kings and the Brahmins in which the Brahmins were subjected to many tyrannies and indignities.

5. As a result of the hatred towards the Sudras generated by their tyrannies and oppressions, the Brahmins refused to perform the Upanayana of the Sudras.

6. Owing to the denial of Upanayana, the Sudras who were
Kshatriyas became socially degraded, fell below the rank of the Vaishyas and thus came to form the fourth varna.” (Dr. Ambedkar, “Writings & Speeches”, Vol. 7, pages 11-12)

According to Ambedkar, the reason for downfall of the Sudras in the social scale is the oppression and humiliation they inflicted on the Brahmins. How come Ilaiah, an ardent follower of Ambedkar says “three thousand years Brahminism tortured us more than Hitler’s gas chambers”?

Again Ilaiah pontificates, “I am writing this book only for those who do not shut out their minds but read it with open minds… those who refuse to face new questions and learn new answers will perish.” This pontification applies more to Ilaiah himself. If he has anything of an open mind left in him, there is
one book which Iliah should read.

The book is recently released and the author is an American.

The subject of the book is also Hindu Dharma.

While Kancha Iliah poses the question “Why I am not a
Hindu”, David Frawley answers through the book “How I became a Hindu” in 200 pages.

David Frawley is more or less of the same age as Iliah. If Iliah’s parents are born in a sheep-rearing caste, David’s parents belonged to a dairy farm. His father is Irish and mother German. Like Ilaiah’s family, David’s family is not much educated either. Ilaiah realised the greatness of the Christian Church only after being educated. But David was born into a pure Catholic -Christian family. His uncle worked as a Christian evangelist in South America.

David’s mother desired that her son should follow the same vocation. Thus, a middle class, West American (Wisconsin) born Christian, David Frawley was not satisfied with the Christianity he imbibed since childhood. He started on an intellectual journey studying Communism, Taoism, Zen, Buddhism, Islam and many other schools of thought, posed questions, sought
answers and finally came to the conclusion that only Hinduism withstood all tests of logic and is capable of showing the way to the highest spiritual fulfillment of man. He disproves the current intellectual fad that the Vedas are crude appeals to natural forces by aborigines and only Upanishadic teachings are the essence of Hinduism.

He rediscovered that the profundity of Hinduism stems from the Vedas. He learnt Sanskrit, toiled to study Vedas. For twenty years, he propagated the sublimities and modernity of the Vedic tradition in America and India. Much applauded and respected for his knowledge of Hindu Dharma, David finally adopted it and was given the name Vamadeva Shastri.

One who was destined to be a Christian preacher, not only left that religion and adopted the Hindu religion which the so-called ‘secularists’ considered as the cess-pool of superstition and polytheism, full of inequality and ignorance. The circumstances that led and the influences that paved the way for this transformation were picturesquely dealt with in the book “How I
became a Hindu”. The book is brought out by the Voice of India Publications, 2/18, Ansari Road, New Delhi – 110002. Priced at a modest Rs. 120/-, the book is an eye opener to the half-baked critiques of Hinduism.

Frawley explains his journey towards Hinduism as follows (p. 11-12 and 81-83) – Born in America, traveled widely, studied most religions, David Frawley comes to the conclusion that Hindu Dharma is the path-finder to the world and answer to all questions. Having concluded so, he joined the Hindu-fold and proudly declares that he is a Hindu. But Kancha Ilaiah, born in India, brought up in Hindu civilisation and occupying a professorship in an Indian university declares, “We hate the Hindu religion, we hate Brahminism still more.” He raves that the Hindu religion destroys all that is lofty and sober in man… ‘Charity and kindness are not to be found anywhere in Brahminism.

Brahmins and Baniyas never even thought of the good of other people’. But, according to him, to split open the belly of a cow is not himsa. Again, ‘all those born in the Brahmin caste should be prohibited from the vocation of authorship for at least one hundred years. It is a historical necessity to augur a time when Brahmins in hundreds are made to sew footwear and sweep the roads. Hindu temples should be captured, the Brahmins be driven away and their gold, silver and land should be confiscated.’ He is infected with Brahmin hatred and is exerting every nerve to spread the infection. Thus the likes of Iliah mistake their own intellectual delirium for a commitment to some cause.

Only Hindu dharma can save him.

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 7, 2006 at 10:07 pm said:

சிவபாலன்,
//காட்டில் இருக்கும் வில்ங்கின் (என்னம், சிந்தனை) என்னவாக இருக்கும்?//
தெரியாதுங்க.. அடுத்த வேளை உணவைப் பற்றியதா இருக்கலாம். எதிரில் இருக்கும் பகையைப் பற்றியதாகவும் இருக்கலாம்.

// பரிமான விலங்கான மனிதனின் பகுத்தறிவு சிந்தனை என்னவாக இருக்கனும்?//
நமக்கு மேல் சொன்ன ரெண்டுமே வேணும்ங்க.. அதுக்கும் மேல, நமக்கு மட்டும் கொஞ்சம் அதிக அறிவைக் கொடுத்திருக்கிறதுனால, மற்ற விலங்குகள், தாவரங்கள், மனிதர்கள், உயிரற்ற இயற்கைப் பொருட்கள் எல்லாவற்றையும் ரசித்து, காத்து, அதன் தூய்மை மாறாம அடுத்த தலைமுறை மனித/விலங்கு/தாவர உயிர்களுக்குக் கொடுத்துவிட்டுப் போகணும்.. இதுக்கு மேல ஏதாச்சும் சொல்லணுமான்னு தெரியலை..

Reply ↓

Sivabalan V on June 7, 2006 at 10:45 pm said:

பொன்ஸ்,

மிக அருமையாக சொன்னீங்க. (மீன்டும் ஆற்றலரசின்னு நிருப்பிச்சிடீங்க  )

மதம் மற்றும் கடவுள் என்ற போதை ஏற்றிய (இன்றைய நிலையை சொல்கிறேன்) மனித விலங்கு நீங்கள் சொல்லும் கருத்தை நிறைவேற்றுமா? என்பதே என் கவலை.

Reply ↓

Prasanna on June 7, 2006 at 11:14 pm said:

அகா இந்த மேட்டர் இங்க இப்படி ஓடிகிட்டு இருக்கா,
எனக்கு ஒரு விஷயம் இங்க சொல்லணும்னு தோணுது, அதாவது தசாவதாரம்ல டாவின்ஸி தியரி.. உங்களுக்கெல்லாம் தெரியும்னு நினைக்குறேன்.
மச்சம்-மீன் (நீர் வாழ் உயிரினம்)
கூர்மம்- ஆமை (நீர், நிலம் வாழ் உயிரினம்)
வராகம்- பன்றி (நில வாழ் உயிரினம்)
நரசிம்மம்- மனிதன் பாதி மிருகம் பாதி
வாமனன் – சின்ன உருவம் உள்ள பையன்..
பரசுராமர்- கோவக்கார ஆள்
ராமர்- சாதாரண ஆளா இருந்து கஷ்டங்கள அனுபவிச்ச ஆள்.
பரசுராமர் – சாதாரண வாழ்க்கை
கிருஷ்ணர் – எல்லா கேளிக்கைகளையும் அனுபவிச்ச ஒரு மனுஷன்..
கல்கி – ????
தெரியல. அப்புறம் எல்லா சாமிக்கும் ஒரு மிருகத்த வாகனமா குடுத்திருப்பாங்க. காக்காவ பாத்து சனி பகவான்னு சொல்றது, மயில பார்த்தா முருகானு கன்னத்துல போட்டுகுறது, அப்புறம் நாய் கூட பைரவர் அப்படின்னு சொல்றாங்க. எல்லா உயிர்களையும் மதிக்க ஒரு இது மாதிரி ஆச்சுல்ல
வீட்டுல ஒரு துளசி செடி இருக்கணும்னு சொல்றாங்க. இப்ப அப்படி இருந்தா பாஸிடிவ் வைபிரேஷன் அப்படின்னு விஞ்ஞானம் சொல்லுது. பல விஷயங்கள மறைச்சு மறைச்சு வெச்சுட்டாங்க.
சமீபத்துல படிச்ச டாவின்ஸி கோட்ல ஒரு மேட்டர்.. அதாவது பி.எச். நம்பர் அப்படின்னு சொல்றாங்க. (sqrt of 5 + 1)/2
இது தான் அந்த நம்பர் கண்டுபிடிக்க ஃபார்முலா. அது என்ன ஆன்ஸர்னா 1.618. நம்ம உடம்பு மற்றும் படைக்கப் பட்ட எல்லா பொருட்களின் விகிதமும், பில்டிங் கட்டும் போதும் இந்த 1:1.618 விகிதத்த யூஸ் பண்றாங்க. நம்ம உடம்புல ஒரு பகுதிய விட மத்த பகுதி கொஞ்சம் வித்தியாசமா இருக்கும். நீங்க உங்க பாதி உடம்ப ஒரு டேப் வெச்சு அளந்து பாருங்க.. அப்புறம் முளுசா.. ரெண்டையும் வகுத்தா வர்ற நம்பர்தான் இந்த பி.எச் நம்பர்.
மதத்துல இத எப்படி சொல்லி இருக்காங்க?? ஜராசந்தன் அப்படின்னு ஒருத்தன், உடம்பு ரெண்டு பக்கமும் ஒரே மாதிரி இருக்கும். அவன் என்ன பண்ணிபுட்டான், என்ன தலை முதல் கால் வரை பிளந்து போட்டாதான் சாகணும்னு வரம் வாங்கிட்டான். ஆனா ரெண்டு பாகமும் ஒரே மாதிரி இருப்பதால பிளந்து போட்டா தன்னால சேந்துக்கும். அப்புறம் கிருஷ்ணர் அவன பிளந்து ரெண்டு பக்கத்தையும் மாத்தி போட்டார்னு சொல்லுவாங்க. இதனால தான் யாருக்கும் ரெண்டு பக்கமும் ஒரே மாதிரி இருக்காது…
பத்மா லக்ஷ்மி ஒரு இந்தி படத்துல கேப்பாங்களே அதுக்கும் இது தான் பதில்.. எங்கெல்லாமோ மேட்டர் இருக்கு சாமி…
பிரசன்னா..
தப்பா சொல்லி இருந்தா தயவு செய்து சுட்டி காட்டுங்க தலைவா

Reply ↓

SK on June 8, 2006 at 12:40 am said:

பருவ காலங்களுக்கேற்ப, தன்னைக் காத்துக்கொண்டு,
தன் இனவிருத்தியைப் பேணுவது விலங்கின் குணம்.

இருக்கின்ற அதிகப்படியான அறிவை வைத்து அடுத்தவனைக் கலாய்த்தும்,
தன் சுயதேவையை மட்டுமே மனதில் கொண்டும் வாழ்வைக் கழிப்பது மனித குணம்.

“என்னவாக இருக்கணும் என்று கேட்டால்,

‘எள்ளாத எண்ணிச் செயல்வேண்டும் தம்மொடு
கொள்ளாத கொள்ளாது உலகு.’ [470]

என வள்ளுவன் கூறியது போல, பொருந்தாத, உலகம் இகழாத செயல்களைச் செய்ய முற்படவாவது வேண்டும்.

இதைத்தான் மதங்கள் போதிக்கின்றன.

நாமோ,…. ரொம்ப சுலபமாக,
சடங்குகளுக்குள் அகபட்டுக்கொண்டு,
மதிகெட்டு, மதங்களைத் திட்டி வாழ்கிறோம்.

‘புரிதலுக்குப் பின், துணை தேவையில்லை’ எனும் வாதமும் ஏற்கத்தக்கதல்ல.

மனிதநேயம் கொண்டோர், புரிதலுக்குப் பின்னே அதிகமாக நேசிக்கத் தொடங்குவர் என்பது என் கணிப்பு.

ஏறிவிட்டு ஏணியை உதைத்துத் தள்ளு என்பது போன்று இருக்கிறது இது!

ஏறிய பின் ஏணி தேவையில்லாமல் இருக்கலாம்.
ஆனால், அதனை மறக்க முடியாது.
மறக்கவும் கூடாது.

‘நான் கண்டுகொண்டேன் நாராயணா என்னும் நாமம்’ என இராமானுஜர் கோபுரம் ஏறிக் கூவினாரே, அது மனித நேயம்.

அவனே வையத்துள் வாழ்வாங்கு வைக்கப் படுவான்.

Reply ↓

Kanagavelan on June 8, 2006 at 4:07 am said:

//இன்று நம் சமூகத்தைத் தாக்கும் ஊழிக்காற்று இந்த சாதி வேறுபாடுகள்தான். இந்து மதத்தை விட்டு சாதிப் பிரிவுகளைப் பிரிக்க முடியாது. //

சாதிகள் இருப்பது பிரச்னையா? சாதி ஏற்றத்தாழ்வுகள் இருப்பது பிரச்னையா?

Reply ↓

பட்டணத்து ராசா on June 8, 2006 at 8:13 am said:

//அழும் குழந்தைக்கு போலீஸ்மாமா கிட்ட பிடிச்சு கொடுத்துடுவேன்னு சொல்லி சாதம் ஊட்டுவது போல் //

“வேப்ப மர உச்சியில் நின்னு
பேய் ஒன்னு ஆடுதுன்னு
விளையாடப் போகும் போது
சொல்லி வைப்பாங்க – உந்தன்
வீரத்தை கொழுந்திலேயே
கிள்ளி வைப்பாங்க – அந்த
வேலையற்ற வீணர்களின்
முளையற்ற வார்த்தைகளை
வேடிக்கை யாகக் கூட
நம்பி விடாதே”

பட்டுகோட்டை பாடல் தான் நினைவுக்கு வருது, ஆனா நீங்க திறமையா சாதம் ஊட்டுவது எடுத்துகிட்டிங்க, உணர்வு நிலையில யாராலும் அமமா, குழ்ந்தை, அன்பு அப்ப்டின்னு போயிடும். ஆனா இது அந்த குழ்ந்தைக்கு தப்பிதமான கற்பனைகளே. சின்ன வயசுலதாங்க நாம நிறைய கவனிக்கறதும் கற்றுக்கொள்ளுவதும் அந்த ஒரு வருடத்திலதான் மூலையின் 60% நூயிரான் இனைப்புகள் ஏற்படுது.அப்போ கண்டிப்பா கவனமா இருக்கனும்.

// சில பேரோட நமக்கு ரொம்ப சீக்கிரமா ஒத்த அலைவரிசை வந்துடும்.. பழகுதல், பேசுதல் போன்ற அவசியங்கள் இல்லாம ஒண்ணும் காரணமே இல்லாம, சிலரைப் பிடிக்கும்.. பேசின பின், பழகின பின் அந்தக் கருத்துகள் உறுதிபெறும்.. இதுக்கு என்ன காரணம்? ஏதோ ஒரு கெமிஸ்ட்ரின்னு இப்போதைய சினிமாக்களில் சொல்றாங்க.. அந்த மாதிரி ஏதோ ஒரு கண்ணுக்குத் தெரியாத attractive force ரெண்டு பேருக்கும்/பொருளுக்கும் இடையில் இருக்கு.. சரியா?//

இது எல்லாம் நம்ம conscious mind செயற வேலை நான் எனது அப்படிங்கற conscious ஏற்படுத்துற பலபேரால மனம் என்று சொல்ல படுகிற இந்த விசயம் has limitless powers.

அப்புறம் dna பற்றி சிவவாக்கியார் அப்பவே “ஒவ் ஓரு எலுப்பிலும் இலக்கமிட்டிருக்கும்” அப்படின்னு சொல்லிட்டாரு. மாணிக்கவாசகர் dawin’s theory “இத்தாவர சங்கமத்துல்” அட்க்கிட்டாருன்னு சொல்லுரது.

they had very good imagination , whereas imagination is greater than knowledge 

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 8, 2006 at 5:19 pm said:

//ஆனா இது அந்த குழ்ந்தைக்கு தப்பிதமான கற்பனைகளே//
சரிங்க ராசா, பேயோ போலீஸோ.. எதுவும் வேண்டாம்.. ஆன்மீகம், மனிதாபிமானம் எல்லாம் குறைவா இருக்கும் அந்த ஆங்கிளில் குழந்தையாக இருப்பவர்களுக்கு, என்ன சொல்லி மனிதாபிமானத்தை வளர்க்க முடியும்?
நீ நல்லவனா இருந்தாத் தான் அடுத்தவன் உனக்கு நல்லது பண்ணுவான்னு சொல்ல முடியாது. என்னா அது நிச்சயம் பொய்த்துப் போகும். அடுத்தவன் நல்லது பண்ணாட்டாலும் நீ நல்லவனா இருக்கணும்னு சொல்லலாம்.. அதுக்கு முதல்ல நல்லவன் என்பதை அந்தச் சிறுவனுக்குப் புரியவைக்கணுமே? இதை எல்லாம் தான் மதம் செய்யுது. மதம் கூட ஒரு கத்தி மாதிரி தான்.. சமையற்காரனிடம் கிடைத்தா, நல்ல சாப்பாடு கியாரன்டி, பைத்தியக்காரன் கைல கிடைச்சா கொலை கியாரன்டி.. அவ்வளவு தான். ஆனா, நடைவண்டி மாதிரி தானா நடக்கத் தெரிகிற வரை மதம் தேவை.

//இது எல்லாம் நம்ம conscious mind செயற வேலை நான் எனது அப்படிங்கற conscious ஏற்படுத்துற பலபேரால மனம் என்று சொல்ல படுகிற இந்த விசயம் has limitless powers.//
இந்த consious mind-ஐ உருவாக்கினதிலயாவது external force-உக்கு ஒரு வேலை இருந்துதுன்னு சொல்றீங்களா? இல்லைன்னா எல்லாமே உங்களால/உங்க பெற்றோர்னால மட்டும் தான் வந்துதுன்னு சொல்வீங்களா?

//they had very good imagination , whereas imagination is greater than knowledge //
மேல பார்த்த consious mind-ஐ யோகா சாஸ்திரம் விளக்குது.. அதையும் ஒரு அழகான கற்பனைன்னு நீங்க சொல்லும் பட்சத்தில், I dont have any words to tell u. Please carry on thinking that except the science of Modern world everything else is imagination and nothing else. நம்பிக்கை தான் வாழ்க்கை.. எப்படிப் பட்ட நம்பிக்கையா இருந்தா என்ன? உங்க நம்பிக்கைகள் உங்களையும் உங்களைச் சுத்தி உள்ளவங்களையும் மகிழ்ச்சியா வச்சிருந்தா போதும்.

Please do check out Ilavanji’s points also.

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 8, 2006 at 5:50 pm said:

//மதம் மற்றும் கடவுள் என்ற போதை ஏற்றிய (இன்றைய நிலையை சொல்கிறேன்) மனித விலங்கு நீங்கள் சொல்லும் கருத்தை நிறைவேற்றுமா? என்பதே என் கவலை. //
சிவபாலன், மதம் /கடவுள் என்பதை வெறும் வழிகாட்டலாக வைத்துக் கொண்டு மற்றவற்றைச் சுயமாக சிந்தித்து செயல்படுபவர்களுக்கு இதெல்லாம் நிச்சயம் முடியும்.

இருந்தாலும், என்னுடையது ஒரு ஐடியல்(ideal) பதில். தாணு சொன்னது போல் அடுத்த வேளை சாப்பாட்டுக்கே கஷ்டப்படுபவனிடம் இதை எல்லாம் போய் சொன்னால், என்னைக் கொன்றாலும் ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை..:mrgreen::mrgreen: ஆனால், ஐடியல் பதில்கள் இருந்தால் தான் அதற்கு 20- 30% ஆவது கிட்ட வர மக்கள் முயற்சிப்பார்கள்:wink:.. நானே இதில் 10% தான் செய்கிறேன் என்று நினைக்கிறேன்.:twisted:

//மனிதநேயம் கொண்டோர், புரிதலுக்குப் பின்னே அதிகமாக நேசிக்கத் தொடங்குவர் என்பது என் கணிப்பு.//
இல்லை எஸ்கே, முழுதும் புரிந்து கொண்டவர்கள், இந்தப் பக்கமும் விழலாம், அந்தப் பக்கமும் விழலாம்:grin:.. ஏற்றி விடும் ஏணியை உதைப்பதெல்லாம் இல்லை.. இது வேற மாதிரி வரும்..

“எத்தனை வருடம் ஒன்றாய் பழகினாலும் எத்தனை அன்பாக இருந்தாலும், மதக் கலவரத்தில் நீ மாற்று மதத்தவன் தானே”(நன்றி: நிலவுநண்பன்:lol:) என்பது மாதிரி மதாபிமானமா மனிதாபிமானமா எது ஒருவனுக்கு அதிகம் வேண்டும் என்னும் கேள்விகளுக்கெல்லாம் இது வழியாகும்.

Reply ↓

Sivabalan V on June 8, 2006 at 7:42 pm said:

SK அருமையாக சொன்னீங்க..

நீங்க சொன்னமாதிரி மதம் எனும் ஏணியை பயன்படுத்தி (இது இல்லை எனறால் அதிவேக Escalator / Elevator இருந்திருக்கும்) மேல வராமல் அங்கேயே இருப்பதுதான் பிரச்சனையே.

போன்ஸ்,

நீங்க சொல்லும் அய்டியலுக்கு(Ideal) இப்ப உள்ள மதம்/ கடவுள் கான்சப்ட் (concept) நிச்சயம் உதவாது என்பதே என் கருத்து.

Reply ↓

TheKa on June 8, 2006 at 8:09 pm said:

“சுயம்” என்பதே “அன்பாகும்” பொழுது எங்கிருந்து வருகிறது இந்த வேறுபாடுகள் எண்ணங்கள். நம்மின் பிம்பமாக நமது எதிரில் நிற்பவரை காணும்பொழுது சுயத்தை எதிலும் காண்பதாகத்னே பொருள்? பிறகு அவ் நிலையை எய்தி யாவற்றையும் அரவணைத்து செல்லும் பொருட்டு எதற்கு இந்த சுவர்கள், அச் சுவர்கள் எழுப்பும் தடைகள்?

ஏன் “சுயமாகவே” யாவரையும் எவற்றையும் காணமுடியாது, தன் சுயத்தை அறிந்து விட்டால்? வேண்டுமானால அச் சுயத்தை அறியும் பொருட்டு அல்லது அடையும் பொருட்டு இவ் மதம் சார்ந்த கோட்பாடுகள் அல்லது நெறிமுறைகள் வழி நடத்தி அவ்விடத்திற்கு இட்டுச் செல்லலாம் ஒரு குறிப்பிட்ட தொலைவுவரை.

இருப்பினும் அக் கோட்பாடுகளொ, நெறிமுறைகளையோ ஒருவர் கடந்து செல்லாமல் விடாப்பிடியாக பிடித்துக் கொண்டு என்னுதுதான் சிறந்த வழி என்று பிரச்சாரம் செய்ய எத்தனிக்கும் பொழுது அவரும் அவ் சுயத்தை அடையாமல் பிறறையும் அடையவிடாமல் இவ் உலகில் ஒரு சமச்சீர் இல்லாத சூழல் ஏற்படக் காரணகர்த்தா ஆகிவிடுகிறார், எனலாம். அதுவே எல்லாவித பிரட்சினைகளுக்கு அடிகோலுகிறது.

எம்மதத்திலிந்தும் அவ் “சுயத்தை” அறிந்தவர்கள் அது போன்ற சுவறுகளை கடந்தவர்களே… எல்லாவற்றையும் ஒன்றாக காணுவது.

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 8, 2006 at 9:01 pm said:

தருமி, போட்டோ மாத்தினதுக்கு ரொம்ப நன்றி. சும்மாத் தான் சொன்னேன், மாத்திட்டீங்க 

Reply ↓

யாழிசைச்செல்வன் on June 9, 2006 at 7:43 am said:

//தீச்சட்டி தூக்குதல், மண்சோறு சாப்பிடுதல் போன்ற சில மூட நம்பிக்கைகளை (இதுவும் இடையில் வந்ததாகத் தான் இருக்கணும்) விட்டு பார்த்தால்//
ஒரு சிறு விளக்கம்..
மேற்சொன்னவைகள்.. இந்து மதத்தின் நம்பிக்கையல்ல… அது நாட்டார் தெய்வ வழிபாட்டின் நம்பிக்க்கை.
நாட்டர் தெய்வங்களை இந்து தெய்வங்களாக சொல்ல முடியாது.

Reply ↓

யாழிசைச்செல்வன் on June 9, 2006 at 7:44 am said:

பேத்தி பொன்ஸ்..
//தீச்சட்டி தூக்குதல், மண்சோறு சாப்பிடுதல் போன்ற சில மூட நம்பிக்கைகளை (இதுவும் இடையில் வந்ததாகத் தான் இருக்கணும்) விட்டு பார்த்தால்//
ஒரு சிறு விளக்கம்..
மேற்சொன்னவைகள்.. இந்து மதத்தின் நம்பிக்கையல்ல… அது நாட்டார் தெய்வ வழிபாட்டின் நம்பிக்க்கை.
நாட்டர் தெய்வங்களை இந்து தெய்வங்களாக சொல்ல முடியாது.

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 9, 2006 at 9:44 am said:

தாத்தா,
நாட்டார் தெய்வத்தையும் பல பேர் இந்து மதத்தில் தான் சேர்க்கிறாங்க.. சேர்ப்பது சரியா தவறா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை.. ஆனா, இந்த நம்பிக்கைகள் நடுவில் வந்ததாகத் தான் இருக்க வேண்டும்.. அறிவியல் காரணங்களுக்காக நம் முன்னோர்கள் ஏற்படுத்தியதாக இருக்காது.. என்பதைத் தான் நான் சொல்ல வந்தேன்.

Reply ↓

தருமி on June 9, 2006 at 11:25 pm said:

பொன்ஸ்,
நீங்க ஆரம்பிச்ச ஆட்டம்.
அடிச்சி ஆடுங்க…side line-ல இருந்து பாத்துக்கிட்டு இருக்கேன் – except on or two comments, of course with your permission!

Reply ↓

தருமி on June 9, 2006 at 11:27 pm said:

kanagavel,
சாதிகள் இருப்பது பிரச்னையா? சாதி ஏற்றத்தாழ்வுகள் இருப்பது பிரச்னையா? //
சட்டியில் இருந்தாதானே அகப்பையில் வரும். சாதிகள்னு இருந்தாதானே இந்த ஏற்றத்தாழ்வுகள்.
ஆனா நடக்கிற காரியமா ஏதாவது பேசுவோமா?

Reply ↓

தருமி on June 9, 2006 at 11:33 pm said:

H.செல்வா,
இளம் வயதில் தனக்குப் பழகிய கடவுள்கள்(நாட்டார் வழக்குகள்) ஒதுக்கிவைக்கப்பட்டு, பின்னாளில் தனக்கு அறிமுகமாகும் “இந்து மதம்” எப்படி எனது மதமாகும் என்பதே காஞ்சையாவின் அடிப்படைக் கேள்வி. இதற்கு மட்டும் ஷாஸ்த்ரிகளின் கட்டுரையில் பதில் இருக்கிறதா என்று பாருங்களேன்.

இப்படி ஒரு பின்னூட்டம் ஒருவேளை உங்களுக்குத் திருப்தி இல்லாது போகலாம். ஆகவே, அடுத்த பின்னூட்டத்திற்கு வாருங்கள். (அனேகமாக நீங்கள் மட்டுமே ஒருவேளை அதைப் படிக்கக் கூடும். எப்படியோ நீங்களாவது அதை வாசித்தால் சந்தோஷம்!! ) 

Reply ↓

ramachandranusha on June 9, 2006 at 11:33 pm said:

இந்த நம்பிக்கைகள் நடுவில் வந்ததாகத் தான் இருக்க வேண்டும்.. அறிவியல் காரணங்களுக்காக நம் முன்னோர்கள் ஏற்படுத்தியதாக இருக்காது.. //
பொன்ஸ், இங்க முன்னோர் என்றால் யார்? நூறு வருடத்திற்கு முன்னவர்களா அல்லது நூறு மில்லியன் வருடங்களுக்கு
முன்னவர்களா?:lol: சிஷ்ய பெண்ணே! உன்னை யாரூ கேட்டா என்று சொன்னாலும் விடுவதாய் இல்லை.:roll: முன்னோர் சொன்னவைகளுக்கு, நவீன கவிதைகளுக்கு ஆளுக்கு ஒரு விளக்க்ம் கொடுக்கிறா மாதிரி, நீங்களா ஒரு பொருள் கண்டுப்பிடித்துக் கொண்டு,மெய் சிலிர்த்துப் போகிறீர்கள் என்று குற்றம் சாட்டுகிறேன்.- நோ ஸ்மைலி 

Reply ↓

தருமி on June 9, 2006 at 11:34 pm said:

H. செல்வா,

இக்கட்டுரையை ஏற்கெனவே வாசித்திருக்கிறேன். இருப்பினும் உங்களுக்காக மறுபடியும் வாசித்து சில பதில்களை பதிவாக்கியுள்ளேன். ஷாஸ்த்ரியின் கட்டுரையில் கேள்விக்குறியவைகளாக நான் நினைப்பவைகளை ///-அடைப்புக் குறிக்குள் கொடுத்து, அதற்குறிய என் comments-களை capital எழுத்துக்களிலும் கொடுத்துள்ளேன்.

ஆனாலும் அதற்கு முன்பாக ஒரு வார்த்தை: நாம் இருவரும் ஒரு எல்லைக்கோட்டின் இருபுறமும் எதிரெதிராக நிற்கிறோம். நான் ஒரு குருமா-வாகவும்(அதுதான் காஞ்சையாவின் சாதி) நீங்கள் ஷாஸ்த்ரியாகவும் நிற்கிறோம். அவரவருக்கு அவரவர் பக்கம் வலுவான வாதம் இருப்பதாகவே நினைப்பிருக்கும்.தவறல்ல. இருப்பினும் ஷாஸ்த்ரியின் வாதங்களில் நான் காணும் முக்கிய குறைபாடுகள்: காஞ்சையாவுக்கு ப்ராமண எதிர்ப்பும் கோபமும்; அதை ப்ராமணர்களை எதிர்ப்பதன் மூலமும், இந்து மதத்தைப் புறக்கணித்து எதிர்ப்பதன் மூலமும் காட்டுகிறார். ஆனால் ஷாஸ்த்ரி தனிப்பட்ட தாக்குதலை மேற்கொள்ளுகிறார். அங்கத நடையில் தனிமனித தாக்குதலை அவர் தவிர்த்திருக்கலாம்.
இரண்டாவதாக, காஞ்சையாவின் எதிர்ப்பு இந்து மதம், அது கட்டிக் காக்கும் சனாதன தர்மம் இவைகளின் மீதே. ஷாஸ்த்ரியின் எழுத்து தனிமனித த்வேஷமாகவே எனக்குப் படுகிறது.

இனி கட்டுரைக்குள் செல்வோம்.

1.
[Note: Casteism is the major evil afflicting all religious communities in India. This evil must be fought continuously till it disappears from the Indian society. Caste-based discrimination against Harijans (Scheduled Castes) and Vanavasis (tribals) has been mitigated to a great extent in the last few decades through
legislation, social and religious reforms, education, affirmative actions, industrialization and urbanization. ///However, much more needs to be done./// -GLAD SHASTRI HAS THIS GREAT CONCERN.

2.
* “Why I am not a Hindu” by Kancha Ilaiah
Of the above, the first four books were authored and published several years ago, whereas Ilaiah’s book is quite a new entrant in the market. ///It has been creating its own kind of sensation since its first publication./// ONE HAS TO BE THANKFUL FOR SHASTRI FOR ACCEPTING THIS. The English original has even been translated into Telugu, Kannada and Tamil.

3.
///In addition to sheep rearing, he acquired a doctorate/// IS IT NOT IN A PURE ASCERBIC AND DEMEANING TONE?
in academic studies and became Associate Professor of Political Science at Osmania University, which knowledge and academic expertise he has used in analyzing his childhood experiences and in formulating his “Dalit-Bahujan” theories and perceptions.///What actually happened in Ilaiah’s case is quite different. He never verified what he saw and heard in his childhood///with his immature inchoate capabilities in later years///.HE CLAIMS THAT HE WRITES FROM HIS OWN EXPERIENCES.

4.
“The social structure in which I first became conscious of the world around me was a Kuruma social structure. My playmates, friends and, of course, relatives all belonged to the Kuruma caste. Occasionally, the friendship circle extended to Goudaa and Kaapu boys. We used to meet youngsters of all castes except those of Baapana (Brahmins) and Komati
(Baniya / Vaishya) castes in pastures, hedges and fields. But we did not have any occasion to peep into the ways of life and work of the Baapana and Komati youngsters.” (p.4)
///There was no effort on the part of Ilaiah even thereafter./// A LOUSY ARGUMENT. IT IS A STATEMENT OF FACT.
On his own admission, Ilaiah does not know a thing about the workings of Bapana and Komati individuals and familial and social relations. He has no acquaintance with what is happening in those families, their customs, practices at all. SO MUCH WAS THE DIVIDE. HE POINTS OUT, PROBABLY HOW HE WAS ALIENATED FROM THE UPPER CASTE BOYS.Yet he asserts with authority as to how disgusting the upper caste lifestyles are!

5.
“I was aghast when I heard that ///the widow in a Baapana
household should always get her head shaved, wear white
robe,/// should not mingle with people in general, should not lie on a cot and so on.” (p.15) “I was also felt aghast when I came to know that the Hindu wives burn themselves on the pyre of their husbands.”
(p.26)
When did he observe these customs? ///How often are they
practiced now-a-days? ///– COME ON! HE TALKS ABOUT HIS CHILDHOOD. WAS NOT THIS COUSTOM EXISTING THEN..AND OF COURSE, DOES NOT EXIST TODAY TOO???These questions never bother Ilaiah

6.
Read on for more of ///Iliah’s pearls of wisdom:///WHAT IS THE NECESSITY FOR THIS ANTAGONISTIC SARCASM?

“Baapana children pick up the inhumanness of Hindu religion quite easily./// They are taught that those who love and work with soil are sub-humans; that those who eat meat are mean and so on. /// VERY MUCH TRUE, IS IT NOT? In imparting those venomous ideas, the Brahmin mother also plays a major role along with the father-teacher who teaches Veda. So much so that their children
One can condone Ilaiah for his ignorance about the Hindu
deities and the intricacies of Hindu dharma and Hindu classical literature.THAT’S WHAT ILAIAH HAS BEEN HARPING THROUGHOUT – HIS IGNORANCE ABOUT HINDUISM.

7.
///When did Mahabharata take place? ///To which period did
Kautilya and Vatsayana belong? How on earth could Krishna who predates the other two savants mimic them? This is our Professor doles out./// the lunatic’s history !!! /// IS THIS ARGUMENT SENSIBLE AT ALL?
///This outlandish interpretation of Mahabharat will certainly find the ardent readers of the classic dumb-struck! How come we have first cousins of whom some are Brahmins and some Dalit bahujans?/// WHAT EACH STANDS FOR –IS THE ARGUMENT
Anything is fair with Ilaiah if only it is used against Hindus and Hinduism. Probably ///Ilaiah thought that ‘devaatideva’ is the correct form of ‘devaadhideva’.///WHAT IS THIS HAIR-SPLITING ARGUMENT – ON THE SPELLING OF A WORD. HE KNOWS ONLY THAT MUCH OF SANSKRIT, IF AT ALL HE KNOWS!
///“While the Brahmins and Baniyas remain lazy gourmets, our parents toil to produce food stuffs, feed others, but go without food for themselves. While the Brahmin Baniya youngsters are nincompoop eaters, our young people are contributing to the country’s economic development.” (p.28 Tel.)///IS IT NOT PURE TRUTH AND NOT ANYTHING OTHER THAN TRUTH? WHICH ‘GROUP’ OF PEOPLE IN OUR SOCIETY WERE “PRODUCTIVE”?

8.
///Ilaiah’s ire is not just confined to Hindu upper-caste social customs and practices. It has also engulfed their deities, sacred beliefs and sentiments. /// NATURALLY…

9.
///This discourse by Ilaiah on the four ends of human life displays an abysmal ignorance coupled with superlative self-righteousness. A bit of clarification will make things clear./// . I REPEAT: HE KNOWS ONLY THAT MUCH OF SANSKRIT, IF AT ALL HE KNOWS!

10.
Whereas Ilaiah twists kaamecha into ‘kaamechha’ with emphasis on “chha”, which means desire (more precisely,
sexual desire).THE POINT HERE IS THE WORDS ARE MEANINGLESS SINCE IT IS IN AN UNKNOWN LANGUAGE TO HIM OR OTHER DALIT-BAHUJANS. IT IS TRUE EVEN TODAY. WHO KNOWS WHAT IS BEING SAID IN OUR HINDU MARRIAGES. SHASTRIS MAKE SOME BLAH…BLAH… I SAY BLA..BLAH…SINCE THAT IS WHAT PEOPLE OTHER THAN THE SHASTRI UNDERSTAND!

11.
Thus, kama + cha is understood by Iliah as kama + ichha and/// then he foams at the mouth at the wily priest! /// WHY GETTING SO PERSONAL, SHASTRI?

12.
///Let us take a look at the Telugu folkstory of Pochamma in brief.///Yet Ilaiah remarks about them:
“One who encourages killing is not a god. He is a devil.
Pochamma, Kattamaisamma did not become deities by killing someone. They became deities because they protected us from disease and hunger.” (p. 27 Tel.)THAT’S THEIR FAITH / KNOWLEDGE OF THEIR SMALL GODS.
///Beside exerting to divide the present day society and pit Dalitbahujans against other members of the society, Ilaiah has tried hard to divide gods into Dalit and Hindu classes with no connections whatsoever. ///NEED OF THE DAY? TRYING TO EXTRICATE WHAT BELONGED TO THE “LOWER”CASTES FROM THE BRAHMINIC GODS?
///“I do not know, did not try to know, do not intend to know,” says Ilaiah.///
SO THERE IS THIS ANSWER FROM THE MOUTH OF HORSE .
The wife overheard the remark, and her suspicions were
aroused by the fact that her mother-in l-law could speak, when her husband had said that she was dumb, and did not know a common Brahmin dish like the one prepared by her; ///so she watched their conduct, and felt convinced that they belonged to a low caste, and were not Brahmins at all. /// !!!!SLIGHT TO THE WHOLE DALITBAHUJAN? SO, SHASTRI HIMSELF ACCEPTS THAT EVEN A BRAHMINIC FOOD ITEM WILL NOT BE FAMILIAR TO THE DALITBAHUJANS?

13.
Accordingly, she sent their children to school one day,
when her husband was away from home, managed to get rid of the mother-in-law for a few hours, and then set fire to the house and burnt herself alive. By virtue of her great merit in thus expiating the sin she had involuntarily committed, she reappeared in the middle of the village in a divine form, declared that the villagers had done her great wrong by marrying her to a Pariah, and that she would ruin them all. EVEN IN THIS ARTICLE, SHASTRI IS NOT EVEN ABLE TO AT LEAST HIDE HIS SUPERIOR AIR. RIGHT?

14.
///According to Iliah, the teachers of his
time used to say that they were teaching the Dalits reluctantly and ill-treated them as useless Sudras! /// CALLING A SPADE A SPADE..

15.
“Hinduism with its Brahmin hold/// prohibited education to us,/// IS IT TRUE, SHASTRI? change in times and the spread of modern education, and also due to the reservation system that came due to Dr. Ambedkar’s efforts./// Until then there was no educated class in these castes.” ///

16.
. ///For instance in the Madras Presidency, of the total number of students, 22% were Brahmins, 10.4% Vaishyas and the rest were Sudras and other castes./// QUESTIONABLE DATA
///Even though the number of Dalit students was much less compared to their population, their number was not as low as it is made out by the likes of Ilaiah. IS SHASTRI’S DATA TRUE? CAN IT BE TRUE? THAT TOO, THIS DATA TALKS ABOUT FIFTIES. I DON’T THINK ANYONE CAN AND WOULD ACCEPT THIS DATA. SAME PEOPLE WHO GIVE THIS DATA SAY THAT THERE ARE NOT ENOUGH PEOPLE FROM SC AND ST TO FILL UP GOVT. VACANCIES. THIS SHOULD ITSELF PROVE THE SANITY AND NEUTRALITY OF SHASTRI(S)! There were both students and teachers from the Scheduled Castes. These facts show that there was some education among the …….

17.
6. Owing to the denial of Upanayana, the Sudras who were Kshatriyas became socially degraded, fell below the rank of the Vaishyas and thus came to form the fourth varna.” A NEW STORY..BUT DO THE VEDAS FORM THE BASIS FOR CASTE SYSTEM OR NOT?
According to Ambedkar, the reason for downfall of the Sudras in the social scale is the oppression and humiliation they inflicted on the Brahmins. ON THE BRAHMINS OR OF THE BRAHMINS??

18.
Much applauded and respected for his knowledge of Hindu Dharma, David finally adopted it and was given the name Vamadeva Shastri. Oh! ANOTER SHASTRI! AND NOT A GURUMA??!!
One who was destined to be a Christian preacher, not only left that religion and adopted the Hindu religion which the so-called ‘secularists’ considered as the cess-pool of superstition and polytheism, full of inequality and ignorance. The circumstances that led and the influences that paved the way for this transformation were picturesquely dealt with in the book “How I
became a Hindu”. The book is brought out by the Voice of India Publications, 2/18, Ansari Road, New Delhi – 110002. Priced at a modest Rs. 120/-, the book is an eye opener to the half-baked critiques of Hinduism.IF ONE PERSON’S CONVERSION AND HIS POSTIVE COMMENT IS A THING TO BE SO HAPPILY ENDORSED, THEN WHAT OF THE HUNDREDS OF PEOPLE GETTING CONVERTED INTO CHIRISTIANITY AND ISLAM? DOES SHASTRI THEN ACCEPT THAT THOSE RELIGIONS ARE BETTER, SINCE ‘TESTIMONIALS’ FROM SUCH CONVERTS ARE COUNTLESS.

19.
Frawley explains his journey towards Hinduism as follows (p. 11-12 and 81-83) – Born in America, traveled widely, studied most religions, David Frawley comes to the conclusion that Hindu Dharma is the path-finder to the world and answer to all questions. Having concluded so, he joined the Hindu-fold and proudly declares that he is a Hindu. But Kancha Ilaiah, born in India, brought up in Hindu civilisation and occupying a professorship in an Indian university declares, “We hate the Hindu religion, we hate Brahminism still more.” He raves that the Hindu religion destroys all that is lofty and sober in man… ‘Charity and kindness are not to be found anywhere in Brahminism. IT IS SO SIMPLE. ONLY A SUFFERER WOULD KNOW WHAT HE WENT THRU’.

செல்வா,
சாஸ்த்ரி சொல்லும் புராணக்கதைகள் எல்லாம் யாருக்கு வேணும்? இங்கே முக்கிய விஷயமே – ப்ராமணீயத் தாக்கங்கள் இந்த தலித்-பகுஜன்களின் வாழ்க்கை முறைகளை எவ்வளவு மாற்றிப் போடுகின்றன என்பதும், ஒரு தனிமனிதனையும் அது எவ்வாறு பாதித்தது என்பதையும் காஞ்சையா தன் வாழ்க்கை அனுபவங்களை வைத்து எழுதியுள்ளார். மறுக்க முடியாதபடி – தன் இளம் வாழ்க்கைக்கும், ப்ராமணீயத்தால் அடையாளம் காண்பிக்கப்படும் இன்றைய சமூகச் சூழலுக்கும் உள்ள பெரும் வித்தியாசத்தை தோலுரித்து காட்டுகிறார். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக ப்ராமணீய இந்து மதத்திற்கும், இளம் பருவத்தில் தானறிந்த மதத்திற்கும் தொடர்பில்லாத போதும் தான் எப்படி ஒரு இந்துவாக அழைக்கப்படக்கூடும் என்பதே ஆதாரமான கேள்வி. இதில் மறுப்பதற்கு என்னவுண்டு என எனக்குத் தெரியவில்லை.

ஆதாரமற்ற புராணக் கதைகள் பற்றிய காஞ்சையாவின் கருத்துக்களைப் பற்றி பத்ரி தன் அறிமுகக் கட்டுரையில் சொல்லும் கருத்துக்களுக்கு எனக்கு மாற்றுக் கருத்து ஏதும் கிடையாது.

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 10, 2006 at 12:09 am said:

//சிஷ்ய பெண்ணே! உன்னை யாரூ கேட்டா என்று சொன்னாலும் விடுவதாய் இல்லை//
உஷா மாதாஜி, உங்களை அப்படிச் சொல்வேனா.. அந்த விவாதத்தில் அப்படி வந்துச்சு..அதான் 

//இங்க முன்னோர் என்றால் யார்? நூறு வருடத்திற்கு முன்னவர்களா அல்லது நூறு மில்லியன் வருடங்களுக்கு முன்னவர்களா? //
பல வருடங்களுக்கு முந்தினவங்க.. கல் தோன்றி மண்தோன்றாக் காலத்தே தோன்றியவங்களாச்சே நாம்..  அந்த கால முன்னோர்கள் சொன்னதைத் தான் சொன்னேன்.. இந்தக் கால முன்னோர்கள் சொன்னதில், சுயநலக் கருத்துக்களே அதிகம் 

//முன்னோர் சொன்னவைகளுக்கு, நவீன கவிதைகளுக்கு ஆளுக்கு ஒரு விளக்க்ம் கொடுக்கிறா மாதிரி, நீங்களா ஒரு பொருள் கண்டுப்பிடித்துக் கொண்டு,மெய் சிலிர்த்துப் போகிறீர்கள் என்று குற்றம் சாட்டுகிறேன்.- நோ ஸ்மைலி
//
இதுக்கு என்ன சொல்றதுன்னு தெரியலை.. எல்லா ritualsக்கும் அந்தந்த கால, சமூக வழக்கங்களுக்கு ஏற்றாற்போல காரணங்கள் இருக்கிறது.. யோசித்தால் ஏதோ தெரிவது போல் தான் இருக்கிறது. இப்போதைய சூழ்நிலைகளுக்குச் சம்பந்தமில்லாதவற்றை விட்டுவிட்டு பொருந்துபவற்றை எடுத்துக் கொள்ளத் தான் வேண்டும் என்பது என் எண்ணம். 

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 10, 2006 at 2:27 am said:

விவாதத்திற்குத் தொடர்புடைய புதிய சுட்டிகள்:

1. http://whatiwanttosayis.blogspot.com/2006/06/blog-post.html – அருள் குமார்
2. http://thekkikattan.blogspot.com/2006/06/blog-post_09.html – Thekkikattan
3. http://pithatralgal.blogspot.com/2006/06/103.html – நாமக்கல் சிபி

Reply ↓

Kanagavelan on June 10, 2006 at 7:23 am said:

//
//சாதிகள் இருப்பது பிரச்னையா? சாதி ஏற்றத்தாழ்வுகள் இருப்பது பிரச்னையா? //
சட்டியில் இருந்தாதானே அகப்பையில் வரும். சாதிகள்னு இருந்தாதானே இந்த ஏற்றத்தாழ்வுகள்.
ஆனா நடக்கிற காரியமா ஏதாவது பேசுவோமா?
//
ஆக சாதி என்று இருந்தால் ஏற்றத்தாழ்வுகளும் கூடவே வரும் என்று சொல்கிறீர்களா?
சாதி என்பதற்கான உங்களது definition என்ன?
நடக்கிற காரியம் பேசலாம் என்றால், நான் கேட்டதில் எது நடவாத காரியம்?

Reply ↓

H.Selva on June 10, 2006 at 9:24 am said:

அன்புள்ள பெரியவர் தருமி அவர்களுக்கு,
முதலில் சாஸ்திரி என்பவர் எழுதியுள்ள பதிலின் தொனி எல்லையா எழுதியுள்ள பல அபத்தங்களின் தன்மையில் அமைந்திருப்பதால் அதைப்பற்றி எனக்குக் கருத்தில்லை. In what way carpet bombing is less offensive? மற்றபடி இந்துமதம் என்பது ஏதோ பிராமணர்களின் தனிப்பட்ட சொத்து என்றொரு மயக்கம் பல கிறித்துவர்களிடம் இருக்கிறது. நீங்கள் விதிவிலக்கோ என்று நினைத்தேன். இல்லை. இந்துமதம் என்பது ஒரு நிறுவனப்படுத்தப்பட்ட மதம் அல்ல. அது எந்த தனிநபர், சாதியினர், மடம், புத்தகம் போன்ற கட்டுகளிலும் இல்லை என்பதை நீங்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். அது பலவித நம்பிக்கைகளை ஏற்றுப் போகும் ஒரு கூட்டுக்குடும்பம். அந்தக் கூட்டுக்குடும்பத்துக்கு இந்து என்ற பெயர் வைத்திருப்பது உங்களுக்கும் எல்லையாவுக்கும் பிடிக்கவில்லை என்றால் மகிழ்ச்சி. நல்லது.

எல்லையா என்ற தனிமனிதன் அனுபவங்களை நீங்கள் இந்துமதத்தைத் தாக்குவதற்கு ஆதாரமாக எடுத்துக் கொண்டால் என் போன்ற கோடிக்கணக்கானோர் அனுபவங்களுக்கு என்ன சொல்வீர்கள்? நான் தருமிமார்க் சூத்திரன்.  சிறுவயதில் சிற்றூர் ஒன்றில் வளர்ந்தவன். என்மேல் நீங்கள் சொல்லும் எந்தத் திணிப்பும் நிகழ்த்தப்படவில்லை. அப்படி என்றாவது ஏதாவது திணிக்கப்பட்டதாகத் தோன்றினால் அதைத் தூக்கிவிட்டுப் போகக்கூடிய முழுச்சுதந்திரமும், மனப்பக்குவமும் என் மதம் எனக்குத் தந்திருக்கிறது. அது பெயரளவிலாவது இந்துக்களாய் நாங்கள் இருக்கும் வரைதான் சாத்தியமாகும். ஆம் தருமி, வரும் நாளில் இங்கே பரிணாமம் போன்ற பாடத்துக்குத் தடைவராமல் இருக்கவும், கணுக்கால் தெரிந்தாலும் கசையடி கொடுக்கும் மிருகஆட்சி அமையாமல் தடுக்கவும் நாங்கள் பெயரளவிலாவது இந்துக்களாய் இருக்க வேண்டும். எங்களை விட்டுவிடுங்கள்.  )

Reply ↓

தருமி on June 10, 2006 at 9:58 am said:

ரொம்பக் கோபமாய் எழுதியிருக்கிறீகளோ?

“….பலவித நம்பிக்கைகளை ஏற்றுப் போகும் ஒரு கூட்டுக்குடும்பம். …அந்தக் கூட்டுக்குடும்பத்துக்கு இந்து என்ற பெயர் வைத்திருப்பது …”//
என் பதிவின் முதல் வரியே இதுதானே.

“இந்துமதம் என்பது ஏதோ பிராமணர்களின் தனிப்பட்ட சொத்து என்றொரு மயக்கம் பல கிறித்துவர்களிடம் இருக்கிறது.’//
இந்த கிறித்துவ முத்திரை எனக்குப் பொருந்துமா என்று நீங்களே யோசித்துக் கொள்ளுங்கள். காஞ்சையாவும் கிறித்துவர் இல்லையே, செல்வா.

எங்களை விட்டுவிடுங்கள்…செல்வாவை விட்டு விடுகிறேன்.

உங்கள் இரண்டாவது பத்தியின் முதல் வாக்கியத்தை நான் கேள்விக்குட்படுத்துகிறேன்.

Reply ↓

தருமி on June 10, 2006 at 10:12 am said:

ஒன்னும் ஒரே ஒரு வார்த்தை செல்வா.

“அது …எந்தக் கட்டுகளிலும் இல்லை என்பதை நீங்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். //
அதாவது hindu religion is not an organized religion என்று சொல்கிறீர்கள்.
எனது பயமும், ஐயமும் அதையும் ஒரு organized religion – ஆக மாற்றும் முயற்சிகளோ அல்லது தானாகவே அந்த பரிணாமம் நடப்பதாகவோ தோன்றுகிறது.

Reply ↓

ரமேஷ்குமார் on June 10, 2006 at 10:16 am said:

எங்கள் திராவிட கழகத்திற்கு இருக்கும் ஒரே ஆதாரம் நீங்கள்தான். சும்மா ரவுண்டு கட்டி விளையாடுங்க!

இவண்,
ரமேஷ்குமார்,

Reply ↓

sankar on June 10, 2006 at 2:03 pm said:

//
அதாவது hindu religion is not an organized religion என்று சொல்கிறீர்கள்.
எனது பயமும், ஐயமும் அதையும் ஒரு organized religion – ஆக மாற்றும் முயற்சிகளோ அல்லது தானாகவே அந்த பரிணாமம் நடப்பதாகவோ தோன்றுகிறது.
//

இது போல் ஆவதற்கு என்ன காரணங்கள் என்பதை யோசிக்க வேண்டாமா?

நோய் நாடி, நோய் முதல் நாடி, அது தணிப்ப வாய் நாடி வாய்ப்பச் செயல்.

Reply ↓

Geetha Sambasivam on June 10, 2006 at 2:23 pm said:

 தருமி சார்,
ஏதோ ரொம்பப் பெரிய விவாதம்னு கேள்விப்பட்டு மூணு நாளா முயற்சித்து உங்க பதிவுக்கு இன்னிக்குத் தான் வர முடிஞ்சது. எப்போக் கேட்டாலும் wordpress server down அப்படினே வந்தது. ரொம்பப் பெரிய விஷயமா இருக்கு. என் சிற்றறிவிற்கு இதுக்கு எல்லாம் பதில் சொல்லத் தெரியலை. வாழ்த்துக்கள் உங்களுக்கும் விவாதத்தைத் துவங்கி வைத்த பொன்ஸுக்கும். முடிவை வந்து பார்த்துக்கிறேன்.

Reply ↓

தருமி on June 10, 2006 at 3:05 pm said:

கனகவேல்,
“சாதி என்று இருந்தால் ஏற்றத்தாழ்வுகளும் கூடவே வரும் என்று சொல்கிறீர்களா?”//
இல்லையா?

சாதி என்பதற்கான உங்களது definition என்ன?//
பிறப்பிலேயே குத்தப்படும் முத்திரை.

நடக்கிற காரியம் பேசலாம் என்றால், நான் கேட்டதில் எது நடவாத காரியம்? //
சாதியை அறவே ஒழிப்பது.
எதற்கும் இதையும் படித்துப் பாருங்களேன்.

அன்றே அத்தைக்கு மீசை முளைத்திருந்தால்…!

Reply ↓

தருமி on June 10, 2006 at 3:08 pm said:

கீதா,
“ஏதோ ரொம்பப் பெரிய விவாதம்னு கேள்விப்பட்டு …”// அப்படிக் கேள்வி படற அளவுக்கு உங்க சங்கத்து ஆளு தூள் கிளப்பறத பாக்க வந்தீங்களாக்கும். கொஞ்சம் பொருங்க..இதோ வந்துக்கிட்டே இருக்காங்க……..:oops:

Reply ↓

ramachandranusha on June 10, 2006 at 3:13 pm said:

கீதா, முடிவா மதம் என்கிற மேட்டருக்கா? பெரியார் பாணியில் சொன்னால், வெங்காயம். உரிக்க உரிக்க கடைசியில் ஒண்ணுமே
இருக்காது.:mrgreen:

Reply ↓

Kanagavelan on June 11, 2006 at 7:36 am said:

//
//நடக்கிற காரியம் பேசலாம் என்றால், நான் கேட்டதில் எது நடவாத காரியம்? //
சாதியை அறவே ஒழிப்பது.
//

நான் சாதியை அறவே ஒழிக்கச்சொல்லி எப்போது கேட்டேன்?
//
//சாதி என்பதற்கான உங்களது definition என்ன?//
பிறப்பிலேயே குத்தப்படும் முத்திரை.
//
பிறப்பிலேயே ஆயிரக்கணக்கான விஷயங்கள் உங்கள் மீது குத்தப்படுகின்றன. நீங்கள் ஆணா பெண்ணா? மூக்கு பெரியதாக இருக்குமா சிறியதாக இருக்குமா? எந்த நாடு, எந்த மொழி, எந்த ஜாதி, எந்த குடும்பம், யார் அண்ணன், யார் தங்கை, யார் அப்பா இன்னும் என்னன்னவோ. இதில் ஏறத்தாழ எல்லாவற்றையும் மாற்றிக்கொள்ளலாம் விருப்பமிருந்தால். பிளாஸ்டிக் சர்ஜரியிலிருந்து நாடு விட்டு நாடு போய் இன்னொரு குடும்பத்தில் இணைந்து கொள்வது வரை.

இதில் ஜாதியை மட்டும் பிடித்து ஏன் தொங்குகிறீர்கள்?

ஜாதியை extended blood related family என்பதுதான் நான் அறிந்தது. பிறப்பிலேயே குத்தப்படும் முத்திரை என்பது உங்களது உணர்வுப்பூர்வமான விளக்கம். ஜாதியின் டெஃபினிஷன் அல்ல.

Reply ↓

Geetha Sambasivam on June 11, 2006 at 2:52 pm said:

தருமி சார்,
நான் எதுவும் சொல்ல வேணாம்னுதான் இருந்தேன். ஆனால் சில விஷயங்களுக்கு மட்டும் நீங்க பதில் சொல்ல முடியுமா?
சமணரான இளங்கோவடிகள் எழுதிய சிலப்பதிகாரத்தில் ஆய்ச்சியர் குரவையில், கண்ணனைப் பற்றிய பாட்டு வந்தது எப்படி?
கன்று குணிலாக்கனி உதிர்த்த மாயவன்
இன்று நம் ஆனுள் வருமேல் அவன் வாயில்
கொன்றையத் தீங்குழல் கேளாமோ தோழி
கொல்லையஞ்சாரற் குருந்தொசித்தமாயவன்
எல்லை நம் ஆனுள் வருமேல் அவன் வாயில்
முல்லயந்தீங்குழல் கேளாமோ தோழி
என்றும் வருகின்றது.
மேலும் மதிப்புக்கு உரிய எம்.எஸ். அம்மா அவர்கள் ஒரு சிலப்பதிகார வரிப்பாடலைப் பாடியுள்ளார். அவற்றில் இருந்து சில வரிகள்.:

பெரியவனை மாயவனைப் பேருலகமெல்லாம்
விரிகமல வுந்தியிடை விண்ணவனைக்கண்ணும்
திருவடியும் கையும் திருவாயும் செய்ய கரியவனைக் காணாத கண் என்ன கண்ணே!
கண் இமைத்துக் காண்பார்தம் கண் என்ன கண்ணே!
மடந்தாழு நெஞ்சத்துக் கஞ்சனார் வஞ்சம்
கடந்தானை நூற்றுவர் பால் நாற்றிசையும் போற்றப் படர்ந்தாரண முழங்கப் பஞ்சவர்க்குத் தூது
நடந்தானை ஏத்தாத நாவென்ன நாவே!
நாராயணா வென்னா நாவென்ன நாவே!

சமண முனிவரான இளங்கோவடிகள் காலம் எது? கூற முடியுமா? சங்க காலமா? அதற்கும் முந்தியதா? சங்க காலம் என்றால் சங்க காலத்திலேயே இவை எல்லாம் தமிழில் கவிதை எழுதும் ஒரு சமண முனி எப்படி அறிந்தார். பிற்பாடு வந்ததா? அப்படி என்றால் எப்போது வந்தது? அதிலும்ம் மஹா பாரதத்தில் நிகழ்ந்த கம்ச வதம், மற்றும் பாண்டவர்க்குத் தூது போனது எல்லாம் எப்படித் தெரிந்தது? கூற முடியுமா? மேலும் எல்லாருக்கும் தெரிந்த ஒளவைப் பிராட்டியை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். பாரியின் மக்களான அங்கவை, சங்கவையைக் காத்தார் ஒளவை தான். பாரி சங்க காலத்தைச் சேர்ந்த கடை எழு வள்ளல்களில் ஒருவர். அந்த ஒளவை தான் விநாயகரைப் பற்றிப் பாடி இருக்கிறார் என்றால் சங்க காலத்திலேயே விநாயகர் வழிபாடு இருந்துள்ளது என்று ஒத்துக் கொள்ள வேண்டுமே! மேலும் நக்கீரர் பாண்டியர் காலத்தைச் சேர்ந்த சங்கப் புலவர்களுள் முதன்மையானவர். அவர் முருகப் பெருமானிடம் அவர் கொண்டிருந்த பக்தி தெரியும். முருக பக்தி எப்போது வந்தது? முருகன் தமிழ்க்கடவுள் என்றால் தாய் தந்தையர்? தேவி மீனாக்ஷிக்கும், சுந்தரேசருக்கும் பிறந்த திருக்குமாரர் “உக்கிரக் குமார பாண்டியர்” என்று ஒத்துக் கொண்டாலும் மீனாக்ஷியை மணந்தது சிவன் தானே? அவர் எங்கிருந்து வந்தார்? நாம் தான் பிரிக்கிறோம்.
திருவிளையாடல் புராணம் எழுதிய “பெரும்பற்றப்புலியூர் நம்பி” என்பவர் தன் நாட்டு வாழ்த்தில் இவ்வாறு கூறுகிறார்.
“ஆவியந் தென்றல் வெற்பின்
அகத்தியன் விரும்பும் தென்பால்
நாவலந் தீவம் போற்றி
நாவலந் தீவம் தன்னுள்
மூவர்கட்கரியான் நிற்ப
முத்தமிழ்த் தெய்வச் சங்கப்
பாவலர் வீற்றிருக்கும் பாண்டி நன்னாடு போற்றி” இதில் நாவலந் தீவு என்பது பாரத நாடு மொத்தத்தையும் குறிக்கும் என்பது புரிந்திருக்கும். இதில் எங்கே இருந்து வந்தது திணிப்பு?
மேலும் நாட்டார் தெய்வங்கள் என்று இப்போது நீங்கள் பிரித்திருக்கும் தெய்வங்கள் தான் எத்தனையோ வந்தேறிகளின் குல தெய்வமாக உள்ளது. சொள்ள மாடன், சுடலை மாடன், சடையன், சடைச்சி, மாரியம்மாள், காளி, பட்டாள அம்மன், பெரிய காண்டி அம்மன், கறுப்பு, முனியாண்டி, மாயாண்டி, மலையாளக் கறுப்பு, பேச்சி அம்மன், செல்லத்தம்மன், படவட்டம்மன், பிரமன், மாயன் இப்படி எத்தனையோ சொல்லிக் கொண்டே போகலாம். இங்கெல்லாம் பூசாரிகள் செய்யும் பூஜையைத் தான் வந்தேறிகள் மனமுவந்து ஏற்றுக் கொள்கிறார்கள். பிரித்தது நம்மை ஆள வந்தவர்கள். சாதி ரீதியாகப் பிரித்து ஆள நினைத்தவர்கள் இப்போது ஓரளவு அதில் வெற்றி காணத் தொடங்கி விட்டார்கள். அப்போது யாருக்கும் புரியவில்லை. நாட்டுச் சுதந்திரம் தான் முக்கியமாக இருந்தது. சுதந்திரத்துக்குப் பின் அரசியல்வாதிகளால் பிரிக்கப் படுகிறோம். நஷ்டம் நமக்குத் தான். இன்னும் சொல்லப் போனால் சில தெய்வங்களுக்கு மதுக்குடம் எடுக்கும் வழக்கம் கூட உண்டு என்றும் சொல்லுவார்கள். தென் மாவட்டங்களில் அது பரவலாக இருக்கிறது என்று நினைக்கிறேன். பிரமன் – பிரம்மா
பேச்சி அம்மன் -சரஸ்வதி
மாரி அம்மன் -ரேணுகா தேவி
மாயாண்டி -சிவனும், விஷ்ணுவும் இணைந்தவர்.
சுடலை மாடன் – ருத்திரன்.
இப்படி ஒவ்வொரு தெய்வத்திற்கும் ஒவ்வொரு பூர்வப் பெயர் உண்டு. ஆனால் நீங்கள் ஒத்துக் கொள்ள மாட்டீர்கள். சமணமும், புத்தமும் கூட வட நாட்டில் இருந்து வந்தது தான். நம் நாட்டில் மதம் என்று கூறும் எல்லாமே வெளியில் இருந்து வந்தவைதான். சநாதன தர்மத்தைத் தவிர. எல்லாக் கடவுளும் ஒன்று.

ஒரே கடவுள் வாழ்த்துப் பாடி எல்லாக் கடவுளும் ஒன்று என்று புரிய வைத்தார், செய்குத் தம்பிப் பாவலர். இஸ்லாமிய சமுதாயத்தைச் சேர்ந்த பாவலர், சதாவதானி. அவாரிடம் கடவுள் வாழ்த்துப் பாடச் சொல்லவும் என்ன பாடினார் தெரியுமா? “சிரம் மாறு உடையான்” என்று ஆரம்பித்துப் பாடினார். யாரைக் குறிக்கிறது என்று கேட்டதற்கு எல்லாரையும் என்றார். எப்படி என்றார்கள். பாவலர் சொன்னார்:
“விநாயகர் மாறுபட்ட சிரம் உடையவர் ஆதலால் அவர் சிரம் மாறு உடையார்.
முருகன் என்றாலோ சிரம் ஆறு உடையவன். ஆகையால் சிரம் ஆறு உடையோர்.
சிவனோ என்றால் தலையில் கங்கை ஆறு கொண்டவர். ஆகவே அவர் சிரத்தின் மேல் ஆறு(நதி) உடையவர்.
திருமாலோ ஆற்றின் நடுவில் தலை வைத்து (காவிரி, கொள்ளிடம் நடுவே ஆற்றில்) படுத்திருக்கிறார். ஆகவே அவரும் சிரம் ஆற்றில் உள்ளவர்.” என்றார். கூட்டத்தினர் “எல்லாம் சர், இஸ்லாமியரான நீர் இந்துக் கடவுள் களைப் பற்றி எப்படிப் பாடலாம்” என்றனர்.
அதற்கு அவர் எல்லாம் ஒன்று தான். அல்லாஹ் என்ற பேரருளாளன் உலகுக்குத் தலையாய (சிரம்) வழியாக (ஆறு) மார்க்கத்தை அருளியவன். எனவே இது அவருக்கும் பொருந்தும் ” என்றார். இது தான் உண்மை. நாம் தான் அடித்துக் கொள்கிறோம். அவரவர் நம்பிக்கை அவரவருக்கு.
இப்போது இந்து மதத்தில் ஏன் இத்தனை கடவுள் என்போருக்கு:
நம் ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு விதமான ஆசைகள், விருப்பங்கள். சிலருக்கு அமைதி, சிலருக்கு ஆடம்பரம், சிலருக்குப் படிப்பு, சிலருக்குப் பணம். அவரவர் விருப்பத்துக்கு ஏற்றமாதிரி அவரவர் தெய்வ வழிபாடும் செய்யலாம். இது வெறும் வசதிக்குத் தான். நோக்கம் ஒன்றே. ஆனால் எல்லாரும் ஞானத்தால் பண்பட்ட மனிதர்கள் இல்லையே. இந்த லெளகீகத்தில் உழல்பவர்கள் எல்லாருக்கும் ஆறுதல், பற்றுக்கோடு, நம்பிக்கை இறை உணர்வுதான். அதை சநாதன தர்மம் நம்மிடம் உனக்கு விருப்பமானதை நீயே தேர்ந்தெடு என்று கூறுகிறது. உங்களை மாதிரி எல்லாம் கடந்து விட்டவர்களுக்கு ஞானம் விரைவில் சித்திக்கும்.:cool:

Reply ↓

Geetha Sambasivam on June 11, 2006 at 3:10 pm said:

தருமி சார்,
மாற்றுக் கருத்துக்களுக்கு நீங்கள் கொடுக்கும் மரியாதையையும், மற்றும் எல்லா விஷயங்களிலும் உங்களுக்கு உள்ள தெளிவையும் பார்த்து விட்டுத் தான் உங்களை எல்லாம் கடந்தவர் என்று கூறி இருக்கிறேன். உண்மையில் இது தான் பரிபூரணத்துவம். நான் சரியாக வெளிப்படுத்தவில்லை என்று தோன்றுகிறது. தவறாக எதுவும் கூறவில்லை.

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 12, 2006 at 2:25 am said:

கனகவேலன்,
//ஜாதியை Extended Blood Related Family என்பதுதான் நான் அறிந்தது. பிறப்பிலேயே குத்தப்படும் முத்திரை என்பது உங்களது உணர்வுப்பூர்வமான விளக்கம். ஜாதியின் டெஃபினிஷன் அல்ல. //
எனக்கு ஒன்று மட்டும் சொல்லுங்கள். உங்கள் ஜாதி இன்னதென்றுநீங்கள் தான் முடிவு செய்கிறீர்களா – செய்தீர்களா? இன்றைய சூழ்நிலையில், பிறக்கும் குழந்தைக்கு பிறப்புச் சான்றிதழிலும் பள்ளியில் சேர்க்கும் போதும் கொடுக்கப்படும் ஜாதியை முடிவு செய்ய அந்தக் குழந்தைக்கு ஏதேனும் சந்தர்ப்பம் கொடுக்கப்படுகிறதா?

இதைத் தான் தருமி – பிறப்பிலேயே குத்தப்படும் முத்திரை என்கிறார். 

//பிறப்பிலேயே ஆயிரக்கணக்கான விஷயங்கள் உங்கள் மீது குத்தப்படுகின்றன. நீங்கள் ஆணா பெண்ணா? மூக்கு பெரியதாக இருக்குமா சிறியதாக இருக்குமா? எந்த குடும்பம், யார் அண்ணன், யார் தங்கை, யார் அப்பா இன்னும் என்னன்னவோ. //
இதையெல்லாம் குத்துபவன் மனிதன் இல்லை.

//எந்த நாடு, எந்த மொழி, எந்த ஜாதி, //
இந்த மூன்று மட்டும் தான் மனிதன் – அதாவது உங்கள் பெற்றோர் முடிவு செய்வது..

ஜாதிகள் வந்த போது- ஆரம்ப காலத்தில் மக்கள் செய்த தொழிலை வைத்துத் தான் இன்னார் இன்ன ஜாதி என்று முடிவானது. அப்படிப் பார்த்தால், இன்றைய சூழ்நிலையில் ஜாதிகள் எண்ணிக்கையில் அடங்கா. நான் மென்பொறியாளர் ஜாதி, தருமி ஆசிரியர் ஜாதி என்று தான் சொல்ல வேண்டும்.

சரிங்க.. நீங்க சொல்வது போல் ஜாதியை ஒழிக்க வேண்டாம். ஏற்றத் தாழ்வுகளை மட்டும் ஒழித்து விடுவோம் என்று வைத்துக் கொள்வோம். அதாவது, தொழில் ரீதியாக வந்த ஜாதி ஏற்றத் தாழ்வுகளை ஒழித்தாயிற்று. எல்லா ஜாதிகளைச் சேர்ந்தவர்களும் எல்லா தொழிலும் செய்யலாம். அப்படின்னா, ஜாதிக்கு என்ன significance? எதற்கு ஜாதி என்று ஒன்று இருக்க வேண்டும்? அதை வைத்துக் கொண்டு என்ன செய்யப் போகிறோம்? திருமணம் என்று வரும்போது மட்டும் ஒரு ஜாதிக்குள்ளேயே செய்து கொள்ளவா?

Extended Blood Related Family என்றால் எனக்குப் புரியும் ஒரே விஷயம் இது தான். Extended blood Related Familyயை மட்டும் இன்னும் கொஞ்சம் தெளிவு படுத்தினால் சுலபமாக இருக்கும்.:smile:

Reply ↓

தருமி on June 12, 2006 at 1:39 pm said:

கனகவேல்,
“இதில் ஜாதியை மட்டும் பிடித்து ஏன் தொங்குகிறீர்கள்?”//
அய்யா நானா(நாமா?)தொங்குகின்றேன் (றோம்?)

“பிறப்பிலேயே ஆயிரக்கணக்கான விஷயங்கள் உங்கள் மீது குத்தப்படுகின்றன. …. இதில் ஏறத்தாழ எல்லாவற்றையும் மாற்றிக்கொள்ளலாம் விருப்பமிருந்தால். பிளாஸ்டிக் சர்ஜரியிலிருந்து நாடு விட்டு நாடு போய் இன்னொரு குடும்பத்தில் இணைந்து கொள்வது வரை. “”
மாற்றிக்கொள்ளலாம் விருப்பமிருந்தாலும், எப்படி உங்கள் ஜாதியிலிருந்து நீங்கள் விடுபடமுடியும் என்று சொன்னால் தெரிந்து, புரிந்து கொள்வேன்.

Reply ↓

thanu on June 12, 2006 at 2:11 pm said:

ஜாதி ஜாதி என்று ஆளாளுக்கு பிடித்துத் தொங்கி கொண்டிருக்கிறீர்களே, அதை கழட்டி வைத்துவிட்டு இந்தியாவில் குப்பை கொட்ட முடியுமா? புலம் பெயர்ந்தவர்களுக்கு வேண்டுமானால் அது பற்றிய பிரச்னைகள் விவாத அளவுடன் நின்று விடலாம். ஆனால் சொந்த நாட்டிலேயே இருப்பவர்களுக்கு சாத்தியமா? ஜாதி எதுவென்ற உணர்வே இல்லாமல் கலப்பு மணம் செது கொண்டு சந்தோஷமாகக் குடும்பம் நடத்துபவர்களுக்குக் கூட அந்த ஜாதி பிள்ளைகளின் எதிர்காலம் என்ற ரூபத்தில் வந்து மிரட்டத்தான் செய்கிறது.
நுழைவுத் தேர்வு முடிந்து கவுன்சலிங்க்கு காத்திருப்பவர்களிடம் கேளுங்கள், ஜாதி பற்றி!!!

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 12, 2006 at 3:28 pm said:

கீதாக்கா,
நீங்க என்ன சொல்ல வர்றீங்கன்னு சரியாப் புரியலை.. எல்லா கடவுளும் ஒன்று தான்னு சொல்றீங்களா? இல்லை எல்லா மதமும் காட்டும் வழி ஒன்றுதான்னு சொல்றீங்களா? அப்படின்னா, இதையெல்லாம் நானும் தருமியும் ஒப்புக்கிறோம் தானே. 

நீங்க நிறைய கடவுள் பெயரையும் அவங்களோட உறவு முறையும் சொல்லி இருக்கீங்க.. அதைப் பத்தி கேள்வி கேட்டிருக்கீங்க.. இந்தக் கடவுளையும் உறவையும் உருவாக்கினவன் மனிதன் தான்னு நாங்க சொல்லிகிட்டு இருக்கோம். இதுல கேள்விக்கோ பதிலுக்கோ என்ன இருக்குன்னு புரியலை.. 
//பிரித்தது நம்மை ஆள வந்தவர்கள். சாதி ரீதியாகப் பிரித்து ஆள நினைத்தவர்கள் இப்போது ஓரளவு அதில் வெற்றி காணத் தொடங்கி விட்டார்கள். //
வெற்றி கண்டாச்சுன்னு சொல்லியாச்சு. இதுக்கு நம்ம அளவுல நம்மால என்ன பண்ண முடியும்? இது தான் கேள்வி.:twisted:

இன்னும் கொஞ்சம் தெளிவா எந்தக் கருத்துக்களுக்கு எதிரா/ஆதரவா நீங்க ஆதாரங்கள்/கேள்விகள் கொடுக்கறீங்கன்னு சொன்னா நல்லா இருக்கும்.:lol:

Reply ↓

Geetha Sambasivam on June 12, 2006 at 9:32 pm said:

இந்தப் பேச்சையெல்லாம்விட்டு விட்டு அவர் அவர் கருத்து அவர் அவருக்கு என்று இருந்தாலே போதும்.
நான் கடவுளையும் அவங்களோட உறவு முறையையும் சொல்லவில்லை. ஆரியக்கடவுள் என்று பிரிக்கப்பட்டவர்கள் தான் தமிழ்க் கடவுள்களும். தமிழ்ப்பெயரில் அழைக்கப்பட்டார்கள் என்கிறேன். இதில் கேள்விக்கோ பதிலுக்கோ எதுவும் இல்லை என்றால் ஏன் இத்தனை விவாதம்? எதைக் குறித்து?
கடந்த 20 வருடங்களுக்கு மேலாக ஜாதிப் பிரச்னையும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மறைந்து வருகிறது. மாற்றம் எதுவும் உடனே வராது. உடன் கட்டை ஏறுதல், சிறு வயது திருமணம், விதவை மறுமணம் என்று ஒவ்வொன்றாக மாற்றம் அடைந்து வரும் சமுதாயத்தில் நாம் தான் அவசரப்படுகிறோம். நீங்கள் எந்தக் கருத்தை எதிராவோ/ஆதாரமாவோ வைத்துக் கொண்டு விவாதிக்கிறீர்களோ அதே கருத்துக்குத் தான் நானும் சொல்லுகிறேன். ஒருவேளை நான் சொல்லுகிற முறை சரி இல்லையோ என்னவோ தெரியவில்லை. எல்லாராலும் உடனே மாற முடியாது.

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 12, 2006 at 11:27 pm said:

//இதில் கேள்விக்கோ பதிலுக்கோ எதுவும் இல்லை என்றால் ஏன் இத்தனை விவாதம்? எதைக் குறித்து?//

Taking help from தாணு,
// உபயோகமான முடிவுகள் ஏற்படாவிட்டாலும் நம் வரையிலாவது இந்த மாதிரி பிற்போக்குத்தனங்களை நம் தலைமுறை தொடரக்கூடாது என்ற உணர்வு வரும் இல்லையா? //:smile:

//ஆரியக்கடவுள் என்று பிரிக்கப்பட்டவர்கள் தான் தமிழ்க் கடவுள்களும். தமிழ்ப்பெயரில் அழைக்கப்பட்டார்கள் என்கிறேன்//
– சரிங்க. நீங்க இதைச் சொல்றீங்க.. ஆதாரத்தோட சொல்றீங்கன்னே வச்சிக்குவோம். இல்லைன்னு சொல்ல ஆயிரம் பேர் இருக்காங்களே?:?: அத்தனை பேரும் பொய் சொல்றாங்கன்னா சொல்ல முடியும்?

எனக்கென்னவோ இந்த வலைப்பதிவுகளுக்கு வந்ததுக்கு அப்புறம் இந்து மதத்தைப் பத்திக் கேள்விப்பட்ட விஷயம் எல்லாம், யானையும் நாலு குருடர்களும் கதை மாதிரி தான் இருக்கு. ஒவ்வொரு பாகத்தைத் தொட்டுப் பார்த்துட்டு ஒவ்வொருத்தரும் யானை இப்படித்தான்னு சொல்லி கிட்டு இருக்கோம்.

யானையோட full picture யாருக்கும் தெரியலை.. (பின்னூட்டத்துல கூட யானை தான் வருது.. என்ன செய்ய:oops:?!!)

//இந்தப் பேச்சையெல்லாம்விட்டு விட்டு அவர் அவர் கருத்து அவர் அவருக்கு என்று இருந்தாலே போதும்.//
இது கூட சரிதானோன்னு தோணுது இப்போ. பேச்சுக்கு அப்புறமும் இப்படித் தான் முடியுமோ என்னவோ!!!:mrgreen:

Reply ↓

Kanagavelan on June 13, 2006 at 5:02 am said:

//ஜாதிகள் வந்த போது- ஆரம்ப காலத்தில் மக்கள் செய்த தொழிலை வைத்துத் தான் இன்னார் இன்ன ஜாதி என்று முடிவானது. //

இது உங்கள் கருத்து. இதற்கு என்ன ஆதாரம்? ஒரு ஜாதி மக்கள் ஒரு தொழிலை மேற்கொண்டார்களா அல்லது ஒரு தொழில் செய்ததால் அந்த மக்கள் ஜாதியாக ஆனார்களா?

//சரிங்க.. நீங்க சொல்வது போல் ஜாதியை ஒழிக்க வேண்டாம். ஏற்றத் தாழ்வுகளை மட்டும் ஒழித்து விடுவோம் என்று வைத்துக் கொள்வோம்.//

நான் எங்கே அப்படி சொல்லியிருக்கிறேன்?

//ாற்றிக்கொள்ளலாம் விருப்பமிருந்தாலும், எப்படி உங்கள் ஜாதியிலிருந்து நீங்கள் விடுபடமுடியும் என்று சொன்னால் தெரிந்து, புரிந்து கொள்வேன்.//

இது எனக்குத் தெரிந்து காலம் காலமாக நடந்துவருகிறது. உங்கள் சொந்தத்தில் யாரும் வேறு ஜாதியில் திருமணம் செய்து அதில் ஐக்கியமானதில்லையா?

Reply ↓

பட்டணத்து ராசா on June 13, 2006 at 12:15 pm said:

பொன்ஸ் :
//என்ன சொல்லி மனிதாபிமானத்தை வளர்க்க முடியும்?//

மனிதன் எல்லாம் சும்மா, என் கடவுள் எனக்கு இருக்கிறார் அப்படிங்கறதுதானே மதம். அப்படி இல்லனா ஏன் மதத்தின் பெயரால் மனிதன் மீது மனிதனுக்கு இத்தனை வன்மம்.அப்படியே வரலாற்றை பாருங்கள் மதத்தின் தீவிரம் குறையக்குறைய வன்முறை குறைந்து அதற்கான் எதிர்ப்பு அதிகரித்து வந்திருப்பது தெரியும்.

//நீ நல்லவனா இருந்தாத் தான் அடுத்தவன் உனக்கு நல்லது பண்ணுவான்னு சொல்ல முடியாது. என்னா அது நிச்சயம் பொய்த்துப் போகும். அடுத்தவன் நல்லது பண்ணாட்டாலும் நீ நல்லவனா இருக்கணும்னு சொல்லலாம்.. அதுக்கு முதல்ல நல்லவன் என்பதை அந்தச் சிறுவனுக்குப் புரியவைக்கணுமே? இதை எல்லாம் தான் மதம் செய்யுது. //
ஏங்க நம்முடைய செய்ல்களால் சொல்லிதர முடியாதுங்களா? மதம் நல்லவங்கள , மனிதாபிமானத்த அப்படி அடையாளப்படுத்தரதா தெரியலிங்க. நிகழம் சம்பவங்ளே அதற்கு சாட்சி.

//இந்த consious mind-ஐ உருவாக்கினதிலயாவது external force-உக்கு ஒரு வேலை இருந்துதுன்னு சொல்றீங்களா? இல்லைன்னா எல்லாமே உங்களால/உங்க பெற்றோர்னால மட்டும் தான் வந்துதுன்னு சொல்வீங்களா?//

கண்டிப்பா புறக்காரணங்கள் உண்டு, மதத்தைக்கூட நாம் அப்பா அம்மாக்கிட்ட மட்டும் கற்று கொள்ளுவதில்லை.

//இளவஞ்சி கருத்து//
நமக்கு இருக்கிற அடிப்படை பிரச்சைங்க இது, நமக்கான அறுதலையும், நம்பிக்கையும் வெவ்வெறு இடத்தில எதிர்பார்பதும் அடைவதும், இதுக்கு அந்து ஆரம்ப தப்பிதமான் கற்பனைகள் கூட காரணமா இருக்கலாம்.

Reply ↓

தருமி on June 13, 2006 at 12:52 pm said:

கனகவேல்,
“ஒரு ஜாதி மக்கள் ஒரு தொழிலை மேற்கொண்டார்களா“”
விரும்பி சில தொழில்களை யாரும் மேற்கொண்டிருக்க மாட்டார்கள்/
“அல்லது ஒரு தொழில் செய்ததால் அந்த மக்கள் ஜாதியாக ஆனார்களா?”//
இதில் ஆனார்களா என்பதைவிடவும் ஆக்கப்பட்டார்களா என்றால் கேள்வி சரியாக இருக்கும்.
உங்கள் சொந்தத்தில் யாரும் வேறு ஜாதியில் திருமணம் செய்து அதில் ஐக்கியமானதில்லையா? 
அதாவது ஜாதி-jumping?
‘a’சாதிக்காரரும் ‘b’ சாதிக்காரரும் மணந்தால் சாதி இல்லாமலா போகிறது? இல்லாமல் போகவிடுகிறதா சமூக அமைப்புகளும், நம்து அரசியலும்?

Reply ↓

தருமி on June 13, 2006 at 1:02 pm said:

தாணு,
சாதிகள் நம் சமூகத்தின் புரையோடிப்போன புண்கள். அதைத்தானே நீங்கள் சொல்கிறீர்கள்; நானும் அதைத்தான் சொல்கிறேன்.

எந்த நோயைப்பற்றியும் அறிந்து analyse செய்த பிறகே treatment-ம் ஆரம்பிக்க முடியும். டாக்டர் நீங்களே நோயைப்பற்றிய discussion செய்வதே தவறு என்பது போல் சொன்னால் எப்படி?

நோய் நாடி நோய் முதல் நாடி…

Reply ↓

எல்லப்பன் on June 13, 2006 at 4:20 pm said:

திரு நல்லடியார் அவர்களின் பதிவில் இட்ட பின்னூட்டம் ::

திரு நல்லடியார் அவர்களுக்கு!!

ஜோ / முத்து அத்தனை முறை சொல்லியும் தலைப்பை மாற்றாமல் இருப்பதன் காரணம் ?? புலமை இல்லையென்றால் மற்றவர்கள் சொல்லும்போது அதை ஏற்றுக் கொள்ளவேண்டும் அல்லவா?

உங்களுக்கு ஒரு நியாயம் தருமிக்கு ஒரு நியாயமா ஐயா ??

அவர் தெரிந்துக் கொள்ள கேட்கும் கேள்விகளுக்கு உள்ளர்த்தம் கற்பித்து எழுதும் தாங்கள் தவறு என்று தெரிந்து அதை மாற்ற மறுப்ப்பதேன் ?

மற்றவர்கள் கேள்வி கேட்கும் போது அதற்கு பதிலளிக்கும் போது பிறர் மனம்கோணாத வகையில் பதிலிறுக்கவேண்டும். எங்கள் ஊர் முகமதிய பெரியவர் அடிக்கடி சொன்ன வார்த்தை இது. நம்மால் எந்த உயிருக்கும் மட்டுமல்ல எந்த மனதிற்கும் தெரிந்தோ தெரியாமலோ துன்பம் இழைக்கக் கூடாது என்பார்.

எத்தனை முறை மற்ற மதங்கள் பற்றிய விளக்கங்களை சொன்னவுடன் தாங்கள் ஏற்றுக் கொண்டு இருக்கிறீர்கள், பிறரை நீங்கள் குறை கூற வருகிறீர்கள் ..

ஹ்ம்ம்ம் ம்மாமியார் உடைத்தால் பழமொழி நினைவுக்கு வருவது தவிற்க முடியவில்லை.

முதலில் எதையும் ” என் சாதி ” ” என் மதம் ” என்று இட்டுக் கட்டுவதை நிறுத்துங்கள். ஒரு காலத்தில் தாயாய் பிள்ளையாய் பழைக் கொண்டிருந்த இஸ்லாமிய இந்திய சகோதரர்கள் ஒருவருக் கொருவர் முகம் திருப்பிக் கொண்டு போவதற்கு.. உம்மைப் போன்றவர்களும் ஒரு காரணம். மதநல்லிணக்கத்தை விட .. மத துவேஷத்தை ஏற்படுத்தத் தான் பெரும்பாலோர் விழைகிறீர்கள். இது இந்து / கிருத்துவ மதங்களை சார்ந்து பிற மதங்களை தாக்கி எழுதும் அனைவருக்குமே பொருந்தும்.
****

///
தருமியின் கேள்விகள் தர்க்க ரீதியானவை என்றால் இயேசுவைக் காப்பாற்றிய இறைவனை ஏற்றுக் கொள்வதில் என்ன கஷ்டம் வந்ததாம்?
///

இது மதமாற்றத்திற்கு தாங்கள் விடும் அழைப்பு போலல்லவா இருக்கிறது..

கண்ணதாசனின் பாடல் ஒன்று..

கண்போன போக்கிலே கால் போகலாமா….

….

திருந்தாத பல உள்ளம் இருந்தென்ன லாபம்..
வருந்தாத பல உள்ளம் வாழ்ந்தென்ன லாபம்
இருந்தாலும் மறைந்தாலும் பேர் சொல்லவேண்டும்
இவர் போல யாரென்று ஊர் சொல்ல வேண்டும்

….
….

இது போன்று நாம் எழுப்பும் துவேஷங்களால் சத்தியமாக நம்முடைய பேர் நிலைத்து நிற்காது.. அப்படியே நின்றாலும் வருங்கால சந்ததியர்களுக்கு கொடுமை இழைத்தவர்களின் பட்டியலில் தான் சேரப் போகிறோம்

ஊதுகிற சங்கு ஊதுகிறேன்.

எல்லப்பன்

Reply ↓

Kanagavelan on June 13, 2006 at 4:58 pm said:

//“ஒரு ஜாதி மக்கள் ஒரு தொழிலை மேற்கொண்டார்களா“‘’
விரும்பி சில தொழில்களை யாரும் மேற்கொண்டிருக்க மாட்டார்கள்/
“அல்லது ஒரு தொழில் செய்ததால் அந்த மக்கள் ஜாதியாக ஆனார்களா?”//
இதில் ஆனார்களா என்பதைவிடவும் ஆக்கப்பட்டார்களா என்றால் கேள்வி சரியாக இருக்கும்.//

ஏன்?

//‘a’சாதிக்காரரும் ‘b’ சாதிக்காரரும் மணந்தால் சாதி இல்லாமலா போகிறது? இல்லாமல் போகவிடுகிறதா சமூக அமைப்புகளும், நம்து அரசியலும்?//
பி ஜாதிக்காரர் ஏ சாதியில் சேர்கிறார் அல்லது ஏ சாதிக்காரர் பி சாதியில் சேர்கிறார். ஜாதி மாறத்தானே செய்கிறது?
சாதி இல்லாமல் போவது என்பதற்கும் சட்டத்தில் இடமிருக்கும்போது அதுவும் சாத்தியமாகலாம். சாதி இல்லாதவர்களுக்கு 70 சத கோட்டா என்றால் எல்லோரும் அங்கு குழுமுவார்கள். சாதி இல்லாதவர்களுக்கு ஓப்பன் கோட்டா என்றால் யாரும் அங்கே போகமாட்டார்கள். இவ்வளவுதானே?

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 13, 2006 at 5:43 pm said:

கனகவேலன், நீங்க ஒரு ப்ராபர் இணைய வாதம் பண்றீங்க.. நமக்கு இன்னும் பழகலை.. புதுசு..:grin:

// இது உங்கள் கருத்து. இதற்கு என்ன ஆதாரம்? ஒரு ஜாதி மக்கள் ஒரு தொழிலை மேற்கொண்டார்களா அல்லது ஒரு தொழில் செய்ததால் அந்த மக்கள் ஜாதியாக ஆனார்களா?//
ரைட்.. என் கருத்து.. உங்க கருத்து?:?:

//நான் எங்கே அப்படி சொல்லியிருக்கிறேன்?//
ரைட்.. ஜாதி ஒழிக்க வேண்டும் என்றோ ஜாதி வேறுபாடு ஒழிக்க வேண்டும் என்றோ நீங்க சொல்லவில்லை.. என்ன செய்யவேண்டும் என்று சொல்கிறீர்கள்? இதைப் பற்றி பேசாமலே இருந்தால் எல்லாம் சரியாகி விடும் என்பது உங்கள் கருத்தா? 

//இது எனக்குத் தெரிந்து காலம் காலமாக நடந்துவருகிறது. உங்கள் சொந்தத்தில் யாரும் வேறு ஜாதியில் திருமணம் செய்து அதில் ஐக்கியமானதில்லையா//
OK.. fine. நான் முன்னே கேட்ட கேள்விக்கு பதில் சொல்லுங்க.. What do you mean by Extended Blood Related Family?

Reply ↓

தருமி on June 13, 2006 at 7:36 pm said:

எல்லப்பன்,
நன்றி

Reply ↓

sankar on June 13, 2006 at 8:17 pm said:

//
சாதி இல்லாமல் போவது என்பதற்கும் சட்டத்தில் இடமிருக்கும்போது அதுவும் சாத்தியமாகலாம். சாதி இல்லாதவர்களுக்கு 70 சத கோட்டா என்றால் எல்லோரும் அங்கு குழுமுவார்கள். சாதி இல்லாதவர்களுக்கு ஓப்பன் கோட்டா என்றால் யாரும் அங்கே போகமாட்டார்கள். இவ்வளவுதானே?
//

ஏங்க இந்த ஜாதிகளற்ற சமுதாயம் என்றெல்லாம் Empty rhetoric அடிக்கிறார்களே அவர்கள் இதற்கு ஒத்துக் கொள்வார்களா?
ஜாதி அடிப்படையில் இட ஒதுக்கீடு என்றவுடன் முதலில் போய் வோட்டுப் போடுவார்களா?

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 13, 2006 at 8:23 pm said:

பட்டணத்து ராசா,
// மனிதன் எல்லாம் சும்மா, என் கடவுள் எனக்கு இருக்கிறார் அப்படிங்கறதுதானே மதம். அப்படி இல்லனா ஏன் மதத்தின் பெயரால் மனிதன் மீது மனிதனுக்கு இத்தனை வன்மம்.அப்படியே வரலாற்றை பாருங்கள் மதத்தின் தீவிரம் குறையக்குறைய வன்முறை குறைந்து அதற்கான் எதிர்ப்பு அதிகரித்து வந்திருப்பது தெரியும். //

என் மதம் தான் உயர்ந்தது மற்றது தாழ்ந்தது என்னும் ‘தீவிர’வாதம் எனக்கும் ஏற்பில்லை.. நல்ல விஷயங்களை மட்டும் பொத்திப் பாதுகாப்போம் என்று தான் எண்ணுகிறேன்.:grin:

//மதம் நல்லவங்கள , மனிதாபிமானத்த அப்படி அடையாளப்படுத்தரதா தெரியலிங்க.?நிகழம் சம்பவங்ளே அதற்கு சாட்சி.//
திரும்பி நீங்க தீவிர மதவாதிகளைப் பத்தி சொல்றீங்க..  Agreed 

//நமக்கு இருக்கிற அடிப்படை பிரச்சைங்க இது, நமக்கான அறுதலையும், நம்பிக்கையும் வெவ்வெறு இடத்தில எதிர்பார்பதும் அடைவதும், இதுக்கு அந்து ஆரம்ப தப்பிதமான் கற்பனைகள் கூட காரணமா இருக்கலாம். //
கரெக்ட். I guess you have a point here.. தப்பிதமான கற்பனைகள் இல்லாம குழந்தை வளர்க்கும் போது மதமில்லாமலும் மனிதம் மட்டும் உள்ள சமுதாயத்தை உருவாக்க முடியும்னு சொல்றீங்க.. கொஞ்சம் இது பத்தி யோசிச்சி சொல்றேனே.. 

Reply ↓

sankar on June 13, 2006 at 8:34 pm said:

//
இயேசுவைக் காப்பாற்றிய இறைவனை ஏற்றுக் கொள்வதில் என்ன கஷ்டம் வந்ததாம்?
//

அந்த இறைவன் கீதை அருளிய கிருஷ்ணனை அவதாரமாக ஏற்றுக் கொள்வாரா? அல்லது சிவனைத்தான் ஏற்றுக் கொள்வாரா?

I am the LORD, and there is no other; apart from me there is no god”Is 45:5

“Before me no god was formed, nor will there be after me”Is 43:10

இது எல்லாம் துவேஷத்தைத் தவிர வேறேதும் வளர்க்காது…

ஒரு கை ஓசை தராது அன்பரே…இந்துக்கள் மட்டும் ஏற்றுக் கொள்ளவேண்டும் கிறுத்தவர்கள் முகமதியர் ஏற்றுக் கொள்ள மாட்டார்களா..இது என்ன நியாயம்? மத நல்லிணக்கம் என்பது இங்கே அடிபட்டுப் போகிறது… நல்ல + இணக்கம் தானே…இது போல் துவேஷத்தை வளர்த்துவிட்டு அதை ஒத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்பது எவ்விதத்தில் இணக்கத்திற்கு உறியது என்பதை விளக்கினால் நலம்..

Reply ↓

தருமி on June 13, 2006 at 11:39 pm said:

sankar,
உங்களின் கடைசிப் பின்னூட்டம் யாருக்கு என்ற குழப்பம் வருகிறது. ஏனெனில் எல்லப்பன் இட்ட பின்னூட்டம் இப்பதிவுக்கு உரியதில்லை. வேறெரு கதை அதில் உண்டு:roll:

Reply ↓

Kanagavelan on June 14, 2006 at 6:56 am said:

//ரைட்.. என் கருத்து.. உங்க கருத்து?//
என் வயதைச் சொன்னால், என் கருத்து பைசா பெறாது. ஆகையால் நான் கேள்வி மட்டும் கேட்கிறேன் 

//என்ன செய்யவேண்டும் என்று சொல்கிறீர்கள்? இதைப் பற்றி பேசாமலே இருந்தால் எல்லாம் சரியாகி விடும் என்பது உங்கள் கருத்தா?  ://
இல்லை

//OK.. fine. நான் முன்னே கேட்ட கேள்விக்கு பதில் சொல்லுங்க.. What do you mean by Extended Blood Related Family?//

பெரும்பாலான ஜாதிக்காரர்கள் சொந்தக்காரர்களாக இருப்பார்கள். மாமன் மச்சான் ஆகியோர் நெருங்கிய சொந்தக்காரர்களாகவும், மற்றவர்கள் தூரத்து சொந்தக்காரர்களாகவும் இருப்பார்கள். இதுவே வளர்ந்து இந்தியா தவிர மற்ற நாடுகளில் கிளான் என்று அழைக்கப்படுகிறது. அதுவே இந்தியாவில் ஜாதி என்று அழைக்கப்படுகிறது. எனக்குத் தெரிந்து ஒரே வித்தியாசம், கிளானில் பல வேளைகளில் மற்ற சமமான அந்தஸ்து உள்ள கிளான்களிலிருந்து திருமணம் செய்யலாம். கீழ் அந்தஸ்து உள்ள கிளானிலிருந்து சம்பந்தம் செய்வது அவமானம். மக்கள்தொகை அதிகமாகும்போது, கிளான் ஜாதியாகிறது. தவறிருந்தால் சொல்லுங்கள், தருமி.

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 14, 2006 at 11:20 pm said:

////ரைட்.. என் கருத்து.. உங்க கருத்து?//
என் வயதைச் சொன்னால், என் கருத்து பைசா பெறாது. ஆகையால் நான் கேள்வி மட்டும் கேட்கிறேன் //

போங்க தருமி:twisted:, உங்க கூட பேசிகிட்டு இருக்கிறதுனால, என்னையும் வயசான கேஸுன்னு நினைச்சிட்டாரு:oops:.. எனக்கு ரொம்ப அழுவாச்சியா வருது.. 

Reply ↓

தருமி on June 14, 2006 at 11:25 pm said:

இதுக்குத்தான் சொல்றத கேக்கணும் அப்டிங்கிறது:razz:
ஆன படம் போடாதீங்கன்னு சொன்னா கேட்டாதானே:!:
சரி…சரி…அழுவாதீங்க (வழக்கம்போல கமர்கட் கொடுத்தாதான் அடங்குவீங்களா?) நான் கனகவேல்ட்ட சொல்லிர்ரேன்…:lol:

Reply ↓

Kanagavelan on June 16, 2006 at 5:02 pm said:

என்ன சாம், பதில் சொல்ல மாட்டீங்களா?:???::???:

Reply ↓

தருமி on June 16, 2006 at 8:10 pm said:

kanagavel,
மன்னிக்கணும்…
நீங்களும் பொன்ஸும் (அவர்தான் இந்தப் பதிவிற்குறிய முக்கிய ‘புள்ளி’..) இதுவரை நான் இப்பதிவில் கொஞ்சம் passive role மட்டுமே எடுத்துக் கொண்டேன்; பெரும்பான்மையாக வந்த பின்னூட்டங்களுக்கு பொன்ஸ் பதில் தந்துகொண்டிருப்பதால் நான் சைட் லைன்ல உக்காந்து ‘வேடிக்கை’ பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.
இப்போதும் உங்களுக்குப் பதில் சொல்ல …இதோ வந்து கொண்டிருகிறார்கள் நமது பொன்ஸ் அவ்ர்கள்…

Over to பொன்ஸ்…:wink:

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 16, 2006 at 8:50 pm said:

கனகவேலன்,
முதல்ல ஒரு டிஸ்க்ளெய்மர் போட்டுக்கறேன்.
1. நான் தருமி அளவுக்கு வயசும் அனுபவமும் உள்ள ஆள் இல்லை. சின்னப் பொண்ணு. உங்களைப் பற்றி நீங்க சொல்லாம இருப்பதால, உங்களை விடவும் சின்னப் பொண்ணாத் தான் இருப்பேன்னு நானா நினைச்சிக்கிறேன்.:wink:
2. தருமி மாதிரி, இங்க வந்து கருத்து சொன்ன பல பேர் மாதிரி நான் எழுத்தாளரோ தீவிரமா யோசிக்கிற ஆளோ கிடையாது.:roll:
3. என்னுடைய கருத்துகள் நான் வளர்ந்த, படிச்ச, பார்த்த சூழ்நிலைகளை ஒட்டியே இருக்கும். தப்பு இருக்கலாம். இது ஒரு பேசிக் விளக்கம் தான்..:lol:

ஜாதிகள் என்று ஒன்று முதன் முதலில் வந்தப்போ உறவினர்கள் எல்லாம் ஒரே ஜாதி என்றெல்லாம் உருவாகலை. மனு தர்மப்படி, வர்ணாசிரமக் கொள்கைகளின் படி தான் ஜாதி வரையறுக்கப் பட்டது. இந்த மனு, வர்ணாசிரமம் பத்தி எல்லாம் நான் பாட புத்தகத்தில் படித்ததைத் தான் முன்வைக்கப் போறேன். First Hand Information கிடையாது. 

அந்தக் காலத்தில் கிராமங்களாக இருந்த போது, ஒவ்வொரு தொழில் செய்தவங்க அவங்களே பரம்பரை பரம்பரையா அந்தத் தொழிலை செஞ்சுகிட்டு இருந்தாங்க. ஒரு தொழில் செய்பவர்கள் ஒரு ஜாதி எனப் பிரிக்கப்பட்டார்கள். அப்படிச் செய்பவர்களுக்குள் தொழில் முறை பழக்கத்தையும் மீறி நல்ல மதிப்பும், மரியாதையும் நிலவி வந்தது. இதெல்லாம் ஆரம்ப காலம்.

கொஞ்சம் கொஞ்சமா, இந்த வித்தியாசத்தால், பல ஜாதிக் காரர்களுக்கு கல்வி, மதிப்பு போன்ற அடிப்படை விஷயங்கள் மறுக்கப் பட்டது. அந்தஸ்து வித்தியாசங்களுக்கும் வழி வகுத்தது. கல்வி மறுக்கப்பட்டதால் பொருளாதார, சமூக ஏற்றத் தாழ்வுகள் கற்பிக்கப்பட்டன. அதிகம் கல்வி பெறாதவர்கள் கீழானவர்கள் என்னும் எண்ணம் தோற்றுவிக்கப்பட்டது. சில ஜாதியினர் கடவுளுடன் நேரடியாகப் பேசும் அளவுக்கு புண்ணியம் செய்தவர்கள். மத்தவங்க அப்படி இல்லை என்றும் ஒரு வாதம் கற்பிக்கப் பட்டது.
இதெல்லாம் ஒவர் நைட்டில் உருவானதில்லை. பல ஆயிரம் வருடங்களாகக் கொஞ்ச கொஞ்சமாக உருவாக்கப் பட்ட அடக்குமுறை சக்தி தான் இந்திய சாதீய நடை முறைகள்.

நீங்க பேசும் அந்தஸ்து மூலமா வரக் கூடிய சமூக ஏற்றத் தாழ்வுகள், அந்தந்த காலத்துக்குப் பொருந்தியதாக இருக்கும். அதாவது, இன்னிக்கு ஏழையா இருக்கிறவன், பணம் சம்பாதித்து தன் நிலையை உயர்த்திக் கொள்ளலாம், அந்தஸ்தை ஏற்றிக் கொள்ளலாம்.

ஆனா, இந்த சாதியக் கொள்கைகள் வேற. பிறக்கும் போதே நீ இன்ன ஜாதி என்று முத்திரை குத்தப்படுவதால், அதன் மேல் ஒரு பற்றையும் வளர்த்து விட்டுவிடுவதால், அது ஒரு பெருமைக்குரிய அடையாளமாகி விடுகிறது. நான் இந்தியன் என்று பெருமைப் படுவது சரி தான். ஆனா, அதே சமயத்தில், நீ இந்தியன் இல்லை என்பதால் உன்னை நான் மதிக்க மாட்டேன் என்று சொல்லும் attitude-இல் தான் ஜாதி ஏற்றத் தாழ்வுகள் தீவிரவாதமாக மாறுகின்றன. இன்றைய இந்திய சமுதாயத்தில், ஜாதி பல விஷயங்களை affect பண்ணுது, கல்வி, நண்பர்கள், திருமணம், அவ்வளவு ஏன் வாடகைக்கு வீடு பார்க்கிறது வரை.

இதுக்கு மேல இதை விளக்க எனக்குத் தெரியவில்லை. உங்களுக்கு இன்னும் ஆர்வம் இருந்தால், இது பற்றி இணையத்திலோ வேறு பத்திரிக்கைகளிலோ தேடிப் பாருங்க.

ஜாதி, மதம், மட்டுமில்லைங்க கனகவேலன், எந்த விஷயமா இருந்தாலும் கருத்து சொல்வதற்கு வயசெல்லாம் ஒரு தடையே இல்லை. எது பத்தி வேணாலும் பேசலாம். தெளிவான பார்வையும், அடுத்தவங்க சொல்வதில் உள்ள நியாயத்தை யோசிக்கும்/ஒப்புக் கொள்ளும் பக்குவமும் மட்டும் இருந்தா போதும்.

இதுவரை நீங்க கேட்டது விடை தெரிஞ்சிக்கத் தான்னு புரியாம, ஏதோ விதண்டாவாதமாகவே பேசிகிட்டு இருக்கீங்கன்னு நினைச்சு பதில் கொடுத்ததுக்கு மன்னிச்சுக்குங்க.:twisted:

பேராசிரியரே!! சொன்னதெல்லாம் சரிதானான்னு பார்த்து மாடரெட் பண்ணுங்க, கனகவேல் உங்க கருத்தைத் தான் முக்கியமா எதிர்பார்க்கிறார் போலிருக்கு.. 

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 16, 2006 at 8:51 pm said:

//நீங்களும் பொன்ஸும் (அவர்தான் இந்தப் பதிவிற்குறிய முக்கிய ‘புள்ளி’..) இதுவரை நான் இப்பதிவில் கொஞ்சம் passive role மட்டுமே எடுத்துக் கொண்டேன்; பெரும்பான்மையாக வந்த பின்னூட்டங்களுக்கு பொன்ஸ் பதில் தந்துகொண்டிருப்பதால் நான் சைட் லைன்ல உக்காந்து ‘வேடிக்கை’ பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.
இப்போதும் உங்களுக்குப் பதில் சொல்ல …இதோ வந்து கொண்டிருகிறார்கள் நமது பொன்ஸ் அவ்ர்கள்…
Over to பொன்ஸ்…
//

தாணு வைச்ச பேர் தப்பே இல்லை!!! 

Reply ↓

தருமி on June 16, 2006 at 9:00 pm said:

சொன்னாங்க பொன்ஸ், என் ஜாதகப்படி எனக்கு இந்த மாதத்தில் சனி உக்கிரம்னு சொன்னாங்க..பல பட்டங்கள் அதனாலதான் கிடைக்குது போலும்:shock:

all times of india  :sad:

Reply ↓

thanu on June 16, 2006 at 9:21 pm said:

//நான் இப்பதிவில் கொஞ்சம் passive role மட்டுமே எடுத்துக் கொண்டேன்; பெரும்பான்மையாக வந்த பின்னூட்டங்களுக்கு பொன்ஸ் பதில் தந்துகொண்டிருப்பதால் நான் சைட் லைன்ல உக்காந்து ‘வேடிக்கை’ பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்// இதைத்தான் நான் நாரதர் வேலைன்னு சொல்லியிருந்தேன். அதற்குள் உங்க நண்பர்கள் அந்த பட்டம் கொடுத்ததற்கு வரிஞ்சு கட்டிட்டாங்க. நாரதர் கலகம் நன்மையில்தானே முடியும்.

Reply ↓

தருமி on June 16, 2006 at 10:04 pm said:

தாணு,
என்ன சொல்றதுன்னு தெரியலை:sad:
மேல பொன்ஸுக்கு சொன்னத நீங்களும் வாசிச்சிக்கங்க…

Reply ↓

Kanagavelan on June 17, 2006 at 4:21 am said:

நான் சாம் எழுதியதை வைத்து சாமிடம் தான் கேட்டிருந்தேன்.

சாம் :
இதில் ஆனார்களா என்பதைவிடவும் ஆக்கப்பட்டார்களா என்றால் கேள்வி சரியாக இருக்கும்.//

நான்:
ஏன்?

சாம்
//‘a’சாதிக்காரரும் ‘b’ சாதிக்காரரும் மணந்தால் சாதி இல்லாமலா போகிறது? இல்லாமல் போகவிடுகிறதா சமூக அமைப்புகளும், நம்து அரசியலும்?//

நான்

//பி ஜாதிக்காரர் ஏ சாதியில் சேர்கிறார் அல்லது ஏ சாதிக்காரர் பி சாதியில் சேர்கிறார். ஜாதி மாறத்தானே செய்கிறது?
சாதி இல்லாமல் போவது என்பதற்கும் சட்டத்தில் இடமிருக்கும்போது அதுவும் சாத்தியமாகலாம். சாதி இல்லாதவர்களுக்கு 70 சத கோட்டா என்றால் எல்லோரும் அங்கு குழுமுவார்கள். சாதி இல்லாதவர்களுக்கு ஓப்பன் கோட்டா என்றால் யாரும் அங்கே போகமாட்டார்கள். இவ்வளவுதானே?//

இதற்கு தருமி பதில் சொல்ல விரும்பவில்லை போலிருக்கிறது. பரவாயில்லை.

–
பொன்ஸ் கேட்டிருந்ததற்கு நான் பதில் கூறினேன். அவர் திருப்பி பதில் கூறியிருக்கிறார்.
//ஜாதிகள் என்று ஒன்று முதன் முதலில் வந்தப்போ உறவினர்கள் எல்லாம் ஒரே ஜாதி என்றெல்லாம் உருவாகலை. மனு தர்மப்படி, வர்ணாசிரமக் கொள்கைகளின் படி தான் ஜாதி வரையறுக்கப் பட்டது. இந்த மனு, வர்ணாசிரமம் பத்தி எல்லாம் நான் பாட புத்தகத்தில் படித்ததைத் தான் முன்வைக்கப் போறேன். First Hand Information கிடையாது. //

வர்ணாசிரமக் கொள்கை என்றால் என்ன? இதனை யார் உருவாக்கியது? எப்படி மக்கள் மீது திணிக்கப்பட்டது? அவர்கள் எப்படி ஒப்புக்கொண்டார்கள்?

//ஒரு தொழில் செய்பவர்கள் ஒரு ஜாதி எனப் பிரிக்கப்பட்டார்கள். //

மனுதர்மத்தில் இப்படியாவது இருக்கிறதா?

//பல ஜாதிக் காரர்களுக்கு கல்வி, மதிப்பு போன்ற அடிப்படை விஷயங்கள் மறுக்கப் பட்டது. //

மனுதர்மத்தில் ஆதாரம் இருக்கிறதா?

//கல்வி மறுக்கப்பட்டதால் பொருளாதார, சமூக ஏற்றத் தாழ்வுகள் கற்பிக்கப்பட்டன. அதிகம் கல்வி பெறாதவர்கள் கீழானவர்கள் என்னும் எண்ணம் தோற்றுவிக்கப்பட்டது. சில ஜாதியினர் கடவுளுடன் நேரடியாகப் பேசும் அளவுக்கு புண்ணியம் செய்தவர்கள். மத்தவங்க அப்படி இல்லை என்றும் ஒரு வாதம் கற்பிக்கப் பட்டது.//

மனுதர்மத்தில் இதற்கு ஆதாரம் இருக்கிறதா?

//ஆனா, இந்த சாதியக் கொள்கைகள் வேற. பிறக்கும் போதே நீ இன்ன ஜாதி என்று முத்திரை குத்தப்படுவதால், அதன் மேல் ஒரு பற்றையும் வளர்த்து விட்டுவிடுவதால், அது ஒரு பெருமைக்குரிய அடையாளமாகி விடுகிறது.//
மேல் கீழ் என்று ஜாதி இருந்தால், மேலே இருக்கும் ஒரே ஒரு ஜாதிக்கு மட்டும்தானே பெருமைக்குரிய அடையாளமாக இருக்கும்? மற்றவர்களுக்கு அது எப்படி பெருமைக்குறிய அடையாளமாக இருக்கும்?

Reply ↓

தருமி on June 18, 2006 at 12:46 am said:

கனகவேலன்,
“இதற்கு தருமி பதில் சொல்ல விரும்பவில்லை போலிருக்கிறது. பரவாயில்லை.”

இதிலென்ன இருக்கு கனகவேல். தெரிஞ்சா சொல்லப் போறேன். இல்லைன்னா அய்யா ஆள விடுங்கன்னு சொல்லப் போறேன்.
————-
சாம் :
இதில் ஆனார்களா என்பதைவிடவும் ஆக்கப்பட்டார்களா என்றால் கேள்வி சரியாக இருக்கும்.//

நான்:
ஏன்?

உங்கள் எல்லோரின் மலத்தையும் நான் சுமக்கிறேன் என்று எங்காவது யாராவது முன் வருவார்களா? இல்லை, இதை நீதான் செய்யவேண்டும், செய்தே ஆகவேண்டும் என்று பிறரால் நிர்ப்பந்திக்கப் பட்டிருப்பார்களா?

நாம் சாதிப்பிரிவினையில் பிற்பட்டவர்கள் என்றா இப்போதெல்லாம் சொல்கிறோம். பிற்படுத்தப் பட்டவர்கள் என்றுதானே அழைக்கிறோம்.

———————-
சாம்
//‘a’சாதிக்காரரும் ‘b’ சாதிக்காரரும் மணந்தால் சாதி இல்லாமலா போகிறது? இல்லாமல் போகவிடுகிறதா சமூக அமைப்புகளும், நம்து அரசியலும்?//

நான்

1. //பி ஜாதிக்காரர் ஏ சாதியில் சேர்கிறார் அல்லது ஏ சாதிக்காரர் பி சாதியில் சேர்கிறார். ஜாதி மாறத்தானே செய்கிறது?//

எப்படி உங்கள் ஜாதியிலிருந்து நீங்கள் விடுபடமுடியும் – இது நான் கேட்ட கேள்வி. அதற்கே நீங்கள் மேற்கூறிய பதிலைக் கூறியுள்ளீர்கள். என் கேள்வியை கொஞ்சம் மாற்றிக் கேட்டால்: எப்படி ஜாதியிலிருந்து நீங்கள் விடுபடமுடியும்? – அதற்கும் இதே பதிலைக் கூறுவீர்களா? இதனைத்தான் ஜாதி-jumping என்று கூறினேன்.
//பி ஜாதிக்காரர் ஏ சாதியில் சேர்கிறார் அல்லது ஏ சாதிக்காரர் பி சாதியில் சேர்கிறார். ஜாதி மாறத்தானே செய்கிறது?// who knows it could be from fire to frying pan! still you would be in fire either way! இல்லையா?

2.//சாதி இல்லாமல் போவது என்பதற்கும் சட்டத்தில் இடமிருக்கும்போது அதுவும் சாத்தியமாகலாம். // அத்தைக்கு மீசை முளைக்கட்டும். சித்தப்பா என்று கூப்பிடுவோம். (இப்படி நடக்கக்கூடாதன்பதல்ல என் வாதம்; நடக்கப் போவதில்லையே என்ற ஏக்கம்தான்.)

3.//சாதி இல்லாதவர்களுக்கு 70 சத கோட்டா என்றால் எல்லோரும் அங்கு குழுமுவார்கள். சாதி இல்லாதவர்களுக்கு ஓப்பன் கோட்டா என்றால் யாரும் அங்கே போகமாட்டார்கள். இவ்வளவுதானே?//

Reply ↓

தருமி on June 18, 2006 at 12:57 am said:

எப்படியோ அடித்த பதிலின் ஒரு பகுதி மட்டும் பதிவாகிவுள்ளது. மீதியை மீண்டும் தருகிறேன்.

3.//சாதி இல்லாதவர்களுக்கு 70 சத கோட்டா என்றால் எல்லோரும் அங்கு குழுமுவார்கள். சாதி இல்லாதவர்களுக்கு ஓப்பன் கோட்டா என்றால் யாரும் அங்கே போகமாட்டார்கள். இவ்வளவுதானே?//

மிக நல்ல …ம்ம்..ம்.. என்ன சொல்ல..கனவு! நடக்க வேண்டுமே. இது போல கனவு எனக்கும் உண்டு. அந்தக் கனவைப் பார்க்கhttp://dharumi.weblogs.us/2005/06/28/15” rel=”nofollow”>இங்கே செல்க. அதிலும் இரண்டாவது நாளே நான் சொல்லும் திட்டம் பற்றிக் கருத்து சொல்லுங்கள்.

இந்தக் கனவும் உங்களுக்கு மட்டும், எனக்கு மட்டும் வந்ததில்லை, கனகவேல். இன்னுமொரு பெரிய மனிதருக்கும் வந்ததுண்டு.அதையும் தருகிறேன். படித்துப் பாருங்கள்.

சோகம் என்னவென்றால் இவைகள் எல்லாமே பகற்கனவுகளாகவே போய்விடுவதுதான்.

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 18, 2006 at 1:36 am said:

கனகவேலன்,

>
முதல்லயே சொல்லிட்டேன். நான் சொன்னது BASIC தான். இணையத்திலோ இல்லை வேறு ஏதாவது புத்தகங்கள் படித்தோ இந்தக் கேள்விக்கு விடை தெரிந்து கொள்ளுங்கள். இந்த அளவு டீடெய்ல்கள் நான் கேட்டதும் இல்லை, அதைக் கண்டு பிடித்து எனக்கு ஆகப் போவது ஒன்றுமில்லை.:lol:

>

மனு எழுதிய சாஸ்த்ரத்தை நான் படித்தது இல்லை. அதையும் தேடிக் கண்டுபிடித்து படித்து எனக்கு ஆகப் போவது ஒன்றுமில்லை. இணையத்தில் கிடைக்கலாம். 

>

உண்மை தான். ஆனால், மேல் ஜாதிகள் என்றே ஒரு பெரிய லிஸ்ட் இருக்கிறது. ஒரே ஒரு ஜாதிக்கு பெருமை என்று சொல்ல முடியாது:mrgreen:

மீண்டும் நீங்கள் கேள்வி எழுப்புவதாக இருந்தால், எனக்குத் தெரிந்தால் சொல்வேன். தெரியாவிட்டால், உங்கள் கேள்வி எனக்கும் பயனுள்ளதாக இருக்குமென்றால், பதில் கண்டு பிடித்து சொல்வேன். இல்லையென்றால், இதே “இணையத்தில் தேடவும்” என்னும் பதில் தான் என்னால் சொல்ல முடியும். 

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 18, 2006 at 1:40 am said:

கனகவேலன்,

//வர்ணாசிரமக் கொள்கை என்றால் என்ன? இதனை யார் உருவாக்கியது? எப்படி மக்கள் மீது திணிக்கப்பட்டது? அவர்கள் எப்படி ஒப்புக்கொண்டார்கள்?//
முதல்லயே சொல்லிட்டேன். நான் சொன்னது BASIC தான். இணையத்திலோ இல்லை வேறு ஏதாவது புத்தகங்கள் படித்தோ இந்தக் கேள்விக்கு விடை தெரிந்து கொள்ளுங்கள். இந்த அளவு டீடெய்ல்கள் நான் கேட்டதும் இல்லை, அதைக் கண்டு பிடித்து எனக்கு ஆகப் போவது ஒன்றுமில்லை.:smile:

//
மனுதர்மத்தில் இப்படியாவது இருக்கிறதா?
மனுதர்மத்தில் ஆதாரம் இருக்கிறதா?
மனுதர்மத்தில் இதற்கு ஆதாரம் இருக்கிறதா?
//

மனு எழுதிய சாஸ்த்ரத்தை நான் படித்தது இல்லை. அதையும் தேடிக் கண்டுபிடித்து படித்து எனக்கு ஆகப் போவது ஒன்றுமில்லை. இணையத்தில் கிடைக்கலாம். 

//மேல் கீழ் என்று ஜாதி இருந்தால், மேலே இருக்கும் ஒரே ஒரு ஜாதிக்கு மட்டும்தானே பெருமைக்குரிய அடையாளமாக இருக்கும்? மற்றவர்களுக்கு அது எப்படி பெருமைக்குறிய அடையாளமாக இருக்கும்?
//
உண்மை தான். ஆனால், மேல் ஜாதிகள் என்றே ஒரு பெரிய லிஸ்ட் இருக்கிறது. ஒரே ஒரு ஜாதிக்கு பெருமை என்று சொல்ல முடியாது

மீண்டும் நீங்கள் கேள்வி எழுப்புவதாக இருந்தால், எனக்குத் தெரிந்தால் சொல்வேன். தெரியாவிட்டால், உங்கள் கேள்வி எனக்கும் பயனுள்ளதாக இருக்குமென்றால், பதில் கண்டு பிடித்து சொல்வேன். இல்லையென்றால், இதே “இணையத்தில் தேடவும்” என்னும் பதில் தான் என்னால் சொல்ல முடியும்.:mrgreen:

Reply ↓

Kanagavelan on June 20, 2006 at 6:10 am said:

//உங்கள் எல்லோரின் மலத்தையும் நான் சுமக்கிறேன் என்று எங்காவது யாராவது முன் வருவார்களா? இல்லை, இதை நீதான் செய்யவேண்டும், செய்தே ஆகவேண்டும் என்று பிறரால் நிர்ப்பந்திக்கப் பட்டிருப்பார்களா?//

ஜாதிகள் தோன்றியது இந்த ஒரு வேலையை யாருக்கு கொடுக்க வேண்டும் என்று நிர்பந்திப்பதற்காக உருவாக்கப்பட்டதாக நீங்கள் நினைக்கிறீர்களா?

//நாம் சாதிப்பிரிவினையில் பிற்பட்டவர்கள் என்றா இப்போதெல்லாம் சொல்கிறோம். பிற்படுத்தப் பட்டவர்கள் என்றுதானே அழைக்கிறோம். //

“இப்போதெல்லாம்”? முன்பு எப்படி அழைத்தோம்?

//எப்படி ஜாதியிலிருந்து நீங்கள் விடுபடமுடியும்? – அதற்கும் இதே பதிலைக் கூறுவீர்களா? இதனைத்தான் ஜாதி-jumping என்று கூறினேன்.//

எப்படி என் அப்பா அம்மாவை மாற்றமுடியாதோ அப்படி ஜாதியையும் மாற்றமுடியாதுதானே? என் குழந்தையின் சாதி மாறலாம். என் சாதி எப்படி மாறமுடியும்?

//எப்படி உங்கள் ஜாதியிலிருந்து நீங்கள் விடுபடமுடியும் //

ஏன் விடுபட வேண்டும்?

////மனுதர்மத்தில் ஆதாரம் இருக்கிறதா?
மனுதர்மத்தில் இதற்கு ஆதாரம் இருக்கிறதா?
//

மனு எழுதிய சாஸ்த்ரத்தை நான் படித்தது இல்லை. அதையும் தேடிக் கண்டுபிடித்து படித்து எனக்கு ஆகப் போவது ஒன்றுமில்லை. //

ஜாதியைப் பற்றிய கேள்விகளுக்கு மனுதர்மம் மனுதர்மம் என்று சொல்கிறீர்கள். சரி நீங்கள் சொல்வதற்கு என்ன ஆதாரம் இருக்கிறது என்று கேட்டால், கண்டுபிடித்து படித்து எனக்கு ஆவப்போவது ஒன்றுமில்லை என்று சொல்கிறீர்கள். உண்மையில் படித்தால் நாம் சொல்வதுபடிதான் அங்கு இருக்கிறதா என்றாவது தெரிந்துகொள்ளலாமே?

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 21, 2006 at 11:48 pm said:

//ஜாதியைப் பற்றிய கேள்விகளுக்கு மனுதர்மம் மனுதர்மம் என்று சொல்கிறீர்கள். சரி நீங்கள் சொல்வதற்கு என்ன ஆதாரம் இருக்கிறது என்று கேட்டால், கண்டுபிடித்து படித்து எனக்கு ஆவப்போவது ஒன்றுமில்லை என்று சொல்கிறீர்கள். உண்மையில் படித்தால் நாம் சொல்வதுபடிதான் அங்கு இருக்கிறதா என்றாவது தெரிந்துகொள்ளலாமே?
//
சரி கனகவேல், தெரிஞ்சு என்ன செய்யலாம்? சொல்லுங்க.. அதுக்கப்புறம் படிச்சு சொல்றேன்.

Reply ↓

கமல் on June 22, 2006 at 8:26 pm said:

தருமி சார்,

முடிவில்லாத வாதங்களில் இதுவும் ஒன்று. யாரும் யாருடைய கருத்தைக் கேட்டும் தங்களை மாற்றிக்கொள்ளப் போவதில்லை. தாணு சொன்னதுதான் சரி. ஆனால், எனக்குத் தோன்றியதையும் கூறிவிடுகிறேன்.

//’இது ஒரு மதமல்ல; ஒரு வாழ்க்கை நெறி’ – எல்லோரும் சொல்லும் இதற்கு என்ன பொருள்?//

பெருங்கற்காலம், கற்காலம், உலோகக்காலங்களிலெல்லாம் மதம் என்ற ஒன்றே கிடையாது. அனுபவ அறிவு அவ்வளவாக இல்லாததால், பல விஷயங்களுக்கு மனிதன் பயப்பட்டு வந்தான். காட்டில் உணவுக்காக மற்ற மிருகங்களை வேட்டையாடும் மிருகங்களைப் பார்த்து வளர்ந்த மனிதன், இடி மற்றும் மின்னலையும் ஒரு விலங்காகவே நினைத்திருந்தான். அவையும் ஏதோ உணவுக்காக வேட்டையாடுவதாக எண்ணினான். ஏதாவது ஒரு விலங்கைப் பலிகொடுத்து விட்டால், பசியடங்கி, நம்மை ஒன்றும் செய்யாது என்று கருதினான். அதில் ஆரம்பித்ததுதான் வழிபாடு, கடவுளுக்கு உணவு படைத்தல் மற்றும் பலியிடுதல். சிறிது சிறிதாக நாகரீகம் வளர ஆரம்பித்த பின்னரும், வழிபாட்டு முறைகளும் மற்ற வழக்கங்களும் அப்படியே தொடர்ந்தன. பிற்காலத்தில் புத்த/சமண மதங்கள் தோன்றிய போது, புத்தமதத்தினர் புலால் உண்ணாமையையும், சமணர்கள் நிர்வாணம் போன்ற வேறுபாடுகளையும் கடைப்பிடிக்க ஆரம்பித்தனர். மற்ற நாட்டு மதங்கள் இந்தியாவுக்குள் புகுந்த பின்னர், பழக்க வழக்கங்கள் அந்தந்த மதங்கள் தோன்றிய நாட்டை ஒத்திருந்தன. இந்தியர்களின் பழக்க வழக்கங்களிலிருந்து பெருமளவில் வேறுபட்டிருந்தன. அவற்றிலிருந்து வேறுபடுத்திக் காட்டவே, இந்து என்ற சொல் உருவாக்கப்பட்டு, வழக்கத்தில் வந்தது. ஏற்கனவே பின்பற்றி வந்த பழக்க வழக்கங்களை வேறு ஒரு பெயரில் அப்படியே தொடர்வதால்தான் இதை ஒரு வாழ்க்கைநெறி என்றும், நிறுவனப்படுத்தப்படாத மதம் என்றும், தோற்றுவித்தவர் யாரென்றே தெரியாத அளவுக்குப் பெருமை வாய்ந்தது எனப் பெருமைப்பட விரும்புவோரும் அழைத்து வருகின்றனர்.

இத்தகைய சிறப்பு உடையது மற்றும் கட்டுப்பாடுகளற்றது இந்து மதம் மட்டுமல்ல. ஒவ்வொரு நாட்டிலும் இருக்கும் native religion ம் இப்படிப்பட்டவைதான். ஜப்பானில் இருக்கும் ஷிண்டோ மதத்தைத் தோற்றுவித்தவர் யாரென்றே தெரியாது. ஜப்பானின் முதல் அரசர்தான் உருவாக்கினார் என்பார்கள். ஆனால், என்னென்ன விதிமுறைகள், ஷிண்டோவுக்கு முன்னரும் பின்னரும் இருக்கும் வேறுபாடு என்ன என்று கேட்டால், யாருக்கும் தெரியாது. நிறுவனப்படுத்தப்பட்ட மதமாகச் சொல்லப்படும் புத்தமதம் பரவிய பின்னரும், சில வழிபடும் முறைகள்தான் இரு மதங்களுக்கும் வித்தியாசமாக இருக்கின்றனவேயொழிய, அதிகளவில் இல்லை. இங்கு புத்த மதத்தைப் பின்பற்றும் பிட்சுக்களில் சிலர் உட்பட அனைவரும் மாமிசம் சாப்பிடுபவர்களே. அதற்காக அவர்கள் புத்த மதத்தினர் இல்லை என்று ஆகிவிட்டதா? இதற்கும் இந்து மதத்தில் இருக்கும் சுதந்திரத்துக்கும் என்ன வித்தியாசம்? இது மட்டுமல்ல. எகிப்திய மற்றும் மற்ற ஆப்பிரிக்க மதங்களை எடுத்துக் கொண்டாலும், இப்படித்தான் இருக்கும். எல்லோரையும் போல்தான் நாமும். பெருமைப்படவோ, தாழ்வு மனப்பான்மை கொள்ளவோ ஒன்றுமில்லை.

//What Hinduism did was, Try to amalgamate such a tribal religion/belief with Hinduism by making up a stroy. Either try saying they are asuras and their king is an asura. if it doesn’t work, tell them that their god is another incarnation of one of the gods (Rama or Shiva) of Hinduism. Try giving a name to their god, if it doesn’t work, take up their name and add it to the list of names of the god whose reincarnation the tribal god is going to be.//

முழுமையான உடன்பாடு உண்டு. இந்து மதம் எல்லாவற்றையும் விழுங்கிவிடும் தன்மையுடையது. விஷ்ணுவின் பத்து அவதாரங்கள் என்னென்னவென்று பெரும்பாலானோருக்குத் தெரியாது. கல்கி உட்பட ஒன்பது மட்டுமே தெரியும். இன்னொன்றைச் சிலர் புத்தர் என்கிறார்கள். இயேசுவும் முகம்மதுவும் இந்தியாவில் தோன்றியிருந்தால், அவர்களும் விஷ்ணுவின் ஒரு அவதாரமாகவே ஆகியிருப்பார்கள்.

//அதாவது தசாவதாரம்ல டாவின்ஸி தியரி.. உங்களுக்கெல்லாம் தெரியும்னு நினைக்குறேன்.//

அடிப்படையே தவறு. இந்து மதம் அறிவியலை உள்ளடக்கியிருக்கிறது என்று நிரூபிக்கச் செய்யப்படும் Stretching. டார்வின் தியரிப்படி அமைந்தது என்றால், ஸ்ரீமத் பாகவதத்தில், விஷ்ணு கூர்மாவதாரம் எடுத்தபோது, சிவன் தட்சிணாமூர்த்தி வடிவில் சனகாதி முனிவர்களுக்கு வேதம் அருளியதைக் கானகத்தில் மற்ற மிருகங்களுடன் இருந்து கேட்டார் என்று வருகிறது. நீர்நில வாழ்வன தோன்றியிருந்த காலத்தில் முழுமையான மனிதர்களான சனகாதி முனிவர்கள் எப்படி வந்தனர்?

//சமண முனிவரான இளங்கோவடிகள் காலம் எது? கூற முடியுமா? சங்க காலமா? அதற்கும் முந்தியதா? சங்க காலம் என்றால் சங்க காலத்திலேயே இவை எல்லாம் தமிழில் கவிதை எழுதும் ஒரு சமண முனி எப்படி அறிந்தார். பிற்பாடு வந்ததா? அப்படி என்றால் எப்போது வந்தது? அதிலும்ம் மஹா பாரதத்தில் நிகழ்ந்த கம்ச வதம், மற்றும் பாண்டவர்க்குத் தூது போனது எல்லாம் எப்படித் தெரிந்தது? கூற முடியுமா?//

சிலப்பதிகாரத்தில் பயின்று வரும் சொற்களினடிப்படையிலும், சங்கநூல்களில் இருக்கும் சேரன் செங்குட்டுவன் பற்றிய குறிப்புகள் மற்றும் இலங்கை அரசன் கயவாகு காலத்திய மஹாவம்சம் என்ற நூலின் அடிப்படையிலும், உ.வே.சா மற்றும் ந.மு.வேங்கடசாமிநாட்டார் உட்பட்ட தமிழறிஞர்கள் இளங்கோவடிகளின் காலம் கி.பி. மூன்றாம் நூற்றாண்டு எனக் கணித்துள்ளனர்.

மாயோனைப் பற்றி இளங்கோவடிகள் என்ன? சங்க காலத்துக்கு முந்தையவரான தொல்காப்பியரே பாடியிருக்கிறார். பாகவதக் கதைகளும் இராமாயண/மகாபாரதக் கதைகளும் மனிதனை நல்வழிப்படுத்தப் புனையப்பட்ட சிறுகதைகளின் தொகுப்பே. இவை ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்தில் தோன்றியவை அல்ல என்பதால், இளங்கோவடிகள் காலத்திலும் வழங்கி வந்திருப்பதில் வியப்பில்லை.

//பாரி சங்க காலத்தைச் சேர்ந்த கடை எழு வள்ளல்களில் ஒருவர். அந்த ஒளவை தான் விநாயகரைப் பற்றிப் பாடி இருக்கிறார் என்றால் சங்க காலத்திலேயே விநாயகர் வழிபாடு இருந்துள்ளது என்று ஒத்துக் கொள்ள வேண்டுமே!//

பாரி மகளிரான அங்கவை சங்கவையைப் பாதுகாத்தவர் கபிலர் என்றுதான் புறநானூறும் திருமழபாடிக் கல்வெட்டும் கூறுகின்றன. தமிழ் இலக்கிய வரலாற்றைப் புரட்டிப் பார்த்தால், ஏழெட்டு ஔவையார்கள் மற்றும் ஆறேழு அகத்தியர்கள் இருப்பார்கள். எந்த ஔவையார் எந்தப் பாடலைப் பாடினார் என்று வகைப்படுத்துவது கடினம். அந்தந்தப் பாடல்களில் பயின்று வரும் சொற்களை வைத்துத்தான் எந்தக் காலத்தைச் சேர்ந்தது எனக் கூறமுடியும். அந்த வகையில், ஔவையின் ஒரு பாடல் சங்க காலத்திலும், இன்னொரு பாடல் கி.பி பதினொன்றாம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியிலும் இயற்றப்பட்டதாகச் சொல்லப்படுகிறது. ஒரே பெயருடைய பல புலவர்கள் வாழ்ந்தனர் என்று சொல்வது இதனால்தான்.

விநாயகர் வழிபாட்டைப் பொறுத்தவரை, கி.பி ஆறாம் நூற்றாண்டில் பாண்டியர்கள் சிவனுக்காக அமைத்த பிள்ளையார்பட்டிக் குடைவரையில்தான் பிள்ளையாரின் முதல் சிற்பம் இடம்பெறுகிறது. பின்னர், அந்தச் சிவன் கோயிலின் கருவறையை மறைத்து, பிள்ளையார் கோயிலாக்கி விட்டனர். பரஞ்சோதியடிகள் வாதாபியிலிருந்து கொண்டு வருவதற்கு முன்னரே தமிழ்நாட்டில் பிள்ளையார் பற்றித் தெரிந்திருக்கிறது. விநாயகர் வழிபாடு பற்றிய விரிவான தகவல்களுக்கு முனைவர்.இரா.கலைக்கோவனின் ‘பெண் தெய்வ வழிபாடு – தோற்றமும் வளர்ச்சியும்’ நூலை வாசிக்கவும்.

//மேலும் நக்கீரர் பாண்டியர் காலத்தைச் சேர்ந்த சங்கப் புலவர்களுள் முதன்மையானவர். அவர் முருகப் பெருமானிடம் அவர் கொண்டிருந்த பக்தி தெரியும். முருக பக்தி எப்போது வந்தது? முருகன் தமிழ்க்கடவுள் என்றால் தாய் தந்தையர்? தேவி மீனாக்ஷிக்கும், சுந்தரேசருக்கும் பிறந்த திருக்குமாரர் “உக்கிரக் குமார பாண்டியர்” என்று ஒத்துக் கொண்டாலும் மீனாக்ஷியை மணந்தது சிவன் தானே? அவர் எங்கிருந்து வந்தார்?//

ஔவை, அகத்தியர் போலவே, குறைந்தது ஆறு நக்கீரர்கள் தென்படுகிறார்கள். சிந்துவெளியில்கூட முருகன் வழிபாடு இருந்ததாகத் தொல்லியல் அறிஞர் திரு.ஐராவதம் மகாதேவன் கூறுகிறார். அப்படியானால், சிந்துவெளியில் வாழ்ந்தவர்கள் தமிழர்கள்தானே! இது பற்றிய விரிவான கட்டுரைகளை எங்கள் வரலாறு.காம் (www.varalaaru.com) மின்னிதழில் வெளியிட்டிருக்கிறோம்.

முருகனைப் பற்றிய குறிப்புகள் வரும் சங்க இலக்கியங்கள் எதிலும் சிவன் – பார்வதி தம்பதியினரின் புதல்வன் என்று இல்லை. கி.பி 4 மற்றும் 5 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் புத்த/சமண மதங்கள் வலுவடைந்து, சைவமும் வைணவமும் தாழத் தொடங்கியபோது, மீண்டும் உயிர்ப்பிக்க அப்போதைய அடியவர்களான அப்பர் முதலான தேவாரமூவராலும் வைணவ ஆழ்வார்களாலும் பக்தி இலக்கியங்கள் தோற்றுவிக்கப்பட்டன. இதற்கு முக்கியச் சான்றாக, சோமாஸ்கந்தர் சிற்பங்களைக் கூறலாம். சைவமும் வைணவமும் இல்லற வாழ்க்கையை விட்டுத் துறவு வாழ்க்கையை வலியுறுத்தியபோது, சமண/புத்த மதங்கள் மது/பெண் தொடர்பு போன்ற லௌகீக வாழ்க்கை முறைகளை ஏற்றுக்கொண்டு மக்களை ஈர்த்தன. பெரும்பாலான மக்களும் மன்னர்களும் புத்த/சமண மதங்களைப் பின்பற்றத் தொடங்கியபோது, சைவ சமயமும் இல்லற வாழ்வைத் தடை செய்யவில்லை என்று வலியுறுத்த நேர்ந்தது. அப்போது உருவானவைதான் சோமாஸ்கந்தர் தியரியும், கடவுள்களுக்குள்ளான உறவுமுறைகளும். இராஜசிம்மப் பல்லவன் காலத்தில் மாமல்லபுரத்திலும் காஞ்சிபுரத்திலும் கட்டப்பட்ட எல்லாக் கோயில்களிலும் சோமாஸ்கந்தர் சிற்பம் பொறிக்கப்பட்டு, சைவ சமயத்தில் புரட்சி ஏற்படுத்தப்பட்டது. அப்பர் மகேந்திரவர்மனை மதம் மாற்றியதும், அனல்வாதம்/புனல்வாதம் செய்து சமணர்களை வென்று கழுவில் ஏற்றியதும், சைவ சமயத்தை உயிர்ப்பிக்க வேண்டித்தான். இவற்றின் பிற்காலத் தொடர்ச்சிதான் கம்பரும் மாணிக்கவாசகரும் ஆண்டாளும்.

//பிரித்தது நம்மை ஆள வந்தவர்கள். சாதி ரீதியாகப் பிரித்து ஆள நினைத்தவர்கள் இப்போது ஓரளவு அதில் வெற்றி காணத் தொடங்கி விட்டார்கள். அப்போது யாருக்கும் புரியவில்லை. நாட்டுச் சுதந்திரம் தான் முக்கியமாக இருந்தது.//

ஆளவந்தவர்கள் என்று ஆங்கிலேயர்களைச் சொல்கிறீர்களா? அதற்கு முன்பு சாதிகள் இருந்ததில்லையா? கி.பி ஒன்பது மற்றும் பத்தாம் நூற்றாண்டுகளில் சோழர்கள் காலத்தில் பிராமணர்களுக்காக சதுர்வேதிமங்கலம் என்ற பெயரில் கிராமங்களைத் தானமாகக் கொடுத்ததை எதில் சேர்ப்பீர்கள்?

வேண்டாம். இது நீண்டு கொண்டே போகும். இத்துடன் நிறுத்திக் கொள்கிறேன்.

நன்றி
கமல்

Reply ↓

தருமி on June 22, 2006 at 9:20 pm said:

கனகவேல்,

//ஜாதிகள் தோன்றியது இந்த ஒரு வேலையை யாருக்கு கொடுக்க வேண்டும் என்று நிர்பந்திப்பதற்காக உருவாக்கப்பட்டதாக நீங்கள் நினைக்கிறீர்களா?//

ஆம்.

//“இப்போதெல்லாம்”? முன்பு எப்படி அழைத்தோம்?//
ப்ராமணன், வைசியன்,சத்திரியன்….இப்படியே போகுமே, அப்படித்தான்!

//எப்படி என் அப்பா அம்மாவை மாற்றமுடியாதோ அப்படி ஜாதியையும் மாற்றமுடியாதுதானே? என் குழந்தையின் சாதி மாறலாம். என் சாதி எப்படி மாறமுடியும்?//
“பிறப்பிலேயே குத்தப்படும் முத்திரை…” என்று இதைத்தானே ஏற்கெனவே சொன்னேன்.

//ஏன் விடுபட வேண்டும்?//
சாதீய படிக்கட்டுக்களில் (hierarchy-ல் ) நீங்கள் எங்கு இருக்க வைக்கப் பட்டிருக்கிறீர்கள் என்பதைப் பொறுத்தது அந்த தேவை.

//மனுதர்மத்தில் இதற்கு ஆதாரம் இருக்கிறதா?//

ஒன்று செய்யுங்கள் கனகவேல். எனது இந்தப் பதிவிற்குப் போய் அங்கிருக்கும் ஒரு நீண்ட பின்னூட்டத்தை வாசியுங்கள். நீங்கள் கேட்கும் கேள்விக்கு அங்கு பதில் இருக்கிறது. இருந்தாலும் இங்கேயே ஓரிரண்டு மேற்கோள்கள்:

Manusmriti

In the very first chapter of Manusmriti, it is clearly stated that Brahmins, Kshatriyas, Vaishyas and Shudras were created by Brahma (creator of this world) from his mouth, hands, thighs and feet respectively. [Manusmriti (MS) I: 31.]

Manu claims that the same Brahma, who created this world, also created Manusmriti and taught it to him. [MS I:58.]

Manusmriti
In the very first chapter of Manusmriti, it is clearly stated that Brahmins, Kshatriyas, Vaishyas and Shudras were created by Brahma (creator of this world) from his mouth, hands, thighs and feet respectively. [Manusmriti (MS) I: 31.]

Manu claims that the same Brahma, who created this world, also created Manusmriti and taught it to him. [MS I:58.]

Reply ↓

தருமி on June 23, 2006 at 1:18 am said:

கமல்,
அம்மாடி:!::roll:

நிறைய விஷய ஞானம் & விஷய தானம்:shock: நன்றி
கீழ்க்கண்ட இந்தக் கருத்துக்கள் எனக்கு மிகவும் புதியன:
ஒவ்வொரு நாட்டிலும் இருக்கும் native religion ம் இப்படிப்பட்டவைதான்

நீர்நில வாழ்வன தோன்றியிருந்த காலத்தில் முழுமையான மனிதர்களான சனகாதி முனிவர்கள் எப்படி வந்தனர்?

சிந்துவெளியில்கூட முருகன் வழிபாடு இருந்ததாகத் தொல்லியல் அறிஞர் திரு.ஐராவதம் மகாதேவன் கூறுகிறார். அப்படியானால், சிந்துவெளியில் வாழ்ந்தவர்கள் தமிழர்கள்தானே! இது பற்றிய விரிவான கட்டுரைகளை எங்கள் வரலாறு.காம் (www.varalaaru.com) மின்னிதழில் வெளியிட்டிருக்கிறோம்.

Reply ↓

Kanagavelan on June 23, 2006 at 7:57 am said:

//
//ஜாதிகள் தோன்றியது இந்த ஒரு வேலையை யாருக்கு கொடுக்க வேண்டும் என்று நிர்பந்திப்பதற்காக உருவாக்கப்பட்டதாக நீங்கள் நினைக்கிறீர்களா?//
ஆம்.
//
ஒரு ஊரில் பல குடும்பங்கள் இருக்கின்றன. ஒரு குடும்பம் மற்ற எல்லா குடும்பத்தை விட ஏழை. (ஏதேனும் ஒரு குடும்பம் மற்ற எல்லா குடும்பங்களை விட ஏழையாகத்தானே இருக்க வேண்டும்?) அந்த ஒரு குடும்பம் ஏழையாக இருக்கத்தான் குடும்பம் என்ற அமைப்பே உருவானதாக நீங்கள் சொல்வது போல எனக்கு தோன்றுகிறது.

//பிற்படுத்தப் பட்டவர்கள் என்றுதானே அழைக்கிறோம்//
//“இப்போதெல்லாம்”? முன்பு எப்படி அழைத்தோம்?//
ப்ராமணன், வைசியன்,சத்திரியன்….இப்படியே போகுமே, அப்படித்தான்!
//
ஆக அப்போது பிற்படுத்தப்பட்டவர்கள் என்று கருதப்படவில்லை. பிராம்மணன், வைசியன் சத்திரியன் என்று அழைக்கப்பட்டார்கள். நாம் இன்று அழைப்பது இன்றைய அரசியலாகத்தானே இருக்க முடியும்?

//எப்படி என் அப்பா அம்மாவை மாற்றமுடியாதோ அப்படி ஜாதியையும் மாற்றமுடியாதுதானே? என் குழந்தையின் சாதி மாறலாம். என் சாதி எப்படி மாறமுடியும்?//
“பிறப்பிலேயே குத்தப்படும் முத்திரை…” என்று இதைத்தானே ஏற்கெனவே சொன்னேன்.

//ஏன் விடுபட வேண்டும்?//
சாதீய படிக்கட்டுக்களில் (hierarchy-ல் ) நீங்கள் எங்கு இருக்க வைக்கப் பட்டிருக்கிறீர்கள் என்பதைப் பொறுத்தது அந்த தேவை.//

மேற்சொன்ன அதே உதாரணத்தை எடுத்துகொண்டால், மிகவும் ஏழையான குடும்பத்தில் உள்ளவர்கள் குடும்பத்திலிருந்து, குடும்ப அமைப்பிலிருந்து விடுபட வேண்டும் என்று கருதலாம். மற்றவர்கள் ஏன் கருத வேண்டும். மிகவும் பணக்கார குடும்பத்தில் பிறப்பவர்கள் தங்கள் பெற்றோர் காரணமாக குடும்ப அமைப்பை விரும்பலாம். ஏழையாக உள்ளவர்கள் மற்ற எல்லோருடைய குடும்ப அமைப்பையும் அழிக்க விரும்பலாம். இவ்வாறு புரிந்து கொள்வது சரியா? ஒரு சிலர் ஏழையாக இருக்க வேண்டி வரும் என்பதால் குடும்ப அமைப்பையே காலி செய்வது சரியானதாக இருக்குமா?

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 23, 2006 at 6:15 pm said:

கனகவேல்,

// இவ்வாறு புரிந்து கொள்வது சரியா? ஒரு சிலர் ஏழையாக இருக்க வேண்டி வரும் என்பதால் குடும்ப அமைப்பையே காலி செய்வது சரியானதாக இருக்குமா?
//
இன்றைய நிலையில், இந்த ஜாதி எனப்படும் குடும்ப அமைப்புக்கு, என்ன தேவை? அது இருப்பதனால், என்ன நன்மை, யாருக்கு?

Reply ↓

தருமி on June 23, 2006 at 8:14 pm said:

கனகவேல்,
i think you are in a deep slumber. let me not disturb you. go ahead. sweet dreams!

Reply ↓

Kanagavelan on June 24, 2006 at 7:58 am said:

ஏதோ முன் முடிவுகள் இல்லாமல் விவாதப்பொருளை அணுகுவீர்கள் என்ற எதிர்பார்ப்பில் உங்கள் விவாதத்தில் பங்கு பெற்றேன்.
அதற்கு வருந்துகிறேன்.
தமிழ் நாட்டில் யாருக்கும் நாகரிகமாக விவாதம் செய்யத்தெரியாது என்று கருதியிருந்தேன். அதனை நீங்களும் நிரூபித்திருக்கிறீர்கள்.
நன்றி

Reply ↓

தருமி on June 24, 2006 at 4:37 pm said:

என்னை வைத்து //”தமிழ் நாட்டில் யாருக்கும் நாகரிகமாக விவாதம் செய்யத்தெரியாது “// என்று நினைத்து விட்டீர்களே, அது சரியா?
நன்றி.

Reply ↓

Kanagavelan on June 24, 2006 at 10:16 pm said:

Please read my note. I had said that I already had that opinion and that you just confirmed it. It does not warrant the interpretation that I came to the opinion because of you.

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 25, 2006 at 5:09 pm said:

//ஏதோ முன் முடிவுகள் இல்லாமல் விவாதப்பொருளை அணுகுவீர்கள் என்ற எதிர்பார்ப்பில் உங்கள் விவாதத்தில் பங்கு பெற்றேன்.
//

கனகவேல்,
உங்கள் “வாதத்தி”லிருந்து அப்படி ஒரு எண்ணம் ஏற்படவே இல்லை. நீங்கள் உங்கள் முன்முடிவுகளுடன் தான் வந்து கேள்வி மட்டுமே கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறீர்கள் என்று தான் எண்ணச் செய்கிறது உங்கள் ஒவ்வொரு கேள்வியும்.

இதுவரை நீங்கள் சொன்ன “பதில்”கள் ரொம்பக் குறைவு.. விவாதம் என்ற பெயரில் வெறும் கேள்வி பதிலாகவே போய்க் கொண்டிருந்தது என்பது தான் உண்மை.

விவாதத்தில் இருபக்கத்திலிருந்தும் தத்தம் எண்ணங்கள் வர வேண்டும். ஏற்கனவே சொன்ன மாதிரி, உங்கள் நிலைப்பாட்டைச் சொல்லச் சொன்ன போது வெறும் வயது போன்ற பதில்களை மட்டும் தான் நீங்கள் சொல்லி இருக்கிறீர்கள்

ஜாதி அமைப்பு வெறும் குடும்ப அமைப்பல்ல என்பது இந்தியாவில் இருந்தாலோ, இல்லை நான் சொன்னபடி கொஞ்ச நஞ்சம் தேடிப் பார்த்து விட்டுப் பேசினாலோ, புரியும். இதைத் தான் தருமி சொல்கிறார்.

விவாதத்தை மேற்கொண்டு, விவாதமாகவோ, இல்லை உங்கள் கேள்வி பதில் ஸ்டைலிலோ தொடர்வதில் எங்கள் இருவருக்கும் எந்தப் பிரச்சனையும் இல்லை.
யாரைப் பற்றியும், எதைப் பற்றியும் முன்முடிவுகள் இல்லாமல் தான் நாங்கள் இங்கே வாதிட்டுக் கொண்டிருக்கிறோம். இது நீங்கள் இந்த விவாதத்தை ஒருமுறை – உங்களிடம் பேசிய பகுதியை மட்டும் அல்லாது- முழுக்க படித்தாலே தெரியும்.

நீங்கள் உங்கள் முன்முடிவுகளை உறுதிப்படுத்த மட்டுமே இங்கே வந்ததாகக் காண்கிறது. அதுதான் நிஜம் என்றால், We are happy for you. Good that We served atleast some purpose 

Reply ↓

muthu(tamizhini) on June 25, 2006 at 11:24 pm said:

dharumi,

what is happening? just inform me when it crosses 90.we will do the needful  )

Reply ↓

தருமி on June 25, 2006 at 11:57 pm said:

தமிழினி,
சும்மாவா சொன்னாங்க…தம்பியுடையான் ‘நூத்துக்கு’ அஞ்சான் அப்டின்னு..:lol:எப்படி, கரை சேத்துரலாம்னு நினைக்கிறீங்களா..?:roll:

Reply ↓

குமரன் (Kumaran) on June 26, 2006 at 1:43 am said:

தருமி ஐயா. தாங்கள் ‘ஆறு’ விளையாட்டிற்கு அழைப்பட்டிருக்கிறீர்கள்.

http://koodal1.blogspot.com/2006/06/blog-post_23.html

Reply ↓

பொன்ஸ் on June 28, 2006 at 3:19 am said:

//தம்பியுடையான் ‘நூத்துக்கு’ அஞ்சான் அப்டின்னு//

தருமி,
என்னை ஏன் இங்க வயசான ஆளுன்னு நினைச்சிட்டாங்கன்னு இப்போ தான் தெரியுது:???:.. உங்க கிட்ட பேசுறவங்க எல்லாத்தையும் தம்பி தங்கைன்னு சொன்னீங்கன்னா, எங்களைப் பத்தி என்ன நினைக்கத் தோணும்:evil:?!! ம்ம்ம்.. 

Reply ↓

தருமி on June 28, 2006 at 8:42 am said:

வயசானவங்கன்னாலே அப்பப்ப ஒண்ணுரெண்டு பழமொழி எடுத்துவுடணும்னு சொன்னாங்க..அதனால சொன்னது.
வேணும்னா உங்க ஆசைக்காகக் கொஞ்சம் மாத்தி, தம்பின்றதை மகன் அப்டின்னு போட்டு வாசிச்சிக்கங்க…:idea:

Reply ↓

Jeeva on July 3, 2006 at 2:29 am said:

புதிதாக பிரபலமாக இருக்கும் 6 விளையாட்டுக்கு வாங்க வாங்கனு அன்போட அழைக்கிறேன்…

http://jeevagv.blogspot.com/2006/06/blog-post_27.html

அன்புடன்,
ஜீவா

Reply ↓

பொன்ஸ் on July 3, 2006 at 8:46 am said:

 அதானே பார்த்தேன்.. எப்படி 92க்கு வந்துச்சுன்னு.. உங்க ‘மகன்’ எங்க தருமி??? 

Reply ↓

Samudra on July 3, 2006 at 10:02 am said:

Dharumi,

Quite a lot of so called ‘castes’ today were ‘family clans’ in the yesteryears? I doubt they were ‘created’ by any book.:roll:

A certain caste in Tamil Nadu claims that their ancestors were serving in the Chola army and had an explanation for the name of their caste based on that.

Family clans have over time evolved into castes.A cursory study of oral histories of individual castes will easily reveal this.

My ‘caste’ for example evolved from the people who migrated south from a certain region north of Godavari.

You can find parallels to such family clans in Scotland….I vaguely remember a Walter Scott poem wherein a young lad is refused the hand of a girl because the chap is from another clan.

The Gounders and Gowdas are the same people I’m told.Which book ‘created’ them?

They could have been a clan who were settled in the Kongu-Mysore belt.And they’ve now institutionalised themselves into a ‘caste’.

Who was responsible for such ‘instituionalisation’ of castes? (‘Communal Award’ promised by the British comes to mind:evil:)

Reply ↓

Samudra on July 3, 2006 at 10:04 am said:

//instituionalisation’ /

Read that as “institutionalisation”

(My bit towards the much desired cent.:twisted:)

Reply ↓

முத்து(தமிழினி) on July 3, 2006 at 10:24 am said:

ஹிஹி ஏதோ என் பெயர் அடிபடுறதா கேள்விப்பட்டேன்.அதான் பார்த்துட்டு போலாம்னு வந்தேன்.

பழமொழி எல்லாம் பெரிய விஷயம் இல்லை. எஸ்வி.சேகர் நாடகம் ஒன்றில் பழமொழி சொல்றவங்களை கிண்டல் அடித்திருப்பார்.அதை பார்த்திருக்கீங்களா?

சரி அதை விடுங்க.

செத்தும் சிரிச்சா மாதிரி என்ற பழமொழியின் அர்த்தம் யாருக்காவது தெரியுமா?

Reply ↓

Kanagavelan on July 5, 2006 at 2:23 am said:

பொன்ஸ்,

//ஏதோ முன் முடிவுகள் இல்லாமல் விவாதப்பொருளை அணுகுவீர்கள் என்ற எதிர்பார்ப்பில் உங்கள் விவாதத்தில் பங்கு பெற்றேன்.
//

கனகவேல்,
உங்கள் “வாதத்தி”லிருந்து அப்படி ஒரு எண்ணம் ஏற்படவே இல்லை. நீங்கள் உங்கள் முன்முடிவுகளுடன் தான் வந்து கேள்வி மட்டுமே கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறீர்கள் என்று தான் எண்ணச் செய்கிறது உங்கள் ஒவ்வொரு கேள்வியும்.
//
இந்த விவாதம் தருமி தொடங்கியது. அவர் எடுத்திருக்கிற முன்முடிபுகள் பற்றியது. அந்த முன்முடிபுகளைப் பற்றிய விவாதம் எடுத்தால், அந்த முன் முடிவுகளை சற்றே ஒதுக்கிவைத்துவிட்டுத்தான் என் கேள்விகளுக்கு பதில் கூற வேண்டும். மேலும் இந்த கேள்வி கேட்டு தன் கருத்தை நிலைநாட்டும் விவாத முறை தருமிக்கு தெரியாததல்ல. சொல்லப்போனால், இந்த முறையை தமிழில் முதன்முதலில் செய்ய ஆரம்பித்தவரே அவர்தான். அவரது பெயரே அதனைப் பற்றியதுதான்.

//இதுவரை நீங்கள் சொன்ன “பதில்”கள் ரொம்பக் குறைவு.. விவாதம் என்ற பெயரில் வெறும் கேள்வி பதிலாகவே போய்க் கொண்டிருந்தது என்பது தான் உண்மை.
//
அதுதான் இந்த விவாதத்தின் நோக்கமே. உங்களது முன்முடிவுகளை உங்களது கருத்தாக சொல்கிறீர்கள். அதற்கான ஆதாரத்தை கேட்கிறேன். அல்லது உங்களது முன்முடிவு ஆதாரமற்றது என்பதை காட்டுகிறேன்.

//விவாதத்தில் இருபக்கத்திலிருந்தும் தத்தம் எண்ணங்கள் வர வேண்டும். ஏற்கனவே சொன்ன மாதிரி, உங்கள் நிலைப்பாட்டைச் சொல்லச் சொன்ன போது வெறும் வயது போன்ற பதில்களை மட்டும் தான் நீங்கள் சொல்லி இருக்கிறீர்கள்
//
வரவேண்டிய அவசியமில்லை. என் கருத்தை உங்கள் வாயிலிருந்தே வரவைக்கவும் முடியும். அதனை நோக்கிய என் கேள்விகளை கேட்கிறேன்.

//ஜாதி அமைப்பு வெறும் குடும்ப அமைப்பல்ல என்பது இந்தியாவில் இருந்தாலோ, இல்லை நான் சொன்னபடி கொஞ்ச நஞ்சம் தேடிப் பார்த்து விட்டுப் பேசினாலோ, புரியும். இதைத் தான் தருமி சொல்கிறார்.//
ஜாதி அமைப்பு விரிந்த குடும்ப அமைப்புதான். சற்றே ஆன்ந்தபோலஜி புத்தகங்களை படியுங்கள்.

//விவாதத்தை மேற்கொண்டு, விவாதமாகவோ, இல்லை உங்கள் கேள்வி பதில் ஸ்டைலிலோ தொடர்வதில் எங்கள் இருவருக்கும் எந்தப் பிரச்சனையும் இல்லை.
யாரைப் பற்றியும், எதைப் பற்றியும் முன்முடிவுகள் இல்லாமல் தான் நாங்கள் இங்கே வாதிட்டுக் கொண்டிருக்கிறோம். இது நீங்கள் இந்த விவாதத்தை ஒருமுறை – உங்களிடம் பேசிய பகுதியை மட்டும் அல்லாது- முழுக்க படித்தாலே தெரியும்.
//
மேலும் நான் தருமியிடம் கேள்வி கேட்க நீங்கள் மட்டுமே பதில் கூறுகிறீர்கள். அதனால், அவர் பதில் கூறாது விலகிக்கொள்கிறார். இது நழுவும் வேலை. ஒன்று தனது நிலைப்பாடு தவறானது என்று அவர் உணர்ந்து அதை ஒப்புக்கொள்ள மனமின்றி உங்களை கை காட்டிவிட்டு செல்வது என்றும் நான் புரிந்துகொள்ளலாம்.

//நீங்கள் உங்கள் முன்முடிவுகளை உறுதிப்படுத்த மட்டுமே இங்கே வந்ததாகக் காண்கிறது. அதுதான் நிஜம் என்றால், We are happy for you. Good that We served atleast some purpose  //

நான் ஒரு உவமை கொடுத்தால், தனது முன்முடிவின் அபத்தத்தை உணர்ந்து மாற்றிக்கொள்ளலாம், அல்லது உவமை பொருந்தாது என்று கூறலாம். ஆனால், நான் தூங்குகிறேன் என்று சொல்வது அவருக்கு விழிக்க மனமில்லை என்பதையே காட்டுகிறது.

–
எந்த ஒரு அமைப்பிலும் சில சாதகங்கள் உள்ளன, சில பாதகங்கள் உள்ளன. அவற்றை முன் முடிவுகள், மனச்சாய்வுகள் இல்லாமல் அணுகுவதன் மூலமே அதனை சீர்தூக்கி பார்க்க முடியும். சீர்தூக்கி பார்க்க விழையும் எவனையும் தனது அரசியல் காரணமாக தர்மஅடி போட்டு ஒதுக்கி விடும் வேலைதான் இங்கு நடக்கிறது.

குடும்ப அரசியலை ஒப்புக்கொள்பவர்கள் ஜாதி அரசியலை ஒப்புக்கொள்வதில்லை. ஜாதி அரசியலை ஒப்புக்கொள்ளாதவர்கள் இன அரசியலை தூக்கிப்பிடிக்கிறார்கள்.

இந்த விவாதம் நீண்டது. அதனை வெறுமே “தூங்குங்கள்” என்று சொல்லிவிட்டுப்போவதன் மூலம் தன் பக்க நிலைப்பாடு வென்றுவிட்டது என்று தருமி நினைத்துக்கொண்டால் பரிதாபப்படத்தான் முடியும்

Reply ↓

தருமி on July 9, 2006 at 12:06 pm said:

திரு. கனகவேல்,

உங்கள் கேள்விகள் பல நேரங்களில் விளையாட்டுத்தனனமாகத் தோன்றியதாலேயும் -
- உதாரணமாக, -சாதிகள் இருப்பது பிரச்னையா? சாதி ஏற்றத்தாழ்வுகள் இருப்பது பிரச்னையா? – என்பது போன்ற ஒரு கேள்வி. இதற்குப் பதில் உங்களுக்குத் தெரியாதா?

உங்கள் கேள்விகள் பல நேரங்களில் பொறுப்பற்று இருப்பதாகத் தோன்றியதாலேயும் -
உதாரணமாக, நான் உங்களின் ஒரு கேள்விக்கு:
//“ஒரு ஜாதி மக்கள் ஒரு தொழிலை மேற்கொண்டார்களா“‘’
விரும்பி சில தொழில்களை யாரும் மேற்கொண்டிருக்க மாட்டார்கள்/
“அல்லது ஒரு தொழில் செய்ததால் அந்த மக்கள் ஜாதியாக ஆனார்களா?”//
இதில் ஆனார்களா என்பதைவிடவும் ஆக்கப்பட்டார்களா என்றால் கேள்வி சரியாக இருக்கும்.// – என்று பதில் சொல்லிய பின்பு ஒரே வார்த்தையில் “ஏன்? ” என்று மீண்டும் ஒரு கேள்வி. இதற்கும் உங்களுக்குப் பதில் தெரியாதா?

உங்கள் கேள்விகள் பல நேரங்களில் போலித்தனமான மேதாவித்தனத்தோடு இருந்ததாலும் -
உதாரணமாக – //என் கருத்தை உங்கள் வாயிலிருந்தே வரவைக்கவும் முடியும்// என்ன விளையாட்டு இது?

உங்கள் கேள்விகளில் மரியாதையற்ற வார்த்தைகள் இருந்ததாலும் -
உதாரணமாக – //தனது முன்முடிவின் அபத்தத்தை உணர்ந்து மாற்றிக்கொள்ளலாம்அவருக்கு விழிக்க மனமில்லை என்பதையே காட்டுகிறது.//
//தருமி நினைத்துக்கொண்டால் பரிதாபப்படத்தான் முடியும் //
//இது நழுவும் வேலை//

உங்கள் வார்த்தைகளில் வந்து விழும் அதிகாரத்தொனியாலும்,
உதாரணமாக – //அந்த முன் முடிவுகளை சற்றே ஒதுக்கிவைத்துவிட்டுத்தான் என் கேள்விகளுக்கு பதில் கூற வேண்டும்.//

- இவைகளாலேயே உங்கள் பொறுப்பற்ற கேள்விகளுக்குப் பதில் அளிக்காது இருந்தேன்.

//சீர்தூக்கி பார்க்க விழையும் எவனையும் தனது அரசியல் காரணமாக தர்மஅடி போட்டு ஒதுக்கி விடும் வேலைதான் இங்கு நடக்கிறது.// – இதில் ‘இங்கு’ என்பது எங்கு? உங்களுக்கு எவன் தர்ம அடி போட்டுவிட்டான்; தர்ம அடி வேறு எங்கும் வாங்கியிருந்தால் அங்கே போய் வையுங்கள் உங்கள் ஒப்பாரியை. ஏதோ, சீர்தூக்கும் பண்புக்கு நீங்கள் மட்டுமே sole agnecy எடுத்தவர்போலவும், மற்றவர்கள் எல்லாம் வேலையில்லாமல் உங்கள் கேள்விகளுக்குப் பதில் சொல்வது மட்டுமே வேலையாக இருக்கவேண்டுவதுபோல அப்படி என்ன உங்களுக்கு நான் கடமைப்பட்டுள்ளேன். கேளுங்கள் நியாயமான கேள்விகளை; ஒழுங்கான மொழியில் – பதில் சொல்லாவிட்டால் பேசுங்கள். //என் கருத்தை உங்கள் வாயிலிருந்தே வரவைக்கவும் முடியும்// – என்பது எவ்வளவு பொறுப்பற்ற வார்த்தைகள்? உங்கள் ‘திறமைக்கு’ நானா கிடைத்தேன்?

இந்தப் பதிவே இந்து மதத்தைப் பற்றியது. அதில் மதத்தோடு ஒன்றாகிவிட்ட சாதிகளையும் பேசும்படியாயிற்று. பதிவின் முக்கிய பார்வையிலிருந்து விலகியிருந்தாலும் உங்கள் கேள்விகளுக்குப் பொறுமையாகப் ( என்னால் இந்த அளவுதான் முடியும்.)பதில் சொல்லிய பிறகும், “ஏன் சாதிகளிலிருந்து விடுபடவேண்டும்” என்ற கேள்வி உங்களிடமிருந்து. இதற்கு பொருந்தாத, புரியாத ஒரு உவமை வேறு கொடுத்துள்ளீர்கள். உங்களது இந்தக் கடைசிக் கேள்வியை நம் சமூகத்தில் கேட்கும் நிலை இன்று இருக்கிறதா? இப்படி கேட்பவர் புரிந்துதான் பேசுகிறாரா, இல்லை கேள்விகேட்டுக்கொண்டிருக்க மட்டுமே ஆசைப்பட்டுக் கேட்கிறாரா என்ற தொனியில், தூங்குவது போல நடிப்பவர்களை எழுப்ப முடியாது என்ற கருத்தில் i think you are in a deep slumber. let me not disturb you. go ahead. sweet dreams! என்றேன். அது பொறுமையை இழந்து கொண்டிருந்த நேரம். இப்போதோ…

என் பதிவுகளில் நீங்கள் நடத்திய விவாதங்கள் (அப்படி அவைகளை நான் அழைக்க விரும்பாவிட்டாலும்…) போதும்.

Reply ↓

muthu(tamizhini) on July 9, 2006 at 12:39 pm said:

அய்யா,

மேற்கண்ட பதில் அருமை. (99)

Reply ↓

பொன்ஸ் on July 9, 2006 at 5:12 pm said:

//என் வயதைச் சொன்னால், என் கருத்து பைசா பெறாது. ஆகையால் நான் கேள்வி மட்டும் கேட்கிறேன் //

//என் கருத்தை உங்கள் வாயிலிருந்தே வரவைக்கவும் முடியும்//

  

Reply ↓

Kanagavelan on July 9, 2006 at 7:28 pm said:

////விவாதத்தில் இருபக்கத்திலிருந்தும் தத்தம் எண்ணங்கள் வர வேண்டும்.
//
வரவேண்டிய அவசியமில்லை. என் கருத்தை உங்கள் வாயிலிருந்தே வரவைக்கவும் முடியும். அதனை நோக்கிய என் கேள்விகளை கேட்கிறேன்.//

நிச்சயமாக. இது எப்படி தவறாகும்? இதன் பெயர் சோக்ராடிக் மெத்தட் என்னும் மிகப்பழைய விவாத முறை. இதனை மேற்கோள் காட்டி தாண்டுவது எதற்காக?

சற்றே படித்துப்பாருங்கள். நைஜீரியா, ஜப்பான், ஹவாய் போன்ற நாடுகளிலும் ஜாதிமுறை இருக்கிறது. அங்கெல்லாம் இந்துமதம் இருக்கிறதா அல்லது மனுநீதி இருக்கிறதா? இதனை எல்லாம் பின்னால் கேட்கலாம் என்றுதான் இருந்தேன். இது உங்கள் பதிவில் என் கடைசி பதிவானதால், அதனை இங்கே குறிப்பிடுகிறேன்.

படு சிக்கலான கேள்விகள் வரும்போது, சுவனப்பிரியன் என் பதிலை வெளியிடாமல் நிறுத்திவிட்டார். நீங்கள் எகிறிக்குதிக்கிறீர்கள். வேறென்ன வித்தியாசம்?

இதுவரை நான் எழுதியவற்றை வெளியிட்டதற்கு நன்றி.

Reply ↓